Serkan tahta kapıyı usulca açar gıcırdamasını daha fazla duymamak için hızlıca kapatır kapıyı.İçerisinin buz gibi oluşu bile etki etmez yaşadığı ânlardan sonra hissettiği soğukluktan.Biraz uzaklaşmanın iyi geleceğini sessizlikte gerçek sessizlikte kafasını daha iyi dinleyebileceğini düşünmüş bu yüzden dağ evine gelmişti.Adımları evin içini doldurduğunda garip bir aitlik hissi sarar içini huzursuz bir histir ama bu ânıların sesi kulaklarında yankılandığında düşüncelerinin girdabında oradan oraya savrulduğunu hisseder.Uzun zaman olmuştu bu eve kilit vuralı şimdi tekrardan o kilidin açılması sahte dünyaya açılan bir kapıdan girmek gibi olmuştu.
(Flaşhbacke)
Eda dağ evine elinde Serkana ait bunca zaman sevgilerine ait fotoğraflarla gelmiş bir çare Serkanla konuşmayı çalışacak onu dinlemesini sağlayacaktı evet bu çok zordu ama deneyecekti.Serkan hafıza kaybı yaşadığı için Edayı ve sevgilerini anımsatan her şeyi tüm yaşanmışlıkları unutmuştu ve bu Edaya çok ağır geliyordu hazmetmesi çok zor geliyordu hazmedemiyordu çünkü Serkanın unutmayacağını daima hatırladığını ve hatırlayacağını biliyordu.
Eda karşısına dikilir ama Serkan bundan oldukça rahatsızdı ve gitmesini istiyordu
Eda;
"Konuşmamız lazım "
Serkan alnını masajlar tahammülsüzce konuşur.
Serkan;
"Eda Hanım tamam konuşalımda yarın ofiste konuşalım evime neden geldiniz?"
Eda;
"Hayır yarını bekleyemem şirkette falanda konuşamayız konuşmamız lazım Serkan"
Serkan oturduğu yerden kalkar
Serkan;
"Neyi konuşacağız anlamıyorum! artık neyi konuşacağız!?"
Eda;
"Konuşacak çok şey var Serkan,konuşacağımız şeyler bizim aşkımız,yaşadıklarımız,yaşayacaklarımız,hayallerimiz!!"
Serkan lafını böler bağırarak
Serkan;
"Öyle bir şey yok Eda tamam mı,artık sana nasıl ifade edeceğim bilmiyorum! Ben bir sey hatırlamıyorum hatırlamadığım içinde böyle bir şey yok!!"
