✓ Faraway wanderers | Tłumaczenie PL ✓

Rozdział 70 - Przeddzień

Spojrzenie Wen Kexinga spoczęło na nim. Lekko przechylając głowę, mierzył Lao Menga wzrokiem, tak jakby widział go po raz pierwszy. Lao Meng spiął się. Po niedługim czasie był już podejrzliwy i po jego ciele przeszedł mocny dreszcz.

Nie... To nadal niewłaściwy czas.

Nie było absolutnie żadnego sposobu, by mógł sam zapanować nad tym człowiekiem. Potrzebował pomocy...

- Hm. Gdzie jest Sun Ding? - zapytał nagle Wen Kexing.

Lao Meng od samego początku wiedział, że zada to pytanie, więc nie wpadł w panikę. Przywołał w głowie odpowiedź, którą wcześniej przygotował, mówiąc co się działo od konfliktu między Gao Chongiem, a Zhao Jingiem, przez pojawienie się Xue Fenga, aż skończył na tym, że status Sun Dinga jest nieznany.

Drugi wydał z siebie ciche "ah".

- W świetle tego co powiedziałeś, Sun Ding wydaje się być zaginiony pomiędzy tym wszystkim?

Lao Meng spuścił głowę, by przyznać się do błędu.

- Ten podwładny nie wykonał dobrze swojej pracy.

Wen Kexing nic nie powiedział. Zapadła okropna, wręcz nieznośna cisza. Lao Meng nie mógł nic na to poradzić, ale chciał spojrzeć w górę, na jego twarz, jednak w ostatniej chwili się powstrzymał. Przez osiem lat, ten człowiek samym swoim byciem gdzieś wywoływał dreszcz, a kiedy był cicho... Mógł być jeszcze bardziej przerażający.

Jednak nagle, po długim oczekiwaniu, usłyszał tylko, jak Wen Kexing wypuszcza z ust jedno, proste zdanie:

- Skoro przyjeżdżają goście, idź poczynić przygotowania. To znane osobistości z całego Jianghu, nie możemy tego zignorować.

Lao Meng nie mógł się już dłużej kontrolować i podniósł na niego wzrok. Uważał że raczej straci swoje życie, prędzej niż tamten pozwoli mu tak po prostu odejść.

- Czy jest coś jeszcze? - Wen Kexing zapytał bez wyrazu.

Lao Meng szybko potrząsnął głową.

- Nie. Ten podwładny się wycofa.

Pochylony, z opuszczoną głową, stanął twarzą do mężczyzny, cofając się do wejścia, po czym ponownie skłonił się z szacunkiem i odwrócił się do wyjścia. Jednak Wen Kexing nagle coś sobie przypomniał, wołając:

- Poczekaj chwilę.

Powieka Lao Menga zadrżała nieznacznie. Nie spojrzał w górę, ale zatrzymał się.

- Ah-Xiang niedawno znalazła męża - usłyszał głos, a potem westchnięcie - Obiecałem, że dam jej posag wysokości dwóch i pół ulic. Idź, przygotuj go i nie bądź skąpy.

- Zrozumiano - powiedział Lao Meng, kłaniając się.

Po wycofaniu znalazł się pod słońcem i delikatnie otarł zimny pot z twarzy, ze stoickim spokojem odchodząc. Złowieszcze przeczucie nagle ścisnęło jego serce, ponieważ miał ogólne wrażenie, że mężczyzna wydawał się coś osiągnąć i zbierać tego plony... Miał teraz około osiemdziesięciu procent pewności co do wyniku, ale wciąż były pewne zmienne, takie jak brak Wisielca, Xue Fenga.

Plan Lao Menga był bardzo prosty; wiedział, że Xue Fang, ten śmieć, nigdy nie będzie w stanie znaleźć sojuszników w słynnych, prawych sektach. Przez przypadek, miał wcześniej kontakt z Zhao Jingiem i wykorzystał tę okazję, aby od razu zdobyć trochę mocy, sprawić, że Zhao Jing błędnie uwierzył, że ma klucz, a następnie zainicjować sojusz. Teraz wszyscy ich wrogowie zniknęli, a lapisowy klucz był kompletny, więc sojusz w naturalny sposób się rozpadł. Zhao Jing i on zaryzykowaliby swoje życie na walkę, a ktokolwiek był tym, który ostatecznie otworzył arsenał... Cóż, to było coś raczej jak walka na śmierć i życie.