The Unknown Gangster Queen B2

CHAPTER EIGHTY-EIGHT

HELEN'S POV

'That bitch! I should have an abortion with you!'

Singhal ko sa isip ko nang malaman na ang anak ko ay gumawa ng gulo sa bansang Switzerland.

"Helen! I told you to stopped her, look what your daughter did!" Singhal sa'kin ni kuya Joaquín.

Ipinakita n'ya sa'kin ang mga lugar na ginulo at sinira n'ya.

Maging ang mga bugbog na bitag—nagulat ako nang makita si Monica at ang mas nakakagulat pa doon ay buntis s'ya.

"I can't take it anymore, your daughter is a lunatic! I cover you in the Underground world Helen! Alam mong bawal ang ginagawa ko at mas lalong ipinagbabawal ang ginagawa ng anak mo!" Singhal n'ya pa sa'kin.

"I'm sorry! I can't stand her okay? Hindi ko kayang patigilin si Fatima." Nahihiyang saad ko.

"Lahat ng taong yan mahalaga kay Zin! I'll pray for your daughter sa oras na makita n'ya ang mga taong yan! That woman is a great person. How could you let her do such a thing?!" Galit na singhal n'ya sa'kin, namuo ang luha sa mata ko.

I never thought na masisigawan ako ng kuya ko because he never did that before.

"Make a plan to stop her, even you risk her life for it. I will not cover you again, naaawa ako sa mga taong ginaganyan n'yo. Mabubuting tao sila Helen, if Monrick knows about this I'm doomed." Hindi makapaniwalang saad n'ya.

Napatango na lang ako.

Hindi ko alam kung bakit naging gan'on kasama ang anak ko, mabuti s'yang bata not until nag dalaga s'ya.

She become abusive, rude and merciless, I don't know my daughter anymore.

I was the Empress, I faked my death para mas mabantayan ko si Fatima but that didn't change anything.

Mas lalo pa s'yang naging masama sa kapwa.

She was obsessed with Janver the first time she saw him in the US, she did everything just to win him and she succeed.

Sinubukan kong itakas si Janver pero binaril n'ya ako at ipinabura ang ala-ala ni Janver.

At ngayon, dapat kong gawin kung anong tama.

Dapat kong mapigilan ang anak ko sa kasamaan n'ya, hindi maaaring magpatuloy ito dahil marami s'yang mapapatay na tao.

"K-Kuya..." Nilingon n'ya ako, huminga ako ng malalim bago magsalita.

"Tulungan natin sila Zin na matalo si Fatima." Deritsyong saad ko, natigilan naman s'ya saka tumango.

"If we helped them there's a possibility na matake over nila ang buhay ng anak mo, lalo na ni Zin. She's at her limit and believe me or not she will not care anything in this world even her baby just to make revenge on her enemy." Paliwanag n'ya, napatango na lang ako.

I'm sacrificing my own daughter to stop this mess, I-I can't do that, even she's the evil person in this world I cannot let her die.

"Sinabihan ko na ang ibang agents maging si Monrick ay sinabihan ko na, ngayon din ay lilipad tayo papunta sa Switzerland." Saad n'ya, tumango naman ako.

Agad naming tinungo ang San Francisco International Airport.

Nang marating namin ang Switzerland ay nagkalat ang mga police, agad na lumapit si Kuya Joaquín para alamin ang nangyayari.

"Sabi nila may mga armadong lalaki ang gumawa ng gulo sa lugar at hinahanap na nila ang mga ito. Kung hindi ako nagkakamali ay ang anak mo ito Helen." Saad n'ya.

"She's literally crazy, but kuya Joaquín I-I can't let her die." Saad ko, napabugtong hininga naman s'ya at hindi na tumugon.

"We need to find them, I can't contact Monrick. I wonder what happened to them." Saad n'ya.

"Nasa next flight ang mga agents from Philippines, any minute or maybe an hour they'll be here." Dagdag n'ya pa.

"Should we wait? Or should we start looking for them?" Saad ko.

"This is tough, I'll find a track here." Saad n'ya.

Agad n'yang nilabas ang laptop at tinipa ang ginawa n'ya.

"I tracked Monrick and the others, nasa abandunadong building sila and guess what? This is too far from here it'll take an hour to get there." Saad n'ya.

"Then let's move, it's better than late." Saad ko, tumango naman s'ya at tinawagan ang magdadala ng kotse namin.

Nang dumating ang kotse ay agad naming tinungo ang nasabing abandunadong building.

"Kinakabahan ako sa maaring mangyari." Saad ko sa kalagitaan ng byahe.

"I still can't believe that you raise a crazy lunatic girl." Inis na saad n'ya, napabugtong hininga naman ako.

"I told you from the very beginning... Don't get fooled with that crazy bitch!" Singhal n'ya habang tinutukoy ang kuya ni Janver na ama ng anak ko.

"You know, he's our enemy! But what the hell did you do?! You get pregnant with him?!" Singhal n'ya pa.

"Kuya... This is not planned, I didn't know na ganito magiging resulta!" Tuluyan ng tumulo ang luha ko.

Simula noong mabuntis ako ay hindi matanggap ni Kuya Joaquín ang naging desisyon ko dahil si Janvreck ay ang kaaway ng organisasyon na pinamumunuhan nila.

"Yeah righ! Look at your daughter drooling over his own uncle! For God sake Helen! Kapatid ni Janvreck si Janver, you know that from the start! Bakit hinayaan mo?! You are stronger than her. Why you keep vowing your head everytime she's controlling you?! How pathetic you are!" Singhal n'ya.

Hindi ko na napigilan ang mapahagulgol.

"I-I'm sorry.... Kuya." Tinignan n'ya ako, kita ko ang umiigting na panga n'ya dahil sa galit.

S'ya ang naging ama at ina ko simula noong ipanganak ako.

Binawian ng buhay ang ina ko nang ipanganak ako at kasabay non ang pagka aksidente ng ama ko.

"Helen... I love you very much remember that, your the only thing that left—I can't lose you. It's just your decision was definitely wrong." Saad n'ya, pinunasan ko naman ang luha ko saka tumango

"I understand kuya, I'm sorry." Nginitian n'ya ako at tumago.

Huminga ako ng malalim nang natanaw namin ang mga kotse.

Mahigit dalawang oras nang marating namin ang building, dinig namin ang sunod-sunod na putok ng baril.

Agad kaming bumaba at maingat na tinungo ang papasok ng loob.

Nang marating namin ang ikatlong palapag ay maraming nakabulagta, si Zin at Monrick na lang ang nakatayo gulat akong nakatingin kay Zin dahil malaki na ang tyan n'ya pero nagawa n'ya pa ding makipaglaban ng hindi man lang naaapektohan ang pagbubuntis n'ya.

Nasa tabi ni Fatima si Janver at ang higit sampung tauhan sa likod nila.          

Nang tutukan ng baril ni Zin si Fatima ay agad akong tumakbo para isangga ang katawan ko.

Unti-unting bumagal ang paligid, kita ko ang gulat na reaksyon sa mga mukha nila.

Muli kong nilingon ang anak ko nanlalaki ang mata at namumula ang mata.

Muling nag flashback sa isip ko ang masasayang ala-ala kasama ang anak ko.

Ngumiti ako at hinaplos ang muka n'ya sa huling sandali.

"I-I love y-you m-my p-princ----" Tuluyan ng bumagsak ang talukab ng mata ko.