A Home With You[Ken Suson FANFIC- COMPLETED]

Chapter 40

"Take care, you might fall on the sea",

Mahinahong saad ni Sejun while we're heading off the boat. It's already 8am in the morning kaya't sumisikat na ang araw.

He's still treating me cold just like last night. Kagabi, nang sabihin ko sakanya ang mga bagay na 'yon, hjndi siya naniniwala. He said na I'm tipsy at wala sa katinuan, but still I stand on what I said. Galit siya, alam ko, ngunit pinipigilan niya lang ang sarili niya.

"Sejun, can we talk..bago tayo humarap sa kanila. Gusto kong linawin sa'yo ang lahat ng sinabi ko kagabi", saad ko. Hindi ako titigilan ng konsensya ko hangga't hindi ko naririnig mula sakanya ang galit.

Sa totoo lang, sobrang gaan ng pakiramdam ko na ngayo'y nagpakatotoo ako. Nagpakatotoo ako sa matagal ko ng tinatago.

"M-magalit ka sa'kin. In that way, I know y-you can move forward",saad ko pa. Nakabalik na kami sa isla kung saan kami nanggaling, ngunit hindi ko pa 'rin makita kung nasaan sila Daddy.

"Talk?, hindi magiging sapat yung narinig ko hangga't hindi mismo ako ang nakakakita",saad niya pa at linagay sa bewang ang dalawang kanay niya. Napatikhim ako.

"I-I'm sorry", I sincerely said.

"Bawiin mo 'yan. Hindi totoo ang sinasabi mo", sagot niya. Naramdaman ko ang pamumuo ng luha sa mga mata ko.

Ba't ang hirap pa 'rin?

"Sejun, m-may iba akong gusto!", mariin kong sagot at napasinghap naman siya.

"Sino?..sabihin mo sa'kin kung sino!!", pasigaw niyang tanong kaya't napaatras ako dahil sa gulat.

Kumabog ng malakas yung dibdib ko nang lumapit siya sa'kin. Isang hakbang na nakakakilabot.

"Hindi ka pwedeng maagaw sa'kin..nino man!!", mariing saad ni Sejun habang hawak ang pulsuhan ko.

"He's the only man on my h-heart", naiiyak kong tugon habang pilit na binibitaw ang braso mula sa pagkakahawak niya.

Mulang alam niya na kung ano ang susunod kong sasabihin kaya't padabog niyang binitawan ang braso ko. "Si K-Ken", I bit my lower lip matapos kong sabihin ang pangalan ni Ken. I heard him chuckled with so much disappoinment and pain.

"No!No! It can't be!..Ali!, b-bawiin mo y-yang sinabi mo!", sigaw niya pa at napaatras akong muli.

Tumulo ang mga luha ko dahil sa takot. It looks like he's so obsessed to the point na nag iiba na ang personalidad niya dahil sa labi na nararamdaman para sa'kin.

I feel so much guilt nang ma witness ang naging epekto kay Sejun ang pag-amin ko. Sana ay dumating ang araw na matanggap niya 'ring hindi siya ang tinitibok ng puso ko.

"You'll regret this!", saad niya pa at tinalikuran ako. Unti unti kong pinunasan ang mga luha ko nang may mangilan-ilang tao ang tumungo sa kinaroroonan ko. Having a faces with a smiles and taking a pictures.

Do I need to be happy?. Inamin ko sakanya ang totoo, nawala ang malalim na tinik sa dibdib ko, dapat ba 'kong matuwa?. Kung tila may kapalit itong mangyayaring masama?

Umabot ang gabi, hindi ko nakita si Ken. Tunungo ako sa mga lugar kung saan kami nagkikita pero wala suya roon. Hindi ko 'rin alam ang room niya. Hindi mawala sa'kin ang kaba at takit na may kasamang panginginig dahil sa pagbabanta ni Sejun kanina.

Bakit hindi ko makita si Ken?

"Ken, please magpakita ka?. Pakalmahin mo 'ko. W-walang mangyayaring masama, 'diba?", saad ko pa habang yaka ang mga tuhod, nakaupo sa damuhan katapat ng puno kung saan ko siya nakuhanan ng litrato. Kung saan kami unang nagkita.