Medyada :Alev
Bebeğimle hava limanına sürerken benzinimin azaldığını gördüm. Bir benzinliğe park ettim ve gelen benzinciye
"fulle " deyip su almak için benzincinin içindeki markete girdim .
Suyumu aldım ve dışarı çıktım . Çıkar çıkmaz birinin acı dolu dolu kısık iniltileri doldurdu kulaklarımı.Hemen iniltileri takip ettim ve ara bir sokakta 5 kişinin 1 kişiyi sıkıştırıp dövdüğünü gördüm .
Nerdeyse 30 dakika kadar dövmüş olmalılarki, artık çocuk sadece inliyordu haraket etmiyordu. Arkası bana dönük olduğu için yüzünü göremiyordum.
Hemen olaya müdehale ettim.
"NOLUYO LAN BURDA ! " diye bağırdığımda tüm gözler beni buldu. İçlerinden biri
"Vayy şu güzelliğe bak be! Lan bu yataktada bir içim su mudur acaba? Ha Ahmat sen ne dersin?"
Ahmet denen iğrenç herif
"Test etmeden bilemezsin ya abi ?"diye yanıtladı onu
"BIRAKIN LAN ÇOCUĞU" diye kükredim. Hepsi kısa çaplı bir şok geçirsede hemen toparlanıp gülmeye başladılar. Her halde sadece bağıracağımı falan sandılar.
"Yoksa?!" diye alayla harmanlanmış iğrenç sesiyle bana yöneltti soruyu biri
Bende alayla karışık takındığım gülümsememle devam ettim .
"Olacaklar hiç hoşunuza gitmez beyler!"
"Hadi ya ?"dedi birisi
"Nolucak ?"
"Gelde göstereyim!"
Bana yaklaştığı an yere serilmesi bir oldu .Diğerleri hem korku hem şaşkınlık hemde sinirle bana bakıyordu.
4ü birden üzerime gelmeye başladı.Bende çevik ataklarla onları yerle bir ettim.Sonra hızla yerde yatan çocuğa doğru koştum. Yüzünü gördüğüm an bir an duraksadım.
Bu Ateş Bozkurttu. Yani biolojik ikizim . Sıktır o yuzdenmı kalbim sıkışıyordu benim lan!. Hemen yanına diz çöktüm.
"Ateş!Ateş beni duyuyormusun! Cevap ver lan !"Hay sikiyim duymuyordu. Hemen kucağıma aldım ve bebeğıme bindiridim. Ve hızla hastaneye sürmeye başladım .
Hastaneye geldık ve Ateşı doktorlara verip son hız hava limanına yöneldım.
Ne! Başında falan beklemeyecektim tabii ki ! Yok daha neler.
Belkı ,bır arkadışımı arayıp onu bu hale kimin ve neden getirdiğini araştırmasını istemiş ve Bozkurtların sezmeyeceği şekilde koruma altına almış ola bilirim. Ama belki......
NEYSE!
Havalimanına geldim uçağa bindim ve gