A Home With You[Ken Suson FANFIC- COMPLETED]

Chapter 16

"T-thankyou",

I said at nagsimula na kaming kumain. "What's your plan now?",tanong niua sa'kin at binaba saglit ang utensils na hawak niya

"Plan for?",tanong ko,uminon siya ng tubig bago sumagot "I'm sure tito albert. I'm sure na sesermonan ka na naman nun,until now hindi ka pa 'rin makapasok sa company namin. Anon'g gusto mong gawin ko.", napatingin ako sakanya dahil sa sinabi niya

"No. Wala ka namang kailangang gawin. Dad said na kapag hindi ako makapasok sa company niyo he will send me to Canada",I replied at nagbago ang ekspresyon ng mukha niya "Sana hindi mangyari yan Ali",he said then he chuckled a little

"Ikaw?,hindi na kita nakilala sa sobrang dami ng nagbago sa'yo",saad ko then he looked at me "Like what?",saad niya at tumawa ng mahina "Your looks especially your hair",saad ko. "Oum",sagot niya at tumango tango pa

"Kamusta yung naging buhay mo sa New York?may jowa ka ba or asawa ganun?I want to meet her",tanong ko pa

He looks at me "Wala,I'm waiting for someone else",napalunok ako sa sinabi niya,ngunit binalewala ko nalang yon "It's good to hear na may inaantay ka",saad ko then he nodded

"Ikaw ba?,is there someone in your heart already?",tanong niya at ka agad naman akong umiling "Nah, it's not my priority for now. I believe that love can beat me. Ayokong pumasok sa isang bagay na kahinaan ko",sagot ko at naamaze ang ekspresyon ng mukha niya

Yes totoo naman e,sa buong buhay ko laging ako yung panalo at wala akong kahinaan ayokong pumasok sa isang relasyon dahil alam kong yun lang ang makakatalo sa'kin at magiging kahinaan ko

"Let's see",he said then he chuckled.

After naming kumain ni Sej ay madilim na. Medyo nagtagal kami sas restaurant dahil nasarapan siya sa mga pagkain doon. Ganun din naman ako,kaya paglabas namin ay gabi na. Hindi namin namalayan

"Tara na iuuwi na kita sa bahay mo",saad niya at tumawa bago ako pagbuksan ng pinto ng kotse

May naalala akong isang place na malapit sa lugar na 'to. Doon kami laging pumupunta ni Stell noon

"I want to go there",turo ko kay Sej doon sa isang tabi sa dalampasigan. Tulay iyon at may mga kung ano anon'g ilaw ang naroon. Ang ganda niya at mas lalo pang gumanda

Pumunta kami ni Sej doon. Sobrang daming bituin sa langit at may mga fireflies din ang nasa paligid. "Ang ganda",saad ko habang nakatingin sa kawalan "Oo nga sobrang ganda",nakita ko na tumingin siya sa'kin saglit ngunit hindi na nagtagpo ang aming mga mata

"Let's take a picture",saad ni Sejun at linabas ang phone niya

Biglang kumulog nang malakas kaya biglang kaming tumawa dahil sa gulat. Pinasok niya sa bulsa niya ang phone niya at inaya ko na siya pauwi. Mukhang uulan

Aftee a while ay nakarating na ko sa bahay ko "Thankyou Sej,ingat ka",saad ko at bumaba sa kotse niya

Nakatayo ako sa harap ng gate ng biglang sumilip si Sejun sa bintana ng kotse niya

"Thankyou for spending your time with me"

Pinahururot niya ang sasakyan habang ako ay hindi malaman kung ano ang dapat kong maramdaman.

Binalewala ko nalang 'yon at pumasok sa bahay ko. Pagpasok ko palang sa bahay ko ay nang tahimik. Syempre tahimik na 'to sa t'wing uuwi ako dahil mag isa lang ako rito. Wala nang maids. Si mommy at Daddy. This will be the very first night to be independent and live with only myself. at hindi naka asa saa iba

I sat on the sofa at tinaggal ang heels ko. Binuksan ko ang T.V at nagplay doon ang paborito kong romantic movie na First Love,The unexpected Love.

