page no.10
ခုတင်စွန်းတဖက်တချက်စီတွင် ခြေထောက်တွေကိုလှုပ်လျှက်သူတို့နှစ်ယောက်ငြိမ်နေမိကြသည် ။ သူတို့ကြားပြောင်းလဲသွားတဲ့သတ်မှတ်ချက်လေးကြောင့် အနေခက်သလိုခံစားနေတာမျိုးဖြစ်သည် ။
ထယ်ယောင်းသည် ဂျုံးဂုကိုမျက်လုံးစွေလျှက်ကြည့်မိသည့်အခါ ပြန်ကြည့်လာသည့်မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းကြည်ကြည်များကြောင့် အနေခက်စွာအကြည့်လွှဲလိုက်ပြန်သည်။ ရိပ်မိတဲ့ဂျုံးမှာခပ်ပြုံးပြုံးလုပ်ရင်း ခုတင်ပေါ်မှာ ထောက်ထားတဲ့ ထယ်ယောင်းလက်ချောင်းလေးတွေအပေါ် အုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။
" မင်း အနေရခက်နေတာလား "
" နည်းနည်း "
" ဘာလို့လဲ "
" မသိဘူး "
" ငါတို့ တစ်ခုခုလုပ်ရင်မကောင်းဘူးလား "
" ဘာ ဘာလဲ "
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အကြည့်ချင်းဆုံပြီးမေးမိကြသည် ။ ဂျုံးဂုကအရင် ထယ်ယောင်းလက်ဖမိုးလေးကို အနမ်းပေးလိုက်ရင်းမျက်နှာနားတိုးကပ်တော့ ပြန်ပြီးတိုးကပ်လာတဲ့ထယ်ယောင်းမျက်နှာလေးကြောင့် ရင်ခုန်သံတွေပိုတိုးလာခဲ့ရသည်။ ခံစားချက်တွေထပ်တူစွာဖြင့် နှုတ်ခမ်းတွေကိုသူတို့ထိကပ်လိုက်ကြသည် ။
ဆုပ်ကိုင်ခံထားရတဲ့ ထယ်ယောင်းလက်ချောင်းတွေပိုတင်းကြပ်လာတဲ့အခါ သူတို့တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပိုပြီးလိုအပ်လာသလိုပင် ။ တဖြေးဖြေးခန္ဓာကိုယ်ချင်းနီးကပ်လာကာ အနမ်းတွေကိုပိုပြီးတိုးချဲ့မိကြလေသည် ။ တော်တော်ကြာသည်အထိ သူတို့နမ်းနေကြ၍ မောဟိုက်လာသည် ။
ထယ်ယောင်းဘက်မှအရင် ရပ်ကာအမောဖြေတော့ ဂျုံးဂုနှုတ်ခမ်းလှုပ်ရုံပြုံးကာ ထယ်ယောင်းရဲ့အောက်နှုတ်ခမ်းလေးဆီကအရည်ကြည်များကို သူ့လက်မနဲ့ဆွဲသုတ်ပေးလိုက်လေသည်။ နဖူးပေါ်မှ ဆံစများအားလန်တင်ပေးရင်း နမ်းမိတော့အင်္ကျီကိုဆုပ်ကိုင်လာသည့် ထယ်ယောင်းလက်များ ။ စိတ်လှုပ်ရှားနေတာသိသာလွန်းလှသည်။
" ငါတို့ ညနေကျဒိတ်ကြမလား စကိတ်စီးကြမယ် ပွဲစျေးတန်းလျှောက်လည်ကြမယ်လေ ကျောင်းဖွင့်ရင်စာတွေနဲ့သင်တန်းတွေနဲ့အားမှာမှမဟုတ်တာ "
YOU ARE READING
𝐓𝐎 𝐌𝐘 𝐑𝐈𝐂𝐇𝐄𝐒𝐓 𝐒𝐄𝐂𝐑𝐄𝐓 𝐉𝐄𝐎𝐍 (completed)
FanfictionThis book is intended for you JEON but I don't want you to read.This will be forever.
