A Home With You[Ken Suson FANFIC- COMPLETED]

Chapter 31

"A-ano ulit yung sasabihin mo?",

Sandali kaming natahimik dahil sa mga salitang lumabas sa'ming bibig. Until I realized what he's going to say ngunit naputol 'yon dahil nagsalita ako.

Makakabuti nga ba?. Kung sasabihin ko—",

Nakaramdam ako ng matinding kaba at natigilam rin ako. Kung hindi ako nagsalita ay ngayon sana alam ko na kung anon'g sasabihin niya. Hays

"Ano ba yan! nagkasabay pa tayo magsalita. Pagpatuloy mo",saad ko pa at parang magtropang sinagi ko ang balikat niya. Ngunit nakita ko ang pagbabago ng ekspresyon ng mukha niya. Hindi ko alam kung bakit.

Kung dati'y nakaharap siya sa'kin ngayon ay nakatingin na rin siya sa kawalan. Walang imik

"I-ikakasal kana?",bigla niyang tanong kaya liningon ko siya. Walang reaksyon ang mukha niya. Nakatulala lang sa kawalan.

"O-Oo. I heard my Dad talking to Mr. Enriquez. They're also mentioned my name. Nakakasiguro ako na buo na ang desisyon nila",saad ko pa at bumubuntong hininga.

"K-kay Sejun",he said. It's not a question but a statement. Alam niya kung sino ang ipapakasal sa'kin.

Huminga ako ng malalim. "Sino pa nga ba",sagot ko at napatawa ng mailap. "O-okay lang sa'yo?",tanong niya kaya't napaisip naman ako doon.

"H-hindi ko alam pero mas lamang yung pagpayag",saad ko pa ngunit nanatili pa 'rin siya sa posisyon niya.

"Para na rin sa ikakabuti naming dalawa ni Daddy",dagdag ko pa.

"Kahit labag sa loob mo?",tanong niya pa then I smiled at him. Like everything will be okay.

"Do you like him?",tanong niya pa. Hindi ako nakasagot ng ilang minuto. How can I say that I'm not? because I'm falling...with someone else. I looked at his side profile while it's running through my mind.

"N-no,pero siguro natuturuan din naman yung puso",saad ko pa. Natigilan siya sa sinabi ko. Hindi ko alam kung bakit ganyan ang reaksyon niya ngunit nakakaramdam ako ng kakaiba.

Ilang saglit pa ay hinarap niya ko. Our eyes met and my heart's start to beat so fast.

I can't deny that I'm falling but I can't admit that I am. Sa ngayon palang na alam ko nang may najatakdang ipakasal sa'kin. Who will be with me for the rest of my life ay kailangan ko nang kalimutan kung ano man ang nararamdaman ko. And I also knew that our feelings are not mutuals,dahil sa una naming pagkikita. Maraming kalokohan ang nagawa ko sakanya. I know that he don't like me.

"Pipilitin kong maging masaya para sa'yo",he said at tuluyan akong tinalikuran.

••••••

"S-sorry Dad. I'm too busy this past few days", kasalukuyan akong nakaupo sa company nila Mr. Enriquez at narito si Dad,and Sejun.

He asked me para pumunta sa company para mag usap. Mukhang alam ko naman ang pag uusapan kaya't hindi ko maiwasan ang kabahan. Paano ko sasabihin na labag 'to sa loob ko?

"Nasa tamang edad naman kayo para magpakasal. At alam ko 'rin na hindi lang 'to para sa kompanya. I know you has mutual feelings to each other",masayang tugon ni Mr. Enriquez at nakita ko naman ang pagngiti ni Dad. Ngiting kakaiba. Napatingala ako dahil sa gulat sa sinabi niya. Akala ba nila ay may gusto rin ako kay Sejun?

Sejun looked at me like he looked the whole world. Parang sinasabi ng mga mata niya na thankyou for making me happiest man alive