EAS 2: Certain Shades of Green (Completed)

Kabanata 8

Nakangiti ako habang pinagmamasdan si Nanay sona na inaayos ang maliit niyang garden. Tinutulungan ko rin siyang magtanim.

Sabi nila swerte daw kapag may green tumb ka, pero sabi naman ni Nanay, depende pa rin sa pag-aalaga.

"Kamusta ka naman, anak?" saglit akong tiningnan ni Nanay bago binalik ang tingin aa ginagawa.

"Maayos naman po, Nay..."

Tumayo si Nanay Sona at lumipat naman sa isa pang paso. "Umuwi na ba ang mama mo?" malumanay na tanong niya.

"H-Hindi pa po." alanganing sagot ko.

When the news spread so fast, almost everyone in our Sitio pag-asa judged me so easily. Tanging kay Nanay Sona lamang ang wala akong naririnig. Kaya mas madalas akong pumunta sa kaniya.

"Darating din ang araw malalaman natin ang totoo. Kaya habang wala pa ang mama mo, dumito ka muna sa akin." nakangiting aniya.

I smileD. "Salamat po, Nay. But I'm planning to find a summer job po. Para may magamit ako sa pagkokolehiyo. Hmm... Delikado po kasi ang scholarship ko ngayon lalo na't marami akong bad records." I slowly bow my head because of embarrasment.

Napatayo si Nanay sona nang matapos na siya sa ginagawa. Kaya mataman niya akong tinitigan. "Dito kana lang sa akin muna." I shook my head, "Maghahabi ako tapos ibebenta mo, tapos sa'yo na iyong kikitain mo."

Namilog bigla ang mata ko sa gulat. At mabilis na umiling.

"Naku Nay, hindi na po--"

"Esther anak, sa sitwasyon mo ngayon mahihirapan ka at posible pang mapahamak." malungkot na sambit niya, "Alam kong hindi mo ako kaano-ano, pero nag-aalala lang ako sa'yo." tipid na ngumiti si Nanay.

Hindi ko napigilan at tumulo na ng tuluyan ang luha ko. Sakto namang dumating si Drake galing sa Hacienda Cervantes, kung saan siya nagtatrabaho.

Bahagya pa siyang nagulat nang makita ako. Ngunit nang makita niya ang mukha ko, mabilis niyang pinunasan ang luha ko gamit ang kaniyang panyo na dinukot mula sa bulsa.

"Anong nangyari?" alalang tanong niya.

"Wala. Girls talk," natatawang ani ko, at mabilis na lumayo sa kaniya.

"Oh tara na, pumasok na tayo at mainit na," aya ni Nanay kaya sabay-sabay na kaming pumasok sa loob ng bahay.

It's been a week mula ng makagraduate ako sa Grade 12. Kahit na kasama ako sa with high honors, I can't feel any happiness. I just want to see my mother. Buong second semester hindi siya nagpapakita.

Pero nagugulat na lang ako minsan may pera na sa lamesa na ginagamit ko sa araw-araw. Alam kong galing iyon kay mama, dahil may iniiwan siyang sulat.

"Esther, maupo kana dito. Kakain na tayo!" tawag sa'kin ni Nanay mula sa kusina. Kaya mabilis na akong nagtungo doon.

Pang apatan lamang ang upuan sa lamesa kaya katabi ko si Nanay at kaharap ko naman si Drake. Nagulat pa ako sa ginawa niya sa paglalagay ng pagkain ang plato ko. Kaya napatingin ako kay Nanay sona, na nakangiti lamang.

"Eat." Drake said. Kaya tumango lang ako.

"Babalik ka pa ba sa Hacienda Drake?" biglang tanong ni Nanay.

"Hindi na po Nay, tapos na kami mag harvest ngayon. Bukas na ulit."

Tumango lang si Nanay, at nagpatuloy na kami sa pagkain. Nang matapos, nag boluntaryo na ako ang magligpit at maghugas, pumayag naman si Nanay dahil napagod daw sa pag-aayos ng Garden.

While doing the dishes, I felt Drake presence behind my back. Pero nanatili ako sa ginagawa. Maya-maya lang ay pumantay siya sa gilid ko.

"Anong kurso mo sa college?" he suddenly asked.

"Uh, b-baka business. Wala naman kasing tourism dito." naiilang na sagot ko.

"Sa kabilang bayan, May offer na tourism. Baka gusto mong subukan?"

I let out a chuckle, "Hindi na. Hindi ko rin kakayanin ang expenses." natatawang sagot ko.

"I will help you with it."

Mabilis akong napalingon sa kaniya. He look so serious with what he said. So I laughed soflty to hide my embarrassment.

"H-Hindi na--"

He cut my words, "Don't be shy. I just want you to reach your dreams," seryosong sabi niya. Kaya hindi ko na napigilan ang magtanong.

"Why are you helping me? Didn't I ruined your image?"

He smiled, "Simple. Because I like you."

"D-Drake--"

I was so shocked when he suddenly hold my hands. Even thought it's wet with a soap.

"I told you. I'm going to pursue you." he whispered, that makes my heart beat so fast.

"Sinunod lang kita na 'wag ituloy ang pagpapanggap. Dahil nirerespeto kita, Nang sinabi mong bata kapa. So I stopped bugging you but I didn't not stop chasing you, Esther."

Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman. I was so happy because I didn't experience this kind of treatment. Yung tatratuhin ka ng tama.

"And now you're turning college. Kaya siguro naman pwede na?"

I pouted, "But you're a playboy. You might hurt me, if I let you be part of my life." I said.

He chuckled, "Oh baby. You're wrong. Sila ang lumalapit sa'kin. I'm just being friendly."

Napairap naman ako sa kaniya, "Palusot kapa. Lagi ka ngang may kasamang ibang babae." nakangusong ani ko.

"I didn't know that you were my stalker." he suddenly pinched the tip toe of my nose. Kaya nabasa iyon.

"Hindi kaya!"

Mabilis kong inagaw ang kamay ko at winisikan siya ng tubig. Pero gumanti rin siya. Hanggang nabasa na kaming dalawa. Pareho kaming natawa habang nakatingin sa basa naming mukha.

"I can't imagine that we are now, laughing together." he suddenly commented, "Ang hirap kasi kunin ng atensyon mo noon. You're too focus on your studies," he added, with his smile on his lips.

"Drake..." I uttered, I can't voice out any words. Para akong napipi sa harapan niya.

Mabilis niyang inabot ang tissue sa lamesa, bago pinunasan ang basa kong mukha.

"I'm not forcing you to like me, I'm not forcing you to talk to me if you don't want. Just let me court you, Esther. I just want to show you how much I like you." he took a deep breath, "Handa akong maghintay hanggang sa maging handa ka..." dagdag niya. Kaya hindi ko napigilan ang mapaluha.

Everyone judged me, everyone threw a disgusting words to me. Pero itong taong nasa harap ko, ni minsan wala akong narinig na kahit ano.

He keeps on protecting me kahit na nadudumihan ko ang pangalan niya. So how can I ignore the person who is always there for me?

Mabilis kong pinunasan ang luha ko, at nakangiting tumititig sa kaniya, na bakas ang kaba sa mukha. Dahan-dahan akong tumango kasabay nang pagbabago ng ekspresyon ng mukha niya.

"Pumapayag ka?"

Muli akong tumango, bago niya ako kinulong sa mga bisig niya.

"Thank you! Thank you..." he whispered while hugging me so tight. "This is my dream. This is one of my dreams that I really wanted to happen."