DOOR OF SMILE

EPISODE 7

Kobayashi pov

Hanggang saan ang kasiyahan sa pera?

Hayytts... Di ko alam san ba ako nag ka mali? Ano bang kulang sakin?...Hanggang sa dumating ang isang babae na di ko akalaing mag liligtas sakin, inabot niya ang kanyang mga palad upang ako ay makatayo.

Kaso tumakbo na naman ako, ng nalaman kung kapatid pala siya ng nang bubully sakin.

Limang taon nang nakalipas ng namatay si mama at sa araw pa ng graduation ko sa college. Pag katapos din ng taon na yun lahat ng pinaghirapan ng magulang ko sa kompanya nawala na din, dagdag pa doon ay makukulong si papa ng sampung taon.

Sobrang nasaktan ako sa nangyari, Di ko lang yun narinig o nabalitaan nakita ko mismo sa sarili kung mga mata...

Ngunit kung tutuusin wala ng mas sasakit pa sa kaibigan kung nawala sa murang edad. Nang dahil kay katahata.

DOOR OF SMILE

Kahit kailan ang ingay-ingay talaga ng babaeng toh! Paki ko ba kung gusto na mamatay ni nako, ba't ba siya concern na concern dun. Wala namang siyang nagawa kundi mag makaawa.

Umupo na lang ako at naglaro ng game.

Bigla naman kumatok si boss at mukhang pinapagalitan si sati. Huh mabuti nga sa kanya para magtanda, ang aga-aga ang ingay - ingay. Pero laking gulat ko ng galit siyang kinuha ang bag niya at umalis.

Pag labas ko ng kwarto ay nakita ko sa ibaba ang isang Mercedes-Benz na kulay itim. Sumakay siya dito kaya hinayaan ko na lang paki ko ba.

Parang familiar sakin yun Mercedes...

Bumaba ako at kinuha ang bike para sundan ang sasakyan, hanggang sa nakarating kami sa isang autumn style na bahay, modern na modern.

Ibig sabihin mayaman siya?! Ehh...

Napakunot na lang ang noo ko pabalik sa building dahil sa pagtataka at pagkalito.

______

"Kobayashi san" - tawag sakin ni nako pero nag patuloy lang ako sa paglalakad.

"salamat, sa cooperasyon mo kagabi. HAHA di ako makapaniwala na mapapaniwala natin sila, Ang galing mo pala umarte, try mo kayang mag audition baka mahing actor kapa, maitsura ka naman at ang boses mo ay may lali-" - sabi niya sakin.

Ngunit tumigil siya ng huminto at humarap sa kanya" pwede ba wag mo na akong sundan, umuwi kana. " sabi ko sa kanya.

"Wag mong ilapit masyado mukha mo, kinikilig ako lalo" - she said, and sweetly smile.

Kaya umirap ako, saka pinagpatuloy ang pag lalakad.

"ehh, alam naba ni katahata san na kilala mo talaga siya?" - tanong niya, napahinto uli ako at lumingo sa kanya sa likod.

"Anong sa tingi mo?"

Lumingon lingon siya sa paligid "Hindi pa" - she said. "pero malalaman niya kapag sinabi ko" - she said again.

"ikaw, bahala" - Ikli kung sagot, saka umalis...umiba narin ng daan si nako.

________

Pagdating ko sa silid, napaupo ako sa sulok at napa iglip...

DREAM

"Ryou" - tawag ko.

"Anong magagawa mo, mag papakamatay na kaibigan mo oh" - sabi ngung isang bully habang hawak ako.

"wala mahina pala toh" - sabi ng isa, sabay suntok sa tiyan ko.

May isa namang lalaki ang lumapit na may dalang maliit na kutsilyo, binitawan naman ako ng dalawang may hawak sakin napaluhod ako at di kaya ang pagtayo.

Ang tangi ko lang tinignan ay si Ryou na nakapatong sa pader ng rooftop...di ko na halos naririnig ang sinasabi ng leader ng mga gangster.

"Ryou" - lumapit ako sa kanya at hinwakan sa kamay. "Ryou, bumaba ka! Bumaba kana!" - sigaw ko.

Pero lumingon lang siya sakin, kasabay ng patirik ng araw sa gilid ng kanyang mukha, kita ko din ang mga pasa at sugat niya sa kanyang mukha.

"Ano toh, drama? HHAHAH exciting toh" - sabi ng bully.

"Oh tissue baka maiyak tayo, HAHAH" - dagdag pa nung isa.

Habang hawak ang kanyang kamay, kasabay ang mga salita kung nag mamakaawa.

"Yoru, my enemy" - napatingin ako sa kanya ng may pagtataka sa mata. enemy?

"I hate you doing this! Stupid, umiiyak ang p*t*.may sigarilyo kaba?" - tanong niya.

"bumaba ka na lang!" - sigaw ko ulit.

Umupo siya at hinwakan ang ulo ko "Yoru, Everything will be ok"

"RYOU!!"
_____

Nagising na lang ako at katapat ang isang pamilyar na imahe sa dilim.

"Yoru, kamusta? Naka hanap kana ba ng kalaro?" - he said.

"Ryou" - tawag ko, habang lumuluha.

"Umiiyak ka na naman, stupid" - he said.

"Yah! Ba't mo yun ginawa?!" - galit kung sambit sa kanya saka hinwakan ang kanyang kwelyo ng mahigpit. "Alam mo ba di ako makahanap ng kalaro!!Bakit?!"

****
Nagising na lang ako bigla..hinimas ko ang aking mukha at napuno ako sa pawis. Kaya naman humiga ako sa kama...sabay pinikit ang mata ko.

Kaso may panirang dumating si katahata, tumayo ako at nakita ang kanyang matang na may mga butil ng mga luha.

"sorry" - she said and down her knees.

DOOR OF SMILE