DOOR OF SMILE

EPISODE 17

"NO, YOU CAN'T FALL INLOVE WITH HER"

Nagising na lamang ako sa sigaw ni papa, 9am pa lang lumilingawngaw na yung boses niya sa loob ng bahay. Kailan kaya matatahimik 'tong bahay na' to? Kailan ulit kaya ito magkakaroon ng sigla? Kaya bumangon na lang ako at itinali ang buhok ko, dali - dali din akong lumabas ng silid at bumaba sa hagdan.

"I just ask for permission sir, but how can I command my own heart not to fall inlove on your daughter?" - nagulat ako sa sagot ni yuro.

Kanina pa ba sila nag sasagutan dito? Bumababa na ako kaagad, my dad look so stressed nakahawak pa siya sa ulo niya, lalapit na sana ako nun para tigilin sila bigla namang hinawakan ni mama ang braso ko.

"don't you dare, go there and defend him. Just watch them fighting so you well learn" - bulong ng sarili kung ina sa akin.

"Oh my ghad! Pag katapos masira ang sarili mong buhay sisirain mo din yung sa anak ko! You don't get the point ihjo?!" - my dad angrily said.

"Do you ever fall inlove sir?" - kunot noong tanong ni yuro.

Sa mga oras na yun, na patingin na lang bigla si papa sa direksyon namin kung saan nasa likuran ko mama. Nakita kung napayuko si mama at natahimik bigla si papa. Pero si yuro mukhang relax lang kahit nasigawan na siya.

"Do we need that bullshit LOVE?! Are we living for SHIT LOVE?!" - my dad aggressive question.

"hindi ko masasabi sir, pero ang alam ko dahil sa pagmamahal mas pipiliin mong mabuhay at makontento, makasama lang ang mga mahal mo sa buhay and you will also learn to forgive everything even it's hurt" - pag papaliwanag niya, sadyang gumaan ang pakiramdam ko nung narinig ko yun.

"nagawa mo ba yun sir?" dagdag niya pa.

"Well, Stop that stupid LOVE! Stay away from my daughter!" - dad said. "that's what's bullshit" - dagdag niya pa.

"Stop that!" - my mom shouted.

"I have a one question for you" - my mom confronted my dad. "do you ever love me?" - my mom ask with teary eyes.

Nasa likod lang ako ni mama, nakita ko din yung pag pasok ni kuya. Pero tahimik lang kaming lahat.

"MY GOD! Yurina! We are not a fucking teenager anymore!" - my dad said.

"So answer me, yes or no that so simple" - my mom said.

"I do! But ypu fuck me off! You cheat to me with my friend yuko! I am right yurina?!" - my dad suddenly tear down to tears.

Na papikit na lamang ng mata si mama, habang lumuluha napa luha narin ako kaya napabitaw ang pag kapit ko sa kanyang balikat, halos lahat kami nakaramdam ng sakit at pag kagulat.

" You, I can forgive you if you admit me it's been 10 years you didn't forgive. I change because of you! I accept your own fucking daughter kahit alam akong hindi ako ang ama. Ta's tatanongin moko kung minahal kita?!"

"Ikaw ba, minahal mo ba ako?! Pag katapos kung mag tiwala at mag mukhang tanga sa loong ng sampung taon!"

Lumabas na ako ng bahay, hindi ko na nakayanan na malaman pa ang katotohanan, masyado nang marami ang nangyayari. Nag tungo na lamang ako sa lumang kotse ni kuya at binuksan ito, ngunit pinigilan ako ni yuro. Nauna nang umalis si kuya at hindi ko alam kung saan siya nag punta.

"let me drive" - he whispered.

Wala akong oras para mag tigas ng ulo, kaya naman hinayaan ko na lang siya umiyak lang ako ng umiyak. I can't believe anak ako ni auncle yuko na tinuri kung ama-amahan totoo ko naman pala siyang ama.

How bullshit our family is?!.. Ilang sekreto pa ba ang hindi namin nalalaman?!

__________________

I appreciate that you read this :)