hyung... I'm sorry.. මං හින්දා ඔයාලට දිනන්න තිබ්බ චාන්ස් එකත් නැතිවුණා...
උඹට තව කොහේහරි තුවාල කරගන්න ඕනෙද..? මගුලක් කියවනවා...
මූට පිස්සු...යකෝ ගේම්ස් වගේ නෙවෙයි ජීවිතේ...
මගෙ තමයි සම්පූර්ණ වැරැද්ද.. මට තිබ්බා මූව tae එක්ක යවන්න...
jungkookට දවල් වෙද්දි සනීප වුණා...ඇවිදිනකොට දැනෙන වේදනාව නවත්තන්න කිසිම ක්රමයක් තිබුණෙ නැහැ...ලොකු කැලයක් අස්සට වාහන ගෙනියන්න බැහැනෙ..jin,namjoon මාරුවෙන් මාරුවට කෝල් කළේ පිස්සුවෙන් වගේ..yoongi ආන්ස්වර් කළේ jinගෙ කෝල්ස්..hoseok ආන්ස්වර් කළේ namjoonගෙ කෝල්ස්..hike එක ඉවරවෙලා,හැමෝම නැගපු කන්ද ආයෙත් බහින්න පටන්ගත්තා...එයාලට ඒක සුන්දර අත්දැකීමක් වුණා..බාධක නැති ජීවිතේ කිසිම රහක් නැහැ..කවදාහරි අපට සතුටින් කතාකරන්න පුළුවන් ආඩම්බරම මතක තමයි බාධක කියන්නෙ...ආපු බස්වලට එයාලා ආපහු නගිනකොටත් හවස්වෙලා..අබලන් වුණ තැන එයාලට අන්තිමට දාලා එන්නත් ලෝභ හිතුණා...කට්ටියගෙම ෆෝන්වල වැඩිපුරම ෆොටෝ කියලා ඉතුරු වුණේ,ඒ අබලන් කාමරේදි ගනිපු ඒවා තමයි...කොච්චර දුෂ්කර වුණත් එයාලා කාලය ගතකළේ සතුටින්...බස්වලට නගිද්දිත්,කවුළු අස්සෙන්,දුක්මුසු මුහුණෙන් ඔලුව දාලා හැමෝම බැලුවෙ,එයාලා නවාතැන් ගනිපු ඒ සුන්දර නිවහනට ආපහු එනවා කියන බලාපොරොත්තු ඇතිව...
hyung...
ම්ම්...?
noona කතා කරනවා...
මට..??
ඔව්...ඔයාට ෆෝන් එක දෙන්නලු...
ඔව් කියන්න..
අ..අම්...දැන් ඔයාලා කොයි හරියෙද ඉන්නෙ...?
ම්ම්..තැනක්නම් හරියටම කියන්න දන්නෙ නැහැ...වටේම කළුවරයි...
අහ්..ඔයා දැන් කොලේජ් එකෙන් බැහැපු ගමන් ගෙදර යනවද...?
ඔක්කොම එකට යන වෙලාවට තමයි යන්න හිතන් ඉන්නෙ...
හ්ම්..
ඔයා කතා කළේ...??
අ..මුකුත් නෑ නිකන්...මට නිකන් මතක් වුණා....
BẠN ĐANG ĐỌC
~¥_DESTINATION_¥~ [ ON HOLD ]
FanfictionTo get through the hardest journey we need take only one step at a time,but we must keep on stepping🐾️every sunset is an opportunity to reset 🍂 . . . Life is all about enjoying every sunset and looking forward to the next sunrise~🍃🐾 ...