A Home With You[Ken Suson FANFIC- COMPLETED]

Chapter 38

"I'm so happy that our feelings are nutual. I'm so happy to met you. I'm so happy that I'm with you",I whispered while he's currently hugging me. Ito na ata ang pinakamasayang nangyari sa buhay ko. Siguro nga ang lahat ng napagdaanan ko ay parte lamang para magkita kaming dalawa.

The brightest star. The most beautiful view is in my front. Confessing and admitting ourselves that we fall inlove with each other.

Matapos ang gabing 'yon hindi na ko makatulog sa kwarto ko. Parang isang magandang panaginip na hindi ko aakalaing totoo.

"Gusto ko na matulog!",saad ko habang nakahiga sa kama at sinipa sipa ang mga unan. Kinikilig pa 'rin talaga ko sa t'wing maalala ko yung nangyari. Haays. Ang hirap talaga mainlove.

I looked at the clock. It's already 2am pero gising na gising pa 'din ang diwa ko. I decided to say on my bed instead na pilitin ang sarili kong matulog. Nasa kalahating katawan ko ang natatakluban ng kumot. I just smile while remembering ang mga pangyayari kanina...at ngumiti ng mailap.

"We only have less than three months to choose ourselves", naalala kong sinabi ko kay Ken ang mga bagay na 'yan. Kahit man lang sa tatlong buwan na 'yan naging masaya ako kapiling ni Ken kahit may masakit na mangyayari matapos ang tatlong buwan na 'yon.

Ken and I agreed to keep our relationship a secret. Hindi pwedeng malaman nila dahil alam namin kung anon'g magiging resulta kapag nalaman nila.

Sa ngayon,hahayaan ko munang maging masaya ang sarili ko sakanya. Dahil darating yung araw na hindi ko na siya makikitano mahahawakan pa dahil nakatali na ko. Naikasal na ko sa taong hindi ko gusto.

Natapos ang magandang gabi na 'yon na hindi man lang naalis sa'kin yung pagngiti ko.

"Goodmorning",someone whispered through my ear. I opened my eyes at napatalon ako sa gulat nang makita si..Sejun na kasalukuyang nasa harap ko. Nakangiti. Napayuko ako dahil sa pagkailang na nararamdaman ko. We're only in one room.

His smiled fade nang mapansin ang ikinilos ko. Para akong takot na takot at linalayo ang sarili sakanya.

"O-oh sorry. Hindi ko dapat ginawa 'yon",aniya habang mahigpit akong nakahawak sa kumot. Napalunok ako ng ilang beses bago magsalita.

"P-pano ka nakapasok?",I asked him calmly para hindi mag mukhang offensive.

"You forgot to lock your door",saad niya and I bit my lower lip. Sa sobrang kahibangan ko kagabi nakalimutan ko palang isarado ang pinto ng kwarto.

He sat on my bed at medyo malayo siya sa'kin. Kasalukuyan soyang nakatalikod sa'kin kaya dahan dahan kong inayos ang damit ko.

"Sayang lang kahapon tulog ka. We went on an island. Balik tayo dun gusto mo?",he looked at me at inaantay ang isasagot ko.

"Uhm--m-may meeting kayo mamaya diba?s-sapat na sa'kin yung tanawin dito",saad ko pa. I don't know pero wala akong interes sa isla na tinutukoy niya. Gusto ko nalang magmukmok sa kwarto ko kesa ang..makasama siya at tuluyan siyang mahulog sa'kin.

I want to have distance on him. Ngayong may choice pa ko dahil kapag dunating yung araw na mawala yung choice na 'yon. Wala na kong magagawa.

"It was so beautiful. Sabi ko na maybe it's time for us pero bakit nararamdaman kong ang layo mo sa'kin", he's hiding his face kaya hindi ko makita ang reaksyon ng mukha niya.

I felt guilt nang marinig ang sinabi niya. I'm sorry pero mahirap kalabanin ang nararamdaman.

"I said na papasayahin kita. Sasamahan kita sa lahat. Ibibigay ko sa'yo lahat ng gusto mo. I already admitted that our relationship will be perfect. Pero parang hindi ko naman nagagawa 'yon sa'yo.", nakaramdam ako ng kaba sa sinasabi niya.