EPISODE 11

0 0 0
                                    

Pagkatapos kung ayusin ang sarili, agad kung tinext si sakura na nakauwi na ako. Baka naging busy din siya kaya di niya ako nasundo or nakatulog siya ulit sobrang antokin pa naman nun, kahit kapag nasa office siya nahuhuli ko siya minsan na tulog.

< knock, knock, knock >

"kuya" - mahina kung banggit, dahil alam kung galit siya sakin ngayon.

But I was little shock when he suddenly hug me.

"Are you ok? Are you fine? We're gonna go home na, right now. I will find you a safety apartment and work ok. I said it to yaya na naiimpake ang gamit mo"-sambit ni kuya, habang hinahawakan ang pisngi ko.

"calm down, kuya. I'm fine and I don't need apartment, I'm safe here" - pag papaliwanag ko. Bumugtong hininga muna siya at kumalas sa pag kakahawak sakin.

"lil sis, your safe, but your stalker is not even safe for you all" - he said kaya bahagyang napakunot ang noo ko, dahil hindi ko alam ang ibig niyang sabihin.

Parang hindi na nga yun nag paparamdam.

"What, do you mean?" - I immediately ask na naka unot noo, dahil sa pagtataka.

"you didn't said it to her?" - he ask to elen na nasa likod lang niya na nakikinig.

Nakikita ko naman sa mga mata ni elen ang takot niya at nanginginig niyang daliri, she's so scared at this time.

"Let’s just go first to your new apartment" - kuya said.

Sa tingin ko kasama din si elena, dahil nakaayos siya at parang naka impake na siya. Alam niya na pala ang lahat.

_____

Nakarating na kami sa matayog na building, ang galing ng pag kakadesign ng building it's look luxury outside and inside. Napaupo kami ni elena sa sofa at hinintay na matapos si kuya kausapin ang babaeng nasa counter.

Habang nag hihintay kami pinili kung hindi kausapin si elena, mas mabuti na siguro na kay kuya ko na malaman ang lahat.

"here's the key, but first we should need to eat" - he said and we immediately go to the cafeteria.

Ang gara ng apartment na'to may sariling cafeteria. Pag kaupo namin sa dining table ay tumabi si elena kay kuya habang ako ay kaharap si kuya.

"I know, you will gonna safe here" - ani ni kuya.

"bakit, ano ba ang nangyari?" - I curiously ask.

napansing ko din na humawak si kuya sa kamay ni elena na ikinagulat naman ni elena, anong ibig sabihin ng paghawak ni kuya sa kamay ng childhood friend namin.

"Your stalker following elen, pag katapos ng nangyari sayo" - kuya said.

"But how?" - I ask again, kahit na isa isa nang nilalapag ng mga waiter ang mga pagkain na inorder ni kuya.

"I don't know, your stalker is so dangerous. He or she even know your closes friend" - kuya once again said.

Napa bugtong hininga na lamang ako sa nalaman ko.

"I'm sorry"

" No, It's not your fault parehas lang tayong biktima dito" - Elena said try to comfort me.

"pero nang dahil sakin dinamay ka niya" - I explain.

"let just eat first" - sambit naman ni kuya, kaya isa isa na kaming kumain at kinalimutan ang lahat.

Pagkatapos namin kumain ay umalis na si kuya, kaya umakyat na kami sa taas para matignan ang bago naming apartment. This was quitely huge and there have a two bedrooms and a bathroom, Also had a balcony to relax.

DOOR OF SMILE Where stories live. Discover now