Let Me Be Your

lalisa

Bankta otururken bu soğuk ve gri havanın beni iyi yapması şuan bir saçmalık gibi geliyordu ancak buradan da kalkasım gelmiyordu. Parkta kimse yoktu bunun nedenini soğuk havaya veriyordum. Hastaydım ve burada hala böyle durmak beni daha da hasta yapabilirdi.

Vucüdum kalkmak için sinyal verirken beynim "otur oturduğun yerde" diyordu adeta. Bir anda yanıma oturan bedenle kafamı çevirdim. Gördüğüm yüzle dikleştim ve elim aralanan dudaklarıma gitti. Bu Lalisa'ydı?!?!??! Bu okulun gözde ve yalnız kızı Lalisa'ydı?! Benimle ne işi olurdu ki?!

"Hasta olacaksın jeongguk. Zaten hasta olan bedeninle neden bu soğukta oturuyorsun?"

Yüzüne aval aval bakarken ve ben soğuktan adeta titrerken onun üzerinde sadece ince bir hırka vardı.

"Lalisa?! Senin burda ne işin var?!"

İrkildi ve yüzüme baktı. Pekala o abartılanlar kadar güzeldi.

"Ben parkta oturamaz mıyım jeongguk? Ayrıca senin gibi aynı nedenden dolayı burdayım. Hava almak için geldim."

Kızaran burnumu parmaklarımın arasına alıp ısıtmaya çalışırken konuştum.

"Adımı nerden biliyorsun?"

"Tanrı'm... Aynı kampüsteyiz ve ben herkesi tanırım."

"Oa pekala"

Bana çevirdi sırıtan yüzünü.

"Sen nereden biliyorsun adımı?"

"Erkeklerin ağzından adın düşmüyorda ondan."

Bana tam olarak döndü. Gülümsüyordu. Gözlerimle yan yan ona bakmaya başladım.

"Bundan rahatsız mısın jeongguk?"

"Neden rahatsız olayım?"

Omuz silkti ve arkasına yaslandı.

"Bilmem. Belki sende o bana açılamayan aşıklardansındır. Nede olsa bu güzel yüze karşı koymak imkansız."

Hayretler içerisinde ona baktım. Bu kız jin'in kardeşi falan mıydı?

"Ben sana plotonik falan değilim saçmalama. Ayrıca bu ego nereden geliyor?"

Gözlerini devirdi gülerek. Ve dikelerek buz tutan ellerimi avuçlarının arasına aldı. Gözlerimi kırpıştırarak ona bakarken o heyecanlı heyecanlı konuşmaya başladı.

"Aslında sana aşık olan ben olabilirim biliyor musun? Sürekli seni izlerken buluyorum kendimi ve bu bana çok iyi geliyor. Jeongguk sende beni izlerken buluyor musun kendini? Ben sana bakıyorum ama sen hiç bakmıyorsun bana."

Ne

Kampüsün gözde kızı Lalisa bana ilanı aşk mı ediyordu şuan? Hemde bana? Şurada bayılabilirim tanrım. Ayrıca Lalisa ne zaman beni izliyordu? Ben niye fark etmemiştim?!?!

"N-ne?"

Ellerimi daha sıkı tutup ellerime bakmaya başladı.

"Görünenden daha güzel ellerin var- seni seviyorum. Aslında ilk önce sadece seni izliyordum, hoşuma gidiyordun. Sonra yavaş yavaş sana karşı duygularım kabardı ve seni izlemekten alamadım kendimi."

Yutkundum ve bana güzel güzel bakan Lalisa'ya baktım. Bu kesinlikle beklediğim bir şey değildi.

"Ben sadece söyledim. Bir karşılık vermek zorunda değilsin Jeongguk."

Cümlesini tamamladığında ben aptal aptal ona bakıyordum sadece. O ise bir şey söylemek istiyor ama söyleyemiyor gibiydi.

"Ah ani olsu değil mi? Sadece... sana sarılabilir miyim?"

Hâlâ aval aval ona bakarken cevap vermek zorunda kalmıştım. Kendimi istemsiz bir şekilde silkeledim. Kendime gelip reddetmek için ona baktım. Tam reddecek iken soğuktan titreyen vücudunu gördüm ve hayır diyemedim.

Bana tatlı tatlı gülümserken onunda yanakları kızarmıştı.

"Olur"

Tek bir saniye geçmeden belime sardı kollarını. Kafasını boyun girintim ve omuz arama sokarken elleriyle belimi okşuyordu.

Bende ellerimi beline koydum çekingen bir şekilde. Yoğun bir güzellikte kokan  saçları gözlerimi kapatmamı sağladı. Oda bana iyice sinerken boyun girintimden derin nefesler alıyordu.

"Jeongguk"

Kafasını boynumdan kaldırmadan konuştu. Sıcak nefesi beni huylandırdı.

"Efendim?"

"Çok güzel kokuyorsun."

Yanaklarımın ekstra kızardığını hissettim. Ve onun güldüğünü duydum. Oda benden ayrılırken kafamı bir yerlere gömmek istedim.

"Utanma Jeongguk ben uzun zamandır merak ediyordum. Çok teşekkür ederim. Arkadaşım beni bekliyor görüşürüz."

"Görüşürüz Lalisa"

O koşarak uzaklaştığında suratımda anlamsız bir gülümseme vardı.

Arkasından baka kalırken dudaklarımdan ismi döküldü. Rüzgar esti. Saçlarım uçuştu. Ben arkasından baktım sadece. Belki yarım saat. Sadece baktım.

"Lalisa"