[ASKIDA]
Bu kitabı okumak için lazım olan seyler;
1-50 kuruşunuz olması.
2-Uzaylı olmanız.
3-Bekleyin...Hala bu maddeleri okuyor musunuz?
Bir uzaylının...Evet gerçek bir uzaylının,zengin kekosu ile tanışması nasıl olabilirdi?
Hayır amına koyayım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☆.。.:*・°☆.。.:*・°☆.。.:*・°☆.。.:*
Hoshi gelmesiyle birlikte kesilen sohbeti umursamazken, gözleri kısılmış esniyordu. Yumruk yaptığı eliyle gözünü ovuştururken, ağzı neredeyse yeri boylayacak sarışını fark etti. Neye böyle tepki vermişti ki şimdi? Küçük beden tam ağzını açmış soracakken Emre’nin sesi duyuldu.
“LAĞNN! EVDE SUCUK KALMAMIŞ SİKERLER BÖYLE İŞİ! KİM YEDİYSE SON KALANI ONUN BEN TA-A AANANI SİKİYİM!”
Emre’nin cümlesi yarıda kesilmiş, ani tepkisi duyulmuştu çünkü uzaylının üstünde duran masum(!) kıyafeti fark etmişti. Bu, bu cidden inanılmazdı. Askılı pijama takımı tam belinin hizasındaydı ve hareket ettikçe yıldızlarla dolu teni gözler önüne seriliyordu uzaylının. Renas hala çarpıldığı cinin etkisindeyken, Ayhan ıslık çalmış ve yavşakça ellerini birbirine vurmuştu. Bir yandan da imalı imalı Renas’a kaş göz yapıyordu. Renas yavaş yavaş kendine gelirken, Emre yine bağırarak konuşmaya başlamıştı.
“AYHAN SUCUK YOK ABİCİM HADİ GEL SENİNLE ALMAYA GİDELİM!”
Ayhan Emre’nin bağırmasıyla irkilirken kafası karışmış şekilde lafa girdi.
“Tamam da ne bağırıyon oğlum?”
Emre göz devirmiş ve kendinden beklenilmeyecek bir hızla Ayhan’ı poposundan ite ite dışarıya çıkarmıştı. İkili yalnız kaldıklarında, Hoshi geldiğinden beri üzerinden ayrılmayan siyahlardan rahatsız olmuştu. Boğazını temizleyerek Renas’a yaklaşmaya başladı. Renas, bu sefer de gözünü karşıya dikmişti..Uzaylı sonunda Renas’ın önüne ulaştığında, büyük hala ona bakmıyordu. Ama az önce de çok bakıyordu? Hoshi cidden hiçbir şey anlamıyordu. Elini saçına atıp karıştırırken hızlı ve küçük bir nefes firar etmişti dudaklarından. Yakınlıklarından dolayı Renas çenesinde o nefesi gayet net bir şekilde hissetmişti. Sert bir şekilde yutkunurken beyninde dolaşanları siktir etmeye çalışıyordu.
En sonunda “sikecem ama ha!” diye bağırdığında saniyelik dibindeki bedenin varlığını unutmuştu. Hoshi irkildiğinde gözleri bulutlanmıştı bile. İnsanlara karşı çok hassas ve duygusaldı. Ya da. Renas olanlara karşı mı demeliyim?
Sarışın sonunda gözlerini mor irislere değdirdiğinde yine bir siktir çekmişti. Ama bu sefer içinden. Üzmüştü tekrardan uzaylıyı. ‘Napıcam lan’ diye düşünürken elleri ondan izinsiz yol almaya başlamıştı bile. Önce parmakları küçüğün alnındaki perçemi buldu ve düzeltti yavaşça. Ellerinin sonraki durağı göz altı oldu. Göz altını da yavaşça okşadıktan sonra dudakları buldu büyük elleri. Baş parmağıyla alt dudağı silermiş gibi oynarken, Hoshi nereden nefes alındığını unutmuştu. Cidden nereden alınıyordu bu nefes? Omuriliği işlevini yitirmişti sanırım. Bozulmuş olabilir miydi? Neden doğuştan gelen bu refleksi gerçekleştiremiyordu? Ah, sanırım ölecekti.
