Jest lepiej.
Wiele się działo jednak teraz nie chcę tego opisywać.
Dziękuję mojemu znajomemu za rozmowę.
Pomógł mi.
Było gorzej.
Zamknęłam się w sobie co było błędem.
Teraz potrzebuję czasu.
Czasu by powoli poukładać sobie życie.
Zauroczyłam się.
Znowu.
Są gorsze momenty jednak chcę być z nim w związku.
Boję się że go zranię, że moje uczucia przeminą.
Potrzebuję dłuższego czasu aby poczuć że to na pewno to.
Boję się.
Boję się tego, że moje myśli, słowa i uczucia go zranią.
Nadal tęsknie za uczuciem które przeżywałam z byłym.
Nadal te uczucia są świeże mimo miniętych 3 miesięcy.
Jutro dostanę 1 z chemii.
Jebane doświadczenia.
Kiedyś to poprawie.
Jest 22:47.
Jestem zmęczona i niepewna jutra.
Wiem że chcę żyć.
Wiem że mam dla kogo.
Dziękuję Wam.
106 słów
Koniec Raportu Osiemnastego.
