Chapter 42

515 19 8
                                    

"Ali, anak ilabas mo kami rito",

Kitang kita ko sa dalawang Mata ni Daddy ang nagmamakaawa habang nakahawak ang magkabilang kamay sa rehas. Nakatayo siya at nagmamakaawa sa'kin, hindi ko alam ang dapat maramdaman ngunit may galit sa loob ko.

"D-daddy, pa'no mo nagawa 'y-yon?", hindi makapaniwala kong tanong at natigilan siya sa narinig.

" W-wala akong ginawang m-mali. H-hindi 'yon mali. Ginawa ko lang ang makakabuti sa'yo", saad ni Daddy at napabuga ako ng hangin.

"Daddy, kailanman hindi mabuti ang pumatay ng tao. Naisip mo man lang ba 'yung mga taong maiiwan niya?", saad ko pa, bumibigat ang pakiramdam ko.

"Ikaw yung dahilan kaya ko nagawa 'yon", saad niya at binitaw ang mga kamay na nakahawak sa rehas.

"It's because of you, that's why I did it", dagdag niya pa, na para bang may malalim siyang dahilan. Tiningnan ko siya nang hindi makapaniwala.

"Hindi ka pwedeng mapunta sa ibang lalaki, pinagkasundo na kita kay Sejun noon pa man, kapalit ng kumpanya nila", hindi ako makapaniwala sa narinig at tiningnan siya ng masama. Nangibabaw sa'kin ang galit, gusto ko siyang saktan ngunit hindi ko magawa, hanggang sa unto unting tumulo ang mga luha ko dahil sa galit.

"P-pano mo nagawa 'yon Dad?. All this time, sarili kong ama ang. kontrabida sa buhay ko. S-sarili kong ama ang nagpahirap sa'kin", saad ko at tuluyan nang tumulo ang mga luha ko. Tumalikod ako sakanya at pinunas ang mga luha. Hindi ko na yata kayang makita pa siya.

"Dahil..",

"Dahil sa pera..dahil sa kapangyarihan", pagpapatuloy ko at natigilan naman siyang tumingin sa mga mata ko.

Hindi ko na hihintayin pa ang mgsalitang lalabas sa bibig niya. Malinaw at klarado na sa'kin ang lahat. Maraming kayang gawin kapag silaw sa pera, at kapangyarihan.

"'Wag mo na 'kong kilalanin bilang anak, dahil hindi na kita ituturing bilang ama", alam Kong masakit para sakanya ang marinig ang mga bagay na 'yon mula sa anak niya ngunit hindi ko maatim magagawa niya 'yon sa'kin. Sa sarili niyang anak.

"Ali..", may tumawag sa pangalan mo kaya't liningon ko 'yon.

Ang natatanging tahanan ko. Si Ken

Dinakip ng mga pulis sila Daddy kanina at sumunod ako. Ito palang ang pangalawang beses naming pagkikita mula nang dalawang taon.

Hindi ko siya matitigan ng diretso. Parang hindi ko ata matatanggap ang biglaang pagbalik niya, na parang hindi ako nagdusa noong mga panahong nawala siya.

Hindi niya alam kung gaano ako nasaktan nang pagkawala niya at ngayon babalik siya na parang walang nangyari?

He was about to step forward to get me closer but I also step backward na ikinagulat niya. "Ali..", sambit niya pa bago ko ibigay ang huling tingin kay Daddy at diretsong lumabas sa pilice station.

Sa bawat paghakbang ko, alam ko sa sarili ko ang pagkasabik kay Ken, ngunit bakit mas nangingibabaw sa'kn ang hinanakit at mga tanong.

Bakit siya umalis? Bakit niya ko iniwan?

Hinila ko ang pinti ng kotse at papasok na sana nang may humawak sa braso ko. I know it's Ken.

"Ali..wait, h-hindi ka ba masaya na makita ako..ulit?", tugon niya. I looked at his eyes directly, kumikislap 'yon dala nang namumuong luha sa mga mata niya. Kumunot ang noo ko dahil sa tanong niya.

"Of course..I'm glad to see you again, after 2 years", sarkastiko kong sagot.

Napabuga siya ng hangin "Please give me a chance to explain", binitaw ko ang mga kamay dahil sa narinig.

A Home With You[Ken Suson FANFIC- COMPLETED]Where stories live. Discover now