သို့...မှစ၍ ချစ်စကား (သို႔...မွစ၍ ခ်စ္စကား) Completed

Part 16

ဘတ်စကတ်ဘောကွင်းတွင် ဖိနပ်နှင့်ကြမ်းပြင် ထိခတ်သံနှင့် အားပေးသည့် အသံများဖြင့် ဆူညံနေသည်။ လျှံဦးနွေက ကွင်းအတွင်း ဘေးတစ်နေရာမှာ ရှိနေပြီး မော်ဦးယံကို တိတ်ဆိတ်စွာ အားပေးနေခဲ့သည်။ မော်ဦးယံတို့ အသင်းက အစမ်းကစားကြသည့်နေ့၌ပင် လူအများ စိတ်ဝင်တစားလာကြည့်ခြင်းကို ရရှိခဲ့ကြသည်။

"မော်ဦးယံ မော်ဦးယံ အနိုင်ယူမယ့် ချန်ပီယံ"

မော်ဦးယံအတွက် အားပေးသည့် ဆောင်ပုဒ်ကတော့ ပြောင်းလဲသွားခြင်းမရှိပေမယ့် သူ့ရှေ့က ပြေးလွှားနေသည့် လူတစ်ယောက်ကတော့ အရင်ကထက်ပင် ပိုမိုတောက်ပလာသည့် ကြယ်ပွင့်လေးတစ်ခုနှယ် ကွင်းပြင်အလယ်မှာ ထင်ရှားနေသည်။

ချွေးတွေစီးကျနေသည့် လည်ချောင်းက အသက်ရှူလိုက်တိုင်း နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေပြီး ထွားကြိုင်းသန်မာသည့် ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ကပ်နေသည့် အင်္ကျီကလည်း ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအဆစ်ကို မြင်သာအောင် ဖော်ပြနေသည်။ မိန်းကလေးများ၏ သဘောကျခြင်းကို ရယူထားသည့်သူဟု မော်ဦးယံကို အထူးတလည် ဖော်ပြစရာပင် မလိုချေ။

ပထမပိုင်းပြီး၍ နားချိန်ကို ရောက်လာတော့ မော်ဦးယံက လျှံဦးနွေဆီကို လျှောက်လာပြီး သူကိုင်ထားသည့် ရေဘူးနှင့် တဘက်ကို ယူကာ ချွေးသုတ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ သူ့ရေဘူးထဲက ရေကိုဖွင့်သောက်ပြီး ခုံပေါ်က များစွာသော အချိုရည်ဗူးများနှင့် ဓာတ်ဆားရည်များကို လျစ်လျူရှုလိုက်ပေသည်။

"ငါခြေချင်းဝတ်လည်သွားတယ်၊ ဆေးလိမ်းပေးမလား"

မော်ဦးယံက ပြုံး၍ သူ့ကိုမေးသည်။ စဉ်းစားခြင်းပင် မပြုတော့ဘဲ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ခုံပေါ်မှာ ထိုင်ဖို့ ဖယ်ပေးလိုက်သည်။ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ခြေချင်းဝတ်ကို သူဆေးလိမ်းပေးရင်း သူ့ကို အလိုမကျစွာကြည့်နေကြသည့် မျက်ဝန်းတွေကို မမြင်မိခဲ့ပေ။

ခြေချင်းဝတ်ကို နှိပ်နယ်ပေးနေသည့် သူ့ကို နီတာမိုးက စနောက်သော်လည်း သူ့ဘာမှ ပြန်မဆိုမိပေ။ သူက မော်ဦးယံနဲ့ အနီးဆုံးမှာ ရှိနေရတာကိုပဲ သဘောကျနေခြင်းပေ။