🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺
ညတွင်းချင်းပင် Chae ကိုယ့်အိမ်ကို ကားငှါးပြီး ပြန်ခဲ့သည်။ သူလက်မောင်းမှာ ဓါးထိသည့် ဒဏ်ရာက တစစ်စစ် နာကျင်လျှက် ။ ဆောင်းတွင်းကြီးမို့ အအေး ဓါတ်ကလည်း အနာကို ပိုပြီး ကိုက်ခဲစေသလား မသိ ။ ဒဏ်ရာကို အ၀တ်တစ်ခုဖြင့် ဖြစ်သလို စည်းခဲ့တာကြောင့် သွေးတော့ မထွက်တော့ပါ ။ ဒါတောင် စိမ့်ချင်တုန်း ။
" အား...ကျွတ် ,,,,ကျွတ်.....ကျွတ် "
ကားသမားလှည့်ကြည့်တော့ သူ အသံ တိတ်နေရပြန်သည် ။ အပေါ်မှ ဂျာကင်အကျီ ၀တ်လာသဖြင့် ဒဏ်ရာကို မမြင်ရ ။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်မောင်းမှ သူ့အိမ်သို့ ရောက်ရှိသွား၏ ထိုအချိန်မှာ ည တစ်နာရီ လောက်ရှိလေပြီ ။
Chae တိုက်တံခါးကို ခပ်အုပ်အုပ်ခေါက်ပြီး နှိုးလိုက်သည် ။ အိုမားတို့ အိပ်နေမှာပေ့ါ ။ အိုမားက နား နည်းနည်း လေး သည်မို့ ကြားပမလား မသိ။
သူနောက်တစ်ခေါက် ခေါက်လိုက်တော့ တံခါးပွင့်လာ၏ ။ တခါးဖွင့်ပေးသူက chichi ။
" အိုး... Park Chae Shi ... မိုးတွေ စိုလို့ပါလား "
ကားပေါ်မှာဆင်းပြီး အိမ်သို့အ၀င် မိုးနည်းနည်းမိခဲ့သည်မို့ သူ့မှာ ချမ်းနေပေပြီ။ ဒဏ်ရာနှင့်ပေါင်းပြီး လူက နုံးချည့်နေပေပြီ ။ ဖျားလည်း ဖျားချင်နေပါ၏ ။
" လာ...လာ ၀င် ...Chae .. ညကြီးမင်းကြီး "
" အိုမားရော...အိုမားကို နှိုးပေးပါလား Chi "
"ဘာဖြစ်လို့လဲ ... အိုမား နေမကောင်းလို့ အိပ်နေတယ်။ ....JiJi.... အဲ့ ..... မိChi ဆေးတိုက်ထားတယ် "
Jisoo မှာ ဆေးဆရာကြီး၏ မြေး ပီပီ ဆေးဝါးကုသမှုနှင့် ပတ်တီးစည်းတာတွေ ၊ ဆေးစည်းတာတွေ လုပ်ကိုင် နားလည်ပါသည် ။
Chae ၀င်ပြီး တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ဂျာကင်အကျီကို ချွတ်ပြီး ဧည့်ခန်းဆက်တီပေ့ါမှာ အပုံလိုက် ပစ်ထိုင်လိုက်၏ ။
" အို....Chae "
Chae လက်မောင်းမှာ သွေးတို့ ယိုစိမ့်နေသဖြင့် Jisoo မက်လုံးပြူးပြီး တော်တော်စိိုးရိမ်သွား၏
YOU ARE READING
Lover, Hater, Adversary
FanfictionLove has its ups and downs, its twists and turns. Love leaves you pain, teaches u until you learn and even if love takes so long, it always takes you to where you belong.
