DOOR OF SMILE

EPISODE 8

YORU povs

huh? Ba't siya lumuluhod...habang nakatulala akong nag iisip kung anong dahilan ng pag sosorry niya, di ko maigalaw ang aking mga paa.
_____

High school flashback

"Yoru, wag kana mag alala. Di naman natin mapipigil ang kamatayan" - he said while patting my head.

"Hintayin ka namin sa baba" - sabi ng isang bully at umalis na

"Baka makakita na tayo ng dugo mamaya HAHAHA" - dagdag pa ng isa

"Anong ibig mong sabihin?" - inangat ko ang aking ulo at tumingin sa kanyang mga mata.

"Humanap ka ng bagong mong kalaro, yun lang" - sabi niya sabay ngiti sakin.

"pero ikaw ang gusto kung kalaro!" - hinawakan ko ang kanyang kwelyo.

"Yoru, nasasakal ako"-he complained and cough for a minute.

"parang ikaw yung papatay sakin" - dagdag niya pa, saka tumawa.

Bumaba siya at pinapabalik niya narin ako sa klase. Ngunit ng lumabas na ako sa rooftop, bigla niyang isinirado ang pinto at kinandado niya ito.

Kaya naman paulit-ulit kung kinulikot ang door nab at nag mamakaawang sumisigaw na buksan niya ito

"Yoru san, Salamat sa lahat, gusto kung umalis kana dito at magpatawad sa lahat. Yoru san nag iisa kung kaibigan, kapatid...salamat..paalam"

napatahimik ako sa sinabi niya, rinig ko rin ang kanyang pag-iyak at pagsigaw ng malakas sa tahimik na paaralan.

Agad akong bumaba ng hagdan, nagbabasakaling makumbensi ko pa siya..bagaman nasa pangatlong palapag pa lamang ako ay nahulog na siya.. Napatigil ako at tumingin sa ibaba.

Nakita ng dalawa kung mata ang dugong tumadaloy mula sa kanyang ulo habang siya ay nakahandusay... Nakita rin yun ng mga bullies iyon pero di sila makalapit dahil din sa pagkagulat, nagsilapit ang ibang mga estudyante sa kanyang nakahandusay na katawan.

Dali dali namang nag silabasan ang mga iba pang mga estudyante na galing sa klase nila, saka ako ay dali daling bumaba at ikinuha ang p.e jacket ko sa locker.

Habang papalapit ako sa kaibigan kung si ryou, may mga butil ng luha ang namumuo sa akong mga mata. Nang makalapit na ako tinakpan ko ng jacket ang kanyang mukha, nung ako'y tumayo at lumingon sa kapaligiran saka ko napansin na nakatutok na sakin ang bawat estudyante sa iba't - ibang palapag.

Gusto ko umiyak, sumigaw at magwala, ngunit di ko magawa
dahil sa eskwelahang toh walang nakikinig...

_________

"Nag dadrama kaba? Tumayo kana at umalis" - I coldly said and pass by her side, para pumunta sa kusina.

She stand up while I'm putting a water to my glass cup.

"My brother, told me about your friend. And I know that time my brother was the mastermine" - she said.

Nang marinig ko yun, nabato ko bigla sa direksyon niya ang baso ko. Sanhi ng ikinagulat niya.

"I'm sorry- so sorry" - taranta niyang sabi. "hayaan mong ako na magdusa para mapatawad muna kapatid, gagawin ko ang lahat" - dagdag niya pa.

"Umalis kana" - I said while, I look down.

"No I won't, Alam kung di mo pa napapatawad ang lahat kaya hayaan mong ako ang hihingin ng tawad para sa kanila" - she sincerely said.

"Go die" - inangat ko ang ulo ko and stare to her.

She stare at me with curiosity and question in her eyes..she walk away and leave. Wala naman akong paki kung mamatay siya.

_______

10:50 pm

My phone ring, causing interruption while I'm playing games..Really ang kapal naman ng mukha niya para ilagay ang phone number niya sa phone ko.

(by the way my phone is not lock, so I just swipe it for more easier)

Pinabayaan ko na lang, ayoko ko ng naiinvolve siya sa buhay ko. Ngunit tawag parin siya ng tawag almost 12 times na.

Nang tumawag na naman siya ulit sinagot ko na...

(Ano? May sasabihin ka bang mensahe bago ka mamatay?) - I said.

(Tulungan mo ako please, may psycho na humahabol sakin)- taranta niyang sabi.

Sati pov

(Gusto ko nang mamatay ka, so ba't kita tutulungan?) - he's last word and hang up the call.

Napatulo na lang ang luha ko, dahil umaasa akong mag babago pa ang isip niya. umiiyak ako habang tintakpan ang bibig dahil naririnig ko na ang apak ng isang tao. Buti na lang at nakatago ako sa isang madilim na kwarto sa condo.

I carefully, dial the emergency hotline. But I'm so scared because this psycho holding an axe on his left hand, while whistling. Is this the sign that he new were I'm hidden?

While I'm dialing the hotline, kahit na nanginginig na ang kamay ko. Patuloy parin akong umaasa na sana may tumulong sakin.

But then this psycho just found and open the next room, buti naman at di niya na open dito. So this is my chance to dial again.

But then while I'm dialing, someone sneak to my room where I'm hidden. He have towel that he used as a mask. Who is him?

Sa totoo lang, takot talaga ako sa dilim. Di ko na rin alam kung saan siya banda sa kwarto pero pano kung ksamahan siya ng psycho na yun.

But when the psycho sneak to my room, I think he heard the door noise.. I was shock but I don't split out some noise. Nang may biglang tumakip sa bibig ko.

Who is this?

"Ang mga daga, ay natatago ang mahuhuli ay agad papatayin"-pa ulit-ulit na kanta ng psycho. He whistle again and sing. While turn around he's eyes like finding something and I know he's finding me.

Maya maya pa ay may isang lalaking lasing na naririnig naming nasa hagdan bumababa and distract the psycho's attention.

Kaya ng naka alis na ang psycho, nakahinga na ako ng maluwag. Pero sino naman 'tong nasa liko ko?

"Don't look me trouble maker" - he said and stand.

I knew it, it's yoru.
_________

"salamat" - I said.

"don't thank me, I'm not here to save you" - he said back.

Huh? Pero andito ka?anways makaalis na nga.

"Huh! You really don't have any manners" - he said when I was close to the door.

"do you really think you can replace my best friend life? If your gone? Or do"everything" I want you to do? "- he said.

So I look back" Because that's my fault, not my brothers fault"-I said habang may namumuo ng luha sa mga mata ko.

"Anong ibig mong sabihin?" - he ask.

"He cheated with my mother" - I angrily said. "So I made a plan and my brother do that all, all of that bullying happened and he's family issues, even he's school issue that was my plan" - I said.

He stare to me angrily, habang may namumuong luha sa kanyang mga mata..he literally step and step hanggang sa dumikit na ako sa pader.

"Your angry now?You really don't know the truth, how shame" - I said, dahil gusto kung mailabas niya lahat. Kahit pa bugbugin niya ako ngayon. I felt guilty to it so I deserved what he's revenge for he's friend.

He stare to my eyes while we're so close to each other, he really said he's angry through our eye contact and then he leave.