Eve gelmiş, sabahın ilk ışıkları odama vururken uyumak yerine dosyayı incelemeye başlamıştım. Yatağımın üzerinde bağdaş kurmuş, Emir Kara hakkındaki her bilgiyi sindirmeye çalışıyordum.
Fotoğrafını inceledim öncelikle. Fotoğraf gizli çekilmişti ve haberi olmamasına rağmen karşısındaki adama öyle içtenlikle gülüyordu ki. Sıcakkanlı bir insan olduğu şu fotoğraftan bile belliydi ve ben şimdiden tüm yapacaklarıma pişman olmaya başlamıştım.
Kendimden korkmaya başlamıştım. Önümde yol gösteren kimse yoktu ve önümdeki karanlık kendi içimi görmemi bile engelliyordu. Kalp sesim bile bana sesini duyuramıyordu. Hayır, bu yaptığın yanlış diyemiyordu. Kalbime kalan tek görev kan pompalamaktı artık. Belkide öyle bir lekeye bürünmüştüm ki, bu hak benden alınmıştı. Kalp sesim olanlara sağırdı artık. Dilsiz bırakılmıştı. Kendimi siyah hissediyordum ve biliyordum ki bu işten sağ salim kurtulsam bile yüzüm kara olacaktı.
Gözlerimi yumdum ve kendimi bir yalana inandırdım. Hepsi annem için ve bu yüzden bu kutsal bir görev.
Dikkatimi dosyaya verdim. Siyah dosyanın içindeki bilgiler el yazısı ile yazılmıştı.
-Emir Kara. 1987 yılı İzmir doğumlu.
-Boğaziçi Üniversitesi-İşletme bölümü 2010 yılı mezunu.
Adam zeki. Oldukça. Nasıl kandıracağım ki ben bu 'aptal' halimle bu adamı?
-Kara Holding'in başına geçeli iki ayı geçiyor.
Kara Holding. Bu bir subliminal mesaj mıydı acaba?
-Evi Sarıyer Zekeriyaköy'de. Açık adresi en aşağıda belirtilmiştir.
-Nişanlısından aldatılma sonucu üç sene önce ayrılmış ve bir daha hiçbir kadına güvenmemiş, çapkınlığıyla ün salmış.
Bu adamdan daha iyisini bulup aldatmak? Beceri ister.
-Babasına çok düşkün. Rol modeli.
-Kasımpaşa Çocuk Yuvası'nda Çınar Batman isimli çocuğu vakit buldukça ziyarete gider.
Çınar benim için oldukça iyi bir şanstı. Ancak hayatına sızmaya bugün başlayacağım için başlangıç için uygun adım değildi.
-Dakik bir insan olarak her sabah saat 9'da evinden ayrılır ve Maslak'taki holdingine gider. Arabasını kendi kullanır. Genellikle beyaz BMW i8 arabasını tercih eder.
-Genellikle Cuma günleri Kadıköy'deki Persha Pub'da takılır, geniş bir arkadaş grubu vardır.
Bu da iyi bir yöntem sayılabilirdi. Ancak bugün ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yoktu ve Ahmet Bey bu işi tamamen bana bırakmıştı. Çok tecrübeliymişim gibi.
Dosyayı kapatıp yatağımın yanındaki komidine koydum ve kendimi geriye attım. Sanki bana ilham verebilecekmiş gibi gözlerimi tavandan ayırmıyordum. Beynim durmuş, kalbimse sadece vicdanımı hissettirmek için atmaya çalışıyormuş gibiydi. Yine de bu düşüncelerden uzaklaşıp, iyi yaşamak için kötü olmayı göze alıp, kendimi plana hazırlamalıydım. İyi olmak senelerdir en ufak bir şey kazandırmamıştı bana. Sıra kötülükteydi.
O adamın hayatına nasıl dahil olacağımı düşünürken bir anda eskilerden bir arkadaşım Aslı'nın bir çocuğu tavlamak için planladığı olay süzüldü aklıma.
Araba kullanmayı bilmemesine rağmen bir arkadaşıyla çocuğun evinin yakınlarına gelmiş, çocuğa arabayı ayak üstü tamir edilemeyecek şekilde bozdurmuş ve tavlayacağı çocuk arabasıyla oradan geçerken karşısına çıkıp yardım istemişti. Çocuk uzun uğraşlar sonucunda halledemeyince kendini istediği bir yere bıraktırmıştı. Çocuğa da teşekkür için bir kahve ısmarlamak için yalvarmış, sonunda ikna etmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAF.
Teen FictionAraf ne idi? Cennet ve cehennem arasında kalan tepeydi. Bir tarafında huzur, bir tarafında korku. Belki kaçıştı cennet; belki de kalış ve ben şimdi ya cennete girmeye çalışırken engelleniyordum bir şeytan tarafından; ya da cenehheme giden yolda bir...
