Kızılı, Kızıla Boyamak [HyunLix]

Özel Bölüm(2)

"Ben de ödevim için Felix ile işbirliği yapmalıydım. Şuna bak, bu adam yüzünden dönem sonu puanım düşük geldi. O gün birlikte çalışalım dediğinde kabul etmeliydim. Ah şu aptal kafam."

Hyunjin arkadaşının dakikalardır bilgisayardan baktığı dönem sonu notlarına isyan edişini dinliyordu. Ve ifadeleri gereğinden fazla komikti.

"Kendi düşen ağlamaz Jisungie. Ama yine de moralini bozacak kadar kötü değil hı? Hepsinden geçmişsin sonuçta."

"Tabii... Proje ödevinden tam puan alan benim sanki. "

"Ne yapayım Kızıl'ım hocayı bile etkisi altına aldıysa" dedi omuzlarını silkerken Hyunjin.

"Iy... Şu yüzündeki aptal gurur ifadesi... Neyse yine de dediğin gibi geçebilmeme seviniyorum... Bu arada Felix neden yok?"

"Ah o kalan birkaç parça eşyasını almaya evine gitti. Sanırım gelir birazdan."

"Neden onunla gitmedin? Sonuçta hiç hoş şeyler yaşamadı orada."

"Biliyorum... Teklif ettim ama sorun olmayacağını söyledi bende ısrar etmedim. Fazla ısrarcı olmak onda pek işe yaramıyor. Genelde bildiğini okuyor."

"Anladım... Birlikte yaşayacak olmanız güzel. Sonuçta sürekli dipdibesiniz Felix boş yere kira ödememiş olur."

Hyunjin söylediklerinde ciddi mi diye baktı bir süre arkadaşına. Lakin yüzünde samimi bir gülümseme vardı. Jisung ile o konuşmayı yaptığından beri bir daha konusu açılmamıştı haklı olarak. Bazen onunla Felix hakkında konuşurken kalbini kırıp kırmadığını merak ediyordu. Bunu aşmanın ne kadar zor olduğunu sadece tahmin edebiliyordu ama her şeye rağmen arkadaşının bu duyguları aşmış olmasını dilemekten başka da bir şey gelmiyordu elinden.

"Ne bakıyorsun aval aval ya. Söylediklerimde samimiyim Hyunjin. Ve tuhaftır... Sana karşı artık o tarz duygular beslemiyorum. Bunu öğrenmek istediysen bil diye söylüyorum yani."

"Seni kırmaktan korkuyorum Jisung. Yani sürekli Felix hakkında konuşarak, seni kırıyormuş gibi hissediyorum.."

"Başlarda evet... Sen ne zaman Felix hakkında konuşsan alt üst oluyordum ama artık daha iyiyim. Sanırım bunu aşabildim. Hem asıl tuhaf olan şu an bunu konuşuyor olmamız. Felix ile olduğun için mutluyum yemin ederim. O tanıdığım en iyi insanlardan biri hatta en iyisi bile olabilir."

Hyunjin yüzünü astı " Ya ben? Benden bile mi?"

Jisung arkadaşının sahte mutsuzluğuna gülümserken "Evet senden bile..."

Hyunjin anlayışla başını sallarken gülümsemesi yüzüne yayıldı.

"Haklısın... O dünyadaki herkesten daha iyi biri, o mükemmel."

Jisung onaylar tonda sesler çıkarırken kapıdan gelen sesle ikilinin bakışları oraya döndü. Felix görüş açılarına girdiğinde ise aynı anda "Hoş geldin" dediler. Garip bir şekilde uyumlulardı.

Felix ikilinin yüksek çıkan sesleriyle bir an korkmuştu. Evet bu da gürültülü bir karşılama olmuştu.

"Hoş buldum... Ama asıl sen hoş geldin Jisung."

"Hyunjin notlara bakma konusunda ısrar edince gelmiştim..."diye açıkladı Jisung hemen. Felix'in yanlış anlamasına sebebiyet vermek istemiyordu.

"Çok iyi yapmış. Böylece birlikte hem dönemin bitmesini kutlar hem de yemek yeriz. Seungmin'i de çağırdım."

"Kızıl sen beni ağlatacak mısın?" dedi Hyunjin aniden. Felix şok olmuş gibi ona baktı.