"ဂုဏ်ပြုပါတယ် သားငယ်ရေ"
"ဝူဟူး....စာဆိုတဲ့ဘွားတော်ကြီးနဲ့ တစ်သက်လုံးပြန်ဆုံစရာမလိုတော့ဘူး"
"ကျောင်းကိုတော့ လွမ်းနေတော့မှာပဲ"
ဆူညံပွက်လောရိုက်နေသော အသံများကြားမှ ကွက်ကျား ကြားနေရသော စကားသံအချို့။
လွမ်းဆွေးဆွေးခံစားချက်နှင့် ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဂုဏ်ယူရခြင်းတို့ပေါင်းစည်းထားသည့် အရိပ်အငွေ့လွှမ်းခြုံရင်း အပြုံးကိုယ်စီကိုဆင်မြန်းထား၍ ကျောင်းသားဘဝ၏နောက်ဆုံးနေ့ကို ဖြတ်သန်းနေကြသော ကျောင်းသားများ၊ သားသမီးများ၏ ဘဝအချိုးအကွေ့တစ်ခုကို မျက်မြင်တွေ့ရခြင်းကြောင့် ပီတိမျက်ရည်ဝေနေကြသော မိဘများ၊ စနောက်ပျော်ရွှင်နေကြသော သူငယ်ချင်းဆွေမျိုးမောင်နှမများနှင့် တက္ကသိုလ်၏ဘွဲ့နှင်းသဘင်မှာ စည်ကားလို့နေပါ၏။
"Hyun ဘက်နည်းနည်းကပ်ဦး"
ကင်မရာတစ်လုံးကိုကိုင်၍ အမှတ်တရတို့ကို လိုက်လံသိမ်းဆည်းနေသည့် Seungmin ၏ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း Jisung ဘေးဘက်သို့ ရွှေ့ရပ်လိုက်သည်။
"မင်းကလည်း...ရယ်ပါဦးကွာ"
Seungmin ၏ ဤတစ်ခါ ညွှန်ကြားမှုမှာတော့ Jisung အလျင်အမြန်လိုက်လုပ်ရန်ခက်ခဲသည်။ တွန့်ဆုတ်နေသော Jisung ကိုကြည့်၍ Hyunjin နှင့် Felix တို့၏မျက်နှာပေါ်မှ အပြုံးတို့ဟာလည်း မှေးမှိန်လို့လာပါ၏။
"ကဲ...ကဲ နောက်ဆုံးတစ်ပုံပဲ။"
Seungmin ဓာတ်ပုံရိုက်ခြင်းကိုအလျင်အမြန်လက်စသတ်လိုက်ကာ သူရိုက်ထားသော ဓာတ်ပုံများကို ပြန်ပြရင်း အာရုံလွှဲရန်ကြိုးစားပါသော်လည်း လွယ်လွယ်ကူကူမအောင်မြင်။ Jisung မှာ မှိုင်မြဲမှိုင်ဆဲ။
"Jisung..."
Felix သူ၏ ကျောပြင်ကို ခပ်ဖွဖွပုတ်ရင်း သူ့အနားသို့ ကပ်သွားတော့ မအီမသာပြုံးပြ၍ စီးကျလာသော မျက်ရည်စီးကြောင်းကို အမြန်သုတ်ဖယ်ပစ်သည်။
ဘွဲ့ဝတ်စုံဝတ်ဆင်ထားသော Hyunjin ၏ရင်ခွင်ထဲ နစ်မြုပ်နေသည့် Seungmin သည်လည်း Jisung ၏ပုံစံကိုကြည့်၍ ခပ်တိုးတိုးသက်ပြင်းတစ်ချက်ချသည်။
YOU ARE READING
Clarity || Minsung FF||
FanfictionWarning: This story is not as simple as you think. Read at your own risk cos' it might leave you dizzy. I didn't know the meaning of love. But when I saw you, the first thing that came to my mind is that you may be my definition of LOVE. You are m...