İçimde gezinen duygular dışarı çıkmak için benden izin istiyordu.
Konoha'ya geldiğimde değişemeyeceğime inanıyordum ama içimde olan bazı şeyler açığa çıkmıştı. Belki de bunlar Madara sayesinde olmuştu.
Ona kızgın olmam gerekirdi ama değildim.
O çok zor zamanlar geçirmişti ve yanında sadece beni vardım.
Bunu bilmeden onu yargılamıştım.
Şimdi taş zeminde onu beklerken tedirgindim.
Uzaktan duyduğum ayak sesleriyle Matatabi'ye kısa bir bakış atıp arkamı döndüm.
Karşımdaydı.
Hatırladığım gibiydi.
Çökük göz altları, yorgun ama sevecen bir bakış ve dik bir duruş...
Tereddütle durduğunu biliyordum çakrası içimde dolanıyordu ama buna rağmen o da pişmandı.
Gözlerim yaşlarla dolduğu için başımı eğdim ve gizlemeye çalıştım, kulaklarıma dolan rüzgarın uğultusu bana hiç yardımcı olmuyordu.
Gergince yutkunduktan sonra adım attım.
Zamanım yoktu, hiçbir şey için...
En sonunda yanına geldiğimde başımı kaldırıp silmeye çalışmadığım gözyaşlarımla ona baktım.
Bana ifadesizce bakıyordu.
Ama gözlerinde olanı biliyordum.
Pişmanlık ve kabullenme...
Onu kendime çekip sarıldığımda şaşkınlıktan bedeni gerildi.
Başımı kemiksi omzuna yasladığında sırtımı okşayan şevkatli elleri hissettim.
Eğer bir annem olsaydı o da bana böyle sarılırdı...
**********
Anbuların benim varlığımı çoktan Hokage'ye uçurduğundan emindim.
Gözbağımı çıkardığımda ve içimdeki öfke patlamalarını dizginlemeye çalıştığımda gözlerimi açmamak için nedense direniyordum.
"Sen güçsüzsün...Elindeki tek silahın kanın, o olmasaydı bir sıradan olurdun."
Haklı olabilirdi ama ben her şeyden önce bir babaya sahiptim ve bu beni kanım farklı olsa bile, kimliğim farklı olsa bile bu dünyada beni seven birinin olduğunu ve benimde burada bir yere sahip olduğumu gösteriyordu.
"Peki ne kadar güçsüz olduğumu test etmeye ne dersin?"
Zetsu'nun sırıttığını hissedebiliyordum.
"Göster bana kendini!"
Alacı sesiyle birlikte kafamdaki Matatabi'nin ve Madara'nın sesi sustu.
Bu hissi biliyordum, eskiden gelmesini hevesle beklediğim sonrasında bastırmaya çalıştığım şey buydu.
Şimdi hazırdım. Onu tekrardan kucaklamaya ve zarar vermeye hazırdım.
************
"Hokage-sama!"
Tsunade ve Kakashi'le son hazırlıkları konuşan Naruto gergince yanına gelen shinobiye döndü.
"Ne oldu?"
"Zetsu...Zetsu saldırıyor ayrıca emir verdiğiniz gibi doğu ve batı kapıları kapandı efendim."
Naruto afallayan bakışlarla bir anlığına kalakaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
True Identity🩸/ Uchiha ⚔️ Hyuuga [TAMAMLANDI]
FanfictionBen bu dünyada var olmaması gereken biriydim. Yapılan en büyük hata, yasaklanan en büyük yanlıştım. Yaşayan bir kinjutsuydum. Buna rağmen dışlanmış dünyada bilmediğim bir şekilde hayattaydım. Kimine göre canavar, kimine göre lanetliydim. Bildiğim t...