Hanggang ngayon ay wala pa kong opisyal na plano sa magiging takbo ng buhay ko ngayong mag isa nalang ako. I was about to fell asleep on the sofa nang mag vibrate ang phone ko

From; Nezuko

Ka agad na kumunot ang noo ko nang magflop yun sa notifications ko. As I remember Nezuko is ken right!?

Did he just sent me an email?!

Ka agad akong napabalikwas ng bangon dahil sa nabasa ko at binuksan ang email niya.

From: Nezuko

Ang tagal mong dumating ha,pagbuksan moko ng gate mo

To: Alexa

Aba! Aba! at anon'g ginagawa niya sa tapat ng bahay ko!? at anon'g sabi niya? pagbuksan ko siya ng gate!?nababaliw na ata tong lalaking 'to,o baka naman ponagtitripan na naman ako.

Sumilip ako sa bintana ng bahay ko at laking gulat ko na naroonnga siya sa tapat ng gate ko. Kitang kita ko sa mukha niya ang inis kaya pinicturan ko siya.

Ka agad akong tumungo sa kwarto ko at nagbihis. I wear my large jacket hoodie at tumungo sa pintuan,nakahawak na ko sa door knob nang may pumasok sa isip ko

"Bubuksan ko ba talaga siya?"

"Papatuluyin ko siya?"

"Paano kung may gawin siya sa'king masama?"

"Girl wag kang feeling"

Ka agad kong nasampal ang sarili kong mukha "Aray!",saad ko pa habang nakahawak sa pisngi ko na sa tingin ko'y dumudugo dahil sa hapdi. Nababaliw na ata ako. Binuksan ko na ang pinto at tumungo sa gate

"Ano ba!",saad ko ka agad nang bumungad siya sa'kin. His eyes looks so tired at may dala siyang mga plastic bags na sa tingin ko'y nag lalaman ng mga groceries

"Tabi!",saad niya sabay pasok sa gate "Hoy!langya ka wala akong sinabing pwede kang pumasok", singhal ko pa kaya lumingon siya sa'king muli

"Oh sige ikaw magbuhat nito kung kaya mo",saad niya kaya agad akong napalunok at nagpatuloy siya sa paglalakad. Medyo umuulan ng kaunti ngayon katulad nang kanina kaya agad kaming umuwi ni Sejun

"Kanino ba galing yan?",tanong ko nang makapasok kami sa sala. Napaka poker face habang linalagay isa isa ang laman ng plastic bags sa lamesa sa may kusina

"Si Tita Linda,sabi niya na dalhin ko daw 'to sa'yo kapag dumating ka na",sagot niya. "Ako na jan,sabihin mo sakanya na nagpapasalamat ako",dinidiinan ko ang bawat salita ko para inisin siya na hinding hindi ako magththankyou sakanya. Duh!

"Okay",ngunit parang walang epekto yon dahil walang reaksyon ang mukha niya. Sarap tirisin.

"Sige na pwede ka nang umalis",saad ko pa at pinagpatuloy ang ginagawa niya nang biglang may malakas na buhos ng ulan ang narinig namin mula sa labas ng bahay. Nagkatinginan kami ni Ken habang pinapakinggan ang lakas ng ulan

"Ano pwede ka nang umalis",saad ko pa "Pag ako nagksakit at mahospital kasalanan mo—", "Pinakonsensya mo pa ko!",pagsasabat ko ka agad sa sinabi niya at kita ko naman ang pagtawa niya. Para siyang bata na may pinagtitripan. At mukhang ako ang naiinis sa'ming dalawa shota

"Pinapanood mo din pala 'to",saad niya habang nakaupo sa sofa at nakaharap sa T.V. Ayos ah! feel at home

"Wala kang pake!",saad ko at linagay sa ref ang mga de lata at snacks

Biglang nahagip nang paningin ko ang pinapanood ni Ken sa T.V isa sa pinaka paborito kong scene at line sa movie na 'to. Lumapit ako ng kaunti para mapanood yon.

I was shocked when we both say that line

"My lifeline in a lifetime"