(Eda'nın Ağzından)
Uyandığımda Serkan'nın tebessümle beni seyrettiğini gördüm gözleri huzurla bakıyordu elimi yüzünde gezdirdiğimde avucumun içine öpücük kondurdu her sabah,her gün her zaman dahada aşık oluyordum bu adama.
Serkan uyku mahmuru gözleriyle onu izler,yanağını sever usulca o kadar tatlı uyuyordurki bakmaya doyamıyordur,bir insanın uyurken bile nasıl bu kadar sevimli olabildiğini düşünür,üşümesin diye güzelce sarar bedenine örtüyü.
Serkan;
"Günaydın sevgilim"
Eda sırıtır dudakları buluşur Serkan'nın dudaklarıyla
Eda;
"Günaydınnn "
Serkan Eda'nın yanağını mıncırarak okşar öpücüklere boğar gülüşürler yatakta
Eda;
"Bak valla şimdi uyanacak çocuklar artık bu evde dört kişi yaşıyoruz Serkan iki kisi değil"
Serkan;
"Ne varmışki bizi duyduklarında onlarda mutlu olurlar"
Gülerler beraber
Eda;
"Hiç değişmeyeceksin dimi çılgın Serkan Bolat olarak kalacaksın hep "
Serkan sırnaşır Edaya
Serkan;
"Yalnızca sana çılgınlığım "
Eda Serkana seslenir onu durdurarak
Serkan;
"Noldu canım,incittim mi yoksa istemeden?"
Serkan kıyamaz gözlerle ona bakıyordur yüzünü okşayarak.
Eda;
"Serkan bak bu Selini uzaklaştır hayatımızdan hatta mümkünse İstanbuldan bak bu Selinin ofise dadanmasını istemiyorum "
Serkan rahatlar birazda olsa durmasını istediğinde kastettiği şeyin o olmamasına sevinmişti,çünkü asla incitmek istemezdi.
Serkan;
"Ya şu an acaba bu atmosferi bozmasak mı Selin konusuyla"
Eda doğrularak kaşlarını çatar
Eda;
"Serkan onu bizim atmosferimizden kovda sonra hangi atmosferi yaşatırsan yaşat "
Serkan sıkıntılı bir nefes verir kalkarak,yerden kıyafetlerini alıp üzerine geçirirken konuşur.
Serkan;
"Bütün çalışanların özel bir yeri var,ofiste benim iznim olmadan bir karar asla verilemez bunu sende biliyorsun ve iznim olmadan ofise bile girilemez"
Eda kalkar Serkan'nın önünde dikilir
Eda;
"Serkan yapar o her seyi yapar uydurur bir yalan Serkan Bolatın eski eşiydim der daha öncesinde bu ofisin sahibiyle bir çalışma geçmişim oldu der der hani ve girer çalışır ben bunu istemiyorum Serkan gelmesin"
