~တစံုတေယာက္အတြက္ တစံုတရာအားမ်က္ကြယ္ျပဳ မိျခင္း~
႐ႊမ္းလုေတာင္ နဲ႔နန္းၿမိဳ႕ေတာ္ဟာအေတာ္အေဝးေပမဲ့ ဂိုဏ္ေပါင္းညီလာခံေရာက္ဖို႔ရာကလိုေနေသးတာမို႔ ေရွာင္က်န္႔ နဲ႔ ရိေပၚ ဟာဓားပ်ံကိုအသံုးမျပဳ ပဲလမ္းေလ်ွာက္ရင္းသာခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည္။
အခုဆိုသူတို႔ထြက္လာတာ၃ရက္ခန္႔ပင္ရွိေနသည္။
ၿမိဳ႕႐ြာေတြျဖတ္သန္းၿပီေနာက္ ေမွာင္ရီပ်ိဴ းေနတဲ့ေကာင္းကင္ယံၾကည့္ၿပီ ေရွာင္က်န္႔ ဒီမွာနားဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။လူစည္းကားၿမိဳ႕ထဲကတည္းခိုးခန္းမွာနားရတာထက္ လူမရွိတဲ့ေတာထဲမွာနားရတာကိုသူပိုႀကိဳက္သည္။
အရင္ကမိစာၦေတြလိုက္နွိမ္နင္းတုန္းကလဲ သူကၿမိဳ႕ထဲအစားေတာထဲမွာသာေနတာမ်ားသည္။
ေတာထဲမွာဆိုေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔က်င့္ႀကံဖို႔လည္းအဆင္ေျပသည္ေလ။
"ဒီညဒီမွာနားရေအာင္"
"ဟုတ္ကဲ့ ရွစ္ဇြင္း"
သူေျပာလိုက္ေတာ့ ရိေပၚ က ေရွာင္က်န္႔ နားရန္အတြက္ေနရာထိုင္ခင္းကိုလ်င္ျမန္စြာျပင္ဆင္ေပးလိုက္သည္။မဟုတ္ရင္သူရွစ္ဇြင္းကေျမႀကီးေပၚကိုစြတ္ခနဲ႔ဆိုၿပီထိုင္ခ်မွာ!
"ကြၽန္ေတာ္ မီးေမႊးဖို႔ထင္းေျခာက္သြားရွာလိုက္အံုးမယ္"
ေခါင္းတခ်က္ၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ထင္းရွာရန္ ရိေပၚ ကထြက္သြားသလို သူလည္းတင္ပုလႅင္ေခြထိုင္ကာ သူအတြင္းဒဏ္ရာကိုကုသရင္း တရားရူွမွတ္ေနလိုက္သည္။
ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိ။
သူမ်က္လံုးတစံုျပန္ဖြင့္ခ်ိန္မွာ ရိေပၚ ဟာျပန္ေရာက္ေနတဲ့အျပင္ သူေရွ႕ကထင္းေျခာက္မွာမီးအဟုန္းေတာက္ေလာင္ေနသည္။သူ႔တပည့္ေလးကေတာ့သူေဘးနားမွာထိုင္ကာ သူကိုၾကည့္ေနေလရဲ႕။
ဒီကေလးရဲ႕အၾကည့္ေတြတခါတေလစူးရွတယ္။
ေနာက္ၿပီသူကိုအေနရခက္ေစတယ္။
"ဝမ္ေလး"
"အနားမယူေသးဘူးလား?"
"ကြၽန္ေတာ္အိပ္မေပ်ာ္ဘူး"
"ဒါဆိုသြားေလ့က်င့္ေခ်"
"ဒါေပမဲ့..."
အၾကည့္တခ်က္ေအာက္မွာအထြန္႔တက္မဲ့စကားေတြဟာဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္မွန္းမသိေပ်ာက္ရွသြားသည္။
YOU ARE READING
🌙 လေရာင္ျခယ္တဲ့ဒ႑ာရီ 🌙
Hayran Kurgu"ျကည့္ရတာငါကဆရာေကာင္းတေယာက္မျဖစ္ခဲ့ဘူးနဲ႔တူတယ္" ~ေရွာင္က်န္႔ "ေတာင္းပန္ပါတယ္ ရွစ္စြမ္း....ကြၽန္ေတာ္ဆီျပန္လာေပးပါ" ~ဝမ္ရိေပၚ #YiZhan fan fic ~Han~
