....................................................................................................
"එයා මගේ...." ජන්කුක් මතක් කරද්දිම අර හෙවණැලි අතරින් ආපු කට හඩක් එයාට හරීම මුදු විදයට මෙහෙම කිව්වා....
"සිහින කුමරා...."
සිහින කුමරා? ඒ කවද ඒ? කියලා හිතපු ජන්කුක්ට එක පාරටම නමක් මතක් උනා.... 'කිම් ටේයුන්ග්' කියලා. එයා ඒ කව්ද කියලා කොච්චර මතක් කලත් එයාට මතක් උනේම නෑ.
'ආ....අරිශ්ටේ....' කියලා හිතාපු ජන්කුක් එයා සාක්කුවෙන් ඇදලා ගත්තේ බමුනීසා ආච්චි දීපු අරිශ්ට කුප්පිය. 'ඒක බොනවාදෝ නැද්දෝ' කියලා හිත හිත හිටපු එයා ඊට පස්සේ ඕනි දෙයක් වෙද්දෙං කියලා ඒකෙන් බින්දුවක් දෙකක් තොල ගෑවා. ඒත් එක්කම කුකීට ඇතිවුනේ දරාගත නොහැකි හිසරදයක්. එයා ඔළුව බදාගෙන බිමට පාත් උනේ එයාගේ මතකයන් ගලාගෙන එන්න පටන් ගත්ත නිසා.....
"මමයි ඔබේ සිහින කුමරා....."
"මගේ නම ටේයුන්ග්... කිම් ටේයුන්ග්...☺️☺️"
"ජන්කුක්.... මං ඔයාට කුකී කියන්නද😉?"
"කුකී.... මට සීතලයි....😙😙"
"ඉතිං ඔයා මට ආදරේ නැද්ද කුකී.....?"
"ටේටේ....අනේ මගේ ටේ..."කියලා ජන්කුක්ට නිකම්ම කෑගැහිලා ඇඩුනා. එයා ටික වෙලාවක් එතනම බිම ඉදගෙන අඩ අඩ ඉදලා මතක් කලේ එයා මේ වෙච්ච දේ ගැනයි...ටේ ඉන්නේ කොහෙද කියන එකයි ගැන කාගෙම් අහම්දෝ කියලා හිත හිත....ඒත් එක්කම එයාට මතක් උනේ ස්ට්රෝබෙරිව.
'ඒත් එයා කිව්වේ කරදරයක් උනොත් අඩගහන්න කියලනේ....කමක් නෑ...' කියලා හිතපු ජන්කුක් "ස්ට්රෝබෙරි" කියද්දිම ලස්සන රෝස පාට එළියකුත් එක්ක ස්ට්රෝබෙරි මතු උනේ තඩි දෙකේ දෙකේ පොල්ලකුත් අරන්....
YOU ARE READING
සිහින කුමරා ‖ Taekook❤︎ ‖ completed
Fanfictioncover by lchi_jk මායා නගරයේ අදුරු සෙවණැලි අතර සැගවුණු රහස කුමක්ද? තාමත් සිහින ලෝකෙක ගැලිලා ඉන්න යුනී student කෙනෙක් අවුරුදු සිය ගණනකට කලින් මීදුම වගේ එකපාරටම රජ්යයමය කම්පා කරවමින් අතුරුදහන් වූ කුමාරයෙක්... මෙයාලගේ කතාව කොහොම වේවිද? start 28.0...