Mal gibi kaldım sokağın ortasında.Gelen geçen bu kızın ne'si var böyle dercesine bana bakıyordu.Gizem'in yanına gitmeyi planlıyordum.Acaba salak Burak ne yapıyordur ? diye düşünmeden edemedim.Salak Gece hâla ne diye düşünüyorsun .Kendine gel kızım.Hızlı adımlarla Gizemler'e yürümeye başladım.Bir vuruşumla kapı hemen açılmıştı.Ah canım karşim beni kapıda da beklermiş diyerek içeri daldım.Gizem hayvan gibi bana sarıldı.
-Lan neler oldu telefonda bir şey anlatmadın bende Burak'ı aradım.
-Ne bok yedin sen ?
-Burak'ı aradım dedim karşiiim.
Bunu söylerken o kadar sevimli görünüyordu ki kızamadım ona.Ama açıkçası Burak'la ne konuştuklarını merak ediyordum.Çünkü ilk defa benim hakkımda konuşmuşlardı.
-Ne konuştun sen Burak'la ? İnşallah fazla sıçmamışsındır Gizo.
-Saçmalama kızım sadece "arkadaşımı haketmiyordun zaten Burak fuck youu bok kafalı herif" dedim.
- İyi bok yedin Gizo zaten artık yüzüne bakamazdım şimdi ihtimal kalmadı.
-aman daha iyi oldu be işte. Görünce canın yanacaktı koy götüne ya .
Gizem cümlesini bitirir bitmez ağlamaya başlamıştım öyle çok ağlıyordum ki Gizem'de bu halimi görünce ağlamaya başladı.Birbirimize sarıdık.Ağlamaklı ve berbat bir ses tonumla cevabını duymaktan korktuğum soruyu yönelttim.
-Benim hakkımda bir şey dedi mi?
-"Arkadaşının yanında ol,destek çık üzülmesini istemem"dedi Burak beyimiz.
Ben daha da ağlamaya başlamıştım.Hem canımı yak hem de gel sonra beni düşün . Yok canım öyle !! Her neyse.
-Bana bak Gizo bundan sonra bana onla ilgili haber getirmek yok sıçarım aşkına da acısına da. Bozar mı sandın acılar beeee ?
-Hahah yürü Gece'm kim tutar seni heh işte böyle ol sen güçlü bir kızsın . Bugün akşam çıkalım bir yerlere gidelim kafanı dağıt.
-Gidelim be hayatım gidelim de aaaaaüğğğh ama Burak yaa !!! Sevdim lan seni.
-Bak yine ağlamaya başladı. Kızım senin dakikan dakikanı tutmuyor.Kalk git hadi evine yürü . Akşam 8'de kapındayım.
Beni ite ite kapıdan zorla dışarı attı.Bu nasıl arkadaş anasını satayım diye söylene söylene eve gittim.Anahtarım yanımdaydı sessizce odama geçtim.Annem mutfakta bir şeylerle uğraşıyordu. Beni böyle görsün istemedim.Yüzümü yıkayıp odama çıkayım derken annemin sesiyle irkildim.
-Gece ne bu hâl ? Yüzünden düşen bin parça.
-Anneğğh...!!!
Diyerek yine ağlamaya başladım.Annem Burak'ı biliyordu.Başımdan geçenleri ona anlattım.Ama bir şey demedi.Onun yerine sıkıca sarıldı saçlarımdan öptü."Hadi git dinlen." Dedi. Akşam için annemden izin almıştım.Babamı o idare edecekti. Odama geçtim.Twitter'da Burak tweet atmış mı diye kontrol ettim.Ne ? Ne var ? Tamam O'nu unutacağız ama bu hemen gerçekleşmez ne yapalım aa ! Çatlıyoruz benle ilgili bir şey yazmıştır belki diye. Tamam sakinim sakin. Twitter'ı kontrol ettim.Sonuç : yine hüsraaaan ! Her daim feryat figan kalbiiiiimm ...
Yatağıma girdim.Sessizce ağlayarak bugün yaşadıklarımı düşündüm.Beni sevmiyordu.Hem de hiç sevmiyordu.Bense çok seviyordum.Umut yok'tu artık.Bir şeyler yapmalıydım diyordum kendime.Ama ne ? Suçlu değildi intikam alamazdım.Bir başkasıyla kıskandırmayı denesem zaten sevmiyor neden kıskansın ki diye düşündüm.Ben öylece düşünürken telefonumun mesaj sesini duydum.Bilmediğim bir numaradan "Ben sana yardım edebilirim." Diye bir mesaj almıştım.Hemen numarasını kaydedip whatsapp'ı var mı acaba diye baktım.Klasik Gece yöntemi vol.1
Yoktu whatsapp'ı.Aramayı düşündüm.Ve aradım da ama telefondaki karının sesi bu numara kullanılmamaktadır bla bla bla diyordu.Biri benle çok kötü oynuyordu.
AMA KİM ?
Kafamdaki soru işaretlerini bir kenara bırakıp Gizo'yı aradım.Durumu anlattım.Ama o bu durumu ikimizden başkasının bilmediğini söyledi.Haklıydı.Gizem yapmazdı.Ondan şüphelenmiyordum zaten.E Burak'ta bana yardım etmeyeceğine göre başka birisi vardı.Neler oluyor ya ? Ben daha nutella-twitter keyfi yapacaktım.Yani nutella'mı alıp twitter'da aşk acılı tweetler okuyup,favlayıp retweetlemece . Ne zaman canım sıkkın olsa bunu yapar kendimi daha da bunalıma sokardım.Ama şimdi birileri buna fırsat vermeden beni Sherlock Holmes'luğa zorluyordu.Lan daha kafamı toplamadım lan . Nerden çıktı bu gizemli olay.Gizemli olay derken şey yani hani bizim Gizem değil.Off ne saçmalıyorum.
Saat 7'ye geliyordu.Yataktan kalkıp hemen duşa girdim.Belki kendime gelirim diye düşündüm.Ama nafile.Duştan çıktığım sırada yine mesaj sesi duydum.Heyecanlanmıştım.Acaba yine mi o numara diye düşündüm.Bu sefer Gizem'di.
Petito'm:Ne oldu bay bilinmeyenden var mı haber kenks ?
Ben:hayır kenks'im
Petito'm:tamam kenks . Farkındaysan saat 8'e yaklaşıyor umarım hazırlanmaya başlamışsındır.Şimdi yanmıştım çünkü bizim bugün dışarı çıkacağımız tamamen aklımdan çıkmıştı.Ve hazır değildim.Hemen saçlarımı kurutmaya başladım.Bir yanım Burak'ı bir yanım Bay Bilinmeyen Numara'yı düşünüyordu.Bay diyorduk ama bayan da olabilirdi neyse ne . Elime ilk gelen eteği aldım.Siyah kot bir etekti.Üstüme ise koyu pembe bir bluz geçirip gözlerime hafif kalem çektim.Hafif mi ? Ne hafifi ya ? Bugün sert gözükmeliyim diyerek kalemi daha da sürdüm.Aynadan yansımama baktım.fena değildim işte.
Babam daha gelmemişti.Annem beni idare edecekti.Akşam Gizemler'de kalacaktım.Gizem'le evlerimiz yakındı.Caddede buluştuk.
-Suratını topla biraz mutlu ol ! biraz ya.
-Demesi kolay.Sevdiğim çocuğa açıldım mal gibi ortada kaldım.Muhtemelen ezik olduğumu düşüyor ve ayriyetten bir de bilinmeyen numara vakası var.
-Aynen ya benimde kafamı karıştırdı o. Boşver birkaç saatlik kenara bırak düşüncelerini.
Sustum.Cafeye gidene kadar konuşmadım.Gizem sürekli bir şeyler anlatıyordu.Bende dinliyormuşcasına kafamı sallıyordum.Cafeye girdik.Cafe dediğime bakmayın. Cafe-bar. İçmek isteyenler bir köşede takılıyor,alkolsüz içecek içenlerde kendi alemindeydi aman ne güzel. Sözde kafa dağıtmaya gelecektim ama bu ortam beni daha da bunalıma sürüklüyordu.Gizem okuldan arkadaşlarından birini gördü ve beni bir süreliğine yalnız bırakıp yanımdan ayrıldı.
-hemen dönerim canım selam vermezsem ayıp olur.
-sorun değil bak keyfine.
Böylesi daha çok işime geliyordu.Kendimle baş başa kalmak daha zevkliydi.Telefonum öttü.Başka yabancı bir numaradan,yine mesaj gelmişti.Mesajı açmamla ağzım beş karış açıldı.
-Çok güzel görünüyorsun Gece Gözlü'm.
Etrafıma bakındım kimse bana bakmıyordu bile.Sonra O'nu gördüm .
Yüreğim güm güm atıyordu. Yoksa O muydu ? Burak mıydı ? Ama neden böyle bir şey yapsın ki ? Beni görmemişti üstelik.
Gizlice bir köşeye sindim.Bir yandan Burak'ı izliyordum. Bana mesaj atan numaraya -hiç umudum olmayarak- mesaj attım.Cevap geleceğini sanmıyordum.
-Sen kimsin ?
Mesaj iletilmişti.Şaşırdım.Burak'a baktım.Arkadaşıyla bir şeyler konuşuyordu.O değildi.Anlamıştım.Çünkü o arkadaşıyla sohbet ettiği sırada mesajıma cevap gelmişti.
-TAM ARKANDAYIM !!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Islak Kelebek
RomantizmYüreğim ilk defa böyle sevmişti. İlk defa böyle kırılmıştı. Ve ilk defa çaresizliği tam anlamıyla tadıyordu. Sonra o geldi. Tek tek sardı tüm yaralarımı kendi yaralarıyla birlikte.