🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺
Jennie Kim ကိုယ့်အဖြစ်ကိုယ် ပြန်မတွေးချင် ။ သည်အဖြစ်ဟာ အိမ်မက်ဆိုးကြီးပါပဲ ။လူတွေ သူမကို အမဲလိုက်သလို လိုက်ပြီး သေနတ်နဲ့ ပစ်သတ်ခဲ့ကြပုံက တစ်ကယ့်ကို သွေးလန့်ချောက်ချားဖွယ်။
သူပြောသလိုပဲ Oppa Kai တို့မောင်နှမရော သေနတ်ပစ်ခံရသလား ။ Oppa မိဘတွေဆီသွားပြီး စုံစမ်းလျှင် ရပေမည် ။
လောလာဆယ်တော့ ဒဏ်ရာတွေ ဗရပွကလည်း နာ ။ လူကလည်း အားမရှိသေးသဖြင့် ရှည်ရှည်ဝေးဝေး တွေးမနေနိုင်တော့ပဲ Jennie မီးလင်းဖိုလေး နံဘေးမှာ ပြန်လည် အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပြန်လေသည် ။
🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺
ညနေ မိုးချုပ်တော့ Jennie တစ်ခါ နိုးလာပြန်ခဲ့သည် ။ သည် တစ်ခါတော့ သူမ နေရသည့် အခန်းကျယ်ကြီးထဲမှ မီးလင်းဖိုနံဘေးမှာ လူတွေအားလုံး စုံညီနေကြပေပြီ ။
အသက် (၇၀) ကျော်ပေမယ့် များစွာသန်စွမ်းသေးသည့် တိုင်းရင်းဆေးဆရာကြီး အဖိုးsungကပင် အားလုံးနှင့် မိတ်ဆက်ပေး၏ ။။
" သမီး ... အဖိုးနာမည်က Sung Manoban တဲ့ ။ ဆေးဆရာကြီးတစ်ယောက်မို့ သမီးရဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို ကုသ ကယ်တင်နိုင်ခဲ့တဲ့အတွက် ပီတိဖြစ်ရတယ် ။ သူက အဖိုးရဲ့မြေးအကြီးလေး Lalisa Manoban ။ Seoul တက္ကသိုလ်ကနေ စီးပွါးရေးနဲ့ဘွဲ့တစ်ခုရပြီးသား ။ သူလေးကတော့ အဖိုးမြေးငယ်လေး Jisoo Manoban တဲ့ ။ သူလည်းတူတူပဲ ဘွဲ့ရပြီးသား ။ သူတို့ ညီအစ်မက ၂နှစ်ကွာတယ်လေ ။ အခုတော့ ခြံအလုပ်တွေကို ဒီမြေးတွေပဲ စီမံကွပ်ကဲနေတာပေ့ါ ။ ဒါကတော့ အဖိုးရဲ့ မွေးစားသမီး Nam Manoban တဲ့ ။ မွေးစားသမီးဆိုပေယ့် တူမကို ပြန်မွေးထားတာမို့ အဘရဲ့ တူမသမီးဆိုပါတော့ ။ Lisa တို့ ညီအစ်မရဲ့ အဒေါ်ပေ့ါ ။
ရိုးသားကြင်နာတက်တဲ့ မျက်နှာများကို ငေးကြည့်ပြီး Jennie အားရှိ ရပါသည် ။ သူတို့အားလုံးဟာ သူမရဲ့ အသက်သခင် ကျေးဇူးရှင်တွေ ။ ပြီး သူမကို ကူညီရိုင်းပင်းကြမည့် သူတွေ ။ Jennie ကိုယ့်အဖြစ်အပျက်ကို ပြောပြရပါသည်။
" သမီး Seoul ကပါ အဖိုး ရယ် ။ ဒီ Daegu ကို သမီး ချစ်သူ မောင်နှမ နှစ်ယောက်နဲ့ လိုက်ခဲ့တာပါ။ ဒီကျတော့ Daegu မရောက်ခင် လမ်းမှာပဲ ဓါးမြတိုက်ခံရပါတယ်။ နောက် သမီးထွက်ပြေးလို့ ဓါးမြတွေက နောက်က သေနတ်နဲ့လှမ်းပစ်ကြတော့ သေနတ်မှန်ပြီး တောင်စောင်း ကားလမ်းဘေးကနေ အောက်ကိုထိုးကျရင်း သမီးလည်း သတိလစ်သွားလိုက်တာ အခုမှပဲ ကြည်ကြည်လင်လင် သတိရပါတော့တယ် ။ အဖိုးတို့ မိသားစုက သမီးရဲ့ အသက်သခင် ကျေးဇူးရှင်းတွေပါပဲရှင် ။ အဖိုးတို့ ကျေးဇူးကို သမီး ဘယ်တော့မှ မမေ့ပါဘူး "
YOU ARE READING
Lover, Hater, Adversary
Fiksi PenggemarLove has its ups and downs, its twists and turns. Love leaves you pain, teaches u until you learn and even if love takes so long, it always takes you to where you belong.
