DOOR OF SMILE

EPISODE 3

Sati pov

Tommorrow morning, I came back by myself.

I just ride a train to transport to the hikikomori building and then walk for 2mins.

I was plugged my earphone when, I'm walking kaya di ko namalayan na meron pa lang bike na, makaka bangga sakin. Natumba kaming dalawa. Buti na lang hindi masyadong malakas ang pagtama, kaya naman walang nasugatan samin pero nasira yung headset at nabasag din yung phone ko.

Kakahawak ko lang kasi binangga ako kaagad. Napalingo na lamang ako sa babae ng nag salita siya bigla "Sorry" - she's apologizing 3x times and bow 3x times.

"No, it's ok" - I said it to her at tinapik ang likod niya.

Nung humakbang na ako paalis, bigla ko siyang narinig na umaray. Kaya naman lumingon ako sa kanya at nakita kung hawak niya tunod niya. Kaya naman nag madali akong lapitan siya.

Titignan ko na sana tuhod niya, pero mas mabuti parin yung may permiso ako"Tignan ko lang tuhod mo" - mahinahong sabi ko sa kanya, kahit na taranta na ako.

Pag tingin ko dito may malaki itong sugat kaya naman naisipan kung gawing pang takip yung panyo ko, Ipwenesto ko din siya sa gilid para tumawag ng ambulansya.

Pero pinigilan niya ako, tinanong ko kung bakit pero yumuko lang siya. Wala akong magawa kung di mag hanap na lang ng clinic, nasabi din naman ni sakura na may clinic dito, kaya ipinunta ko siya dun.

Pag dating namin kaagad akong sinalubong ng doktor,para mabuhat yung bata. Ginagawa naman ng doktor yung kailangan niyang gawin, kaya nag hintay na lang ako sa resulta hindi ko siya maiwan iwan hanggat di siya ok.

"kamusta po siya?" - tanong ko sa doctor.

"kumalma ka lang" - sagot naman ng doktor kaya bumugtong hininga muna ako.

"wala namang, nabaling mga buto. Sadyang namaga ang kanyang paa at nag kasugat ang tunod, dahil sa tigas ng batong natumbahan niya"

"ganon po ba mabuti naman po" - sabi ko.

"Pano mo po nakilala si nako?" - tanong ng doktor.

"nabangga niya ako kanina lang" - sagot ko.

"ok ka lang ba wala bang masakit sayo?"-tanong ng doctor, kaya umiling lang ako. "mabuti naman kung ganon".

"tsk. Kahit kailan talaga napaka clumsy niya" - sambit ng doktor. "wag ka ng mag alala dadating na yung magulang niya, umalis kana ako na bahala mag paliwanag"-he said.

"salamat po" - nag bow naman ako sa kanya at humarorot na papunta sa building.

Pag dating ko sa harap ng pinto ng unggoy na'to, bumugtong hininga muna ako bago kumatok. Di pa ako kumakatok narinig ko na ang boses ni boss, patay patay, patay ako nito.

Kaya kumatok ako ng malakas, sakto namang pag bukas niya pumasok na agad ako.

"Anong ginagawa mo?" - he ask. Kunot noong expression dahil sa pagtataka.

"please, please, please, papasukin mo muna ako. Andyan yung boss ko" - I said.

So he calm down and sit.

When, my boss pass in our floor naka hinga na ako ng maluwag at tumingin tingin sa paligid. Sobrang kalat at mabaho ang kwarto niya, ngayon ko lang napansin.

"Ba't mo tinatakpan ilong mo? kung nababahoan ka lumabas kana" - he said even his busy in gaming, how did he see it?.

So kahit na papalayasin niya ako mas lalo pa akong lumapit sa kanya at tinignan yung nilalaro niya.