تاریکی ای که ما میبینیم خیلی زیباست
ازت میخوام که به من باور داشته باشی
من مستقیم و فقط به تو نگاه میکنم
تا هرگز از اینجا نری.**
هایلایتر رو کنار گذاشت و کتاب رو بست، خوندن چیزی که خودت روزی نوشتیش احمقانه بود، ولی نیاز داشت دوباره توی عشق اون پسر غرق شه، لازم بود که به یاد بیاره چقدر براش عزیز و با ارزش بود و چطوری باید اون رو برای خودش نگه میداشت.
لبهی بوک مارک رو کمی بیرون کشید تا صفحه رو راحت تر پیدا کنه و بلند شد.
کنجکاو، به طرف آشپزخونه رفت، روی کانتر خم شد و از پنجرهی کوچیک به داخل سرک کشید. "میتونم بیام تو موچی؟"
جیمین توجه اش رو از پیتزای رو به روش برداشت و به تهیونگ نگاهی انداخت، به در اشاره کرد و در حالی که مقداری ریحوون گوشهی نون میچید زمزمه کرد:"بیا داخل."
پسر نویسنده به سرعت وارد بخش خصوصی آشپزخونه شد، با لذت به غذاهای چیده شده روی میز نگاه کرد و هومی کشید. مودبانه پرسید:"میشه یکم پنینی داشته باشم؟" با وجود اینکه مدت زیادی بود همدیگه رو میشناختند نمیخواست گستاخ به نظر برسه. کف دستش رو روی شکمش کشید و لب هاش رو ورچید. چند ساعتی رو صرف بازخوانی کرده بود و حالا حسابی گرسنه شده بود.
"دوتا توی فر هست." کوتاه جواب داد و ساعت رو چک کرد. "یکیشو برای کوکی نگه دار، باید قبل از مصرف قرصاش یه چیزی بخوره."
سر تکون داد و دستکش های زرد رنگ رو پوشید. "بهتر نشده؟"
شاهزادهی بوسانی چشم هاش رو ریز کرد و عصبانی جواب داد:"اگر همینطوری خودشو توی اون اتاق حبس کنه و از دستش کار بکشه ممکن نیست بهتر شه." پنیر ها رو با حرص روی پیتزا ریخت و مشغول تزئین های نهاییش شد. "آخه چرا باید اینقدر لجباز باشه؟"
"چون...همین خاصش میکنه. خیلی بانمکه، به قلبم آسیب میزنه." در فر رو بست و محتاطانه بشقاب رو بیرون آورد و روی میز قرار داد. چشم هاش از رنگ و روی غذا درخشیدند. یونگی و جیمین واقعا توی کارشون فوق العاده بودند. دستکش ها رو بیرون آورد و بعد از برداشتن نوشیدنی پشت میز نشست. "آدم هایی وجود دارن که وقتی میبینیمشون، از نزدیک یا دور، حتی بعد از اینکه بشناسیمشون، از نظرمون افراد عجیب و غریبین، ولی..کی گفته همه باید نرمال باشن یا به شکل خاصی رفتار کنن؟ اه..اونطوری زندگی خیلی کسالت آمیز میشه چیم چیم، خوبه که بعضی وقتا عجیب و غریب بودن یه نفر ویژگی منحصر به فردش باشه."
جیمین با دقت به حرف هاش فکر کرد...عجیب بود ولی درست به نظر میرسید، طرف روشویی رفت و همونطور که زیر لب غر میزد پرسید:"گفته بودم حرف زدن باهات خسته کنندست؟"
KAMU SEDANG MEMBACA
Him ~|| VKook AU
Fiksi Penggemarکیم تهیونگ یه نویسنده ی موفق و پر طرفداره. توی آخرین کتابِ منتشر شده اش، اون معشوقه ای رو خلق کرده که هر روز از زندگیش انتظارش رو میکشیده و وقتی که انتظارش رو نداره، پسری رو ملاقات میکنه که اون خصوصیات رو داره. جئون جونگکوک زیبا که انگار که به دستِ...