Islak Kelebek

8.Bölüm "Dengesiz"

Tunayla mı?

Burak Tuna'yla mı takıldığımı düşünecekti şimdi ? Nedense ciddi anlamda umursamıyordum. Yoksa Burak'ı sevmekten vaz mı geçiyordum ? Bir anda soğuyabilir mi bir insan "sevdiğim" dediği insandan ?

Ertesi günde okula gitmedim. Nilay,Uraz ve Gizem bize geldiler. Oturup lafladık biraz. Burak konusu açıldı. Gizem,Nilay ve benim aramda değişik bakışmalar geçti. Uraz bunlara bir anlam veremiyordu tabii.

-Yok yok sizde bir şey var kızlar?

-Ne olabilir Uraz yaa... senden ne saklayacağız. Hadi sen git ders çalış.

Gizem Uraz'ı başımızdan atıp rahatça konuşmak istiyordu. "Bak bu lafından bile belli oluyor Gizem,senin her hâlini bilirim ben." Nilay'la ben birden "oooo" demeye başladık. Lafa ben daldım. Azda olsa kafam dağılmıştı.

-Çifte kumrular bence siz ikiniz gidin başbaşa bir yerlerde takılın.

Gizem koluma bir yumruk geçirdi. "Ahh" diye yalandan inledim. Utanmıştı. Sesini çıkaramıyordu. Uraz "Hemen yanlış anlayın zaten senin her halini bilirim derken kaç senelerdir arkadaşım sonuçta tanıyorum artık seni demek istedim." Demişti. Nilay'la ben bu açıklamasına kahkahalar atarken Gizem sustu. "Arkadaşım" lafına bozulmuştu sanırım. "Aman neyse ben zaten yanlış anlamadım Uraz seni merak etme" diyerek geçiştirdi. Uraz bize daha fazla katlanmak istememiş olacak ki gitmeye karar verdi. Kızlar odada otururken ben Uraz'ı kapıya kadar geçirmeye gittim.

-Gece halini iyi görmüyorum.

-Uraz senden saklamak istemiyorum. Evet iyi değilim. Ama lütfen şimdi ne olduğunu sorma. Zamanı gelince anlatırım.

-Kendine dikkat et bak. Sana zarar gelmesini istemem. Sen benim dostumsun.

-Biliyorum Uraz'ım sende benim için öylesin. Toparlanacağım kısa sürede.

Sarıldık birbirimize . Bana bu sarılış öyle bir güven verdi ki kendimi rahatlamış hissettim. Uraz'ı uğurlayıp kızların yanına çıktım. Geldiğimi görünce Gizem hemen detay vermeye başladı. "Burak seni sordu bunu biliyorsun zaten. Ama o gün Tuna'nın ve Nilay'ın da okulda olmaması dikkatini çekince Tuna'yladır dedim. Ne alaka Tuna ve Gece dedi. Sanane Burak diyip geçiştirdim. Süperim ama değil mi?" Omuz silktim. Umrumda değil miydi gerçekten ? Kendime anlam veremiyordum. Duygularım karman çorman olmuştu. Nilay araya girdi.

-Ee Gece Tuna'nın teklifini kabul etmeyi düşünmüyor musun?

-Kabul edeceğim.

Bu laf ağzımdan birdenbire çıkmıştı. Kendime şaşırdım. Kabul mu ettiğimi söyledim ben ? Allah'ım bu nasıl oldu ? Ciddi anlamda hiçbiri bu yanıtı vermemi beklemiyordu ki şaşkın bakışlarını üzerimde hissettim. Nilay gözlerini pörtletmiş bana bakıyordu. Gizem ise mal mal sırıtmaya başlamıştı. Verdiğim cevaptan memnun bir hâli vardı. Nilay "emin misin?" Diye sordu. Emindim. Yani sanırım. Offf! Bilmiyordum. Bana neler oluyordu böyle ?

-Eminim Nilay . Bunu Tuna için yapacağım. Ona yardım edeceğim. Yaşadıkları hiç kolay şeyler değil. Elimden bir şey gelecekse bunu yaparım.

-Yürü be Gece'm. Bende arkandayım hayatım. Nilay'la elimizden geleni bizde yapacağız.

-Gizem haklı Gece. Bizde yardım ederiz. Hatta sırf bu yüzden bu haftasonu evimde parti vermeyi düşünüyorum. Burak'ı da çağıracağım. Beni kırmaz gelir.

-Benden habersiz neler dönüyor burada?

-Gizem bana senin büyük ihtimalle kabul edeceğini söyledi. Şaşırmamın sebebi dediğinin doğru çıkmasıydı. Ben inanmamıştım. Kabul ederse parti vereceğim dedim ona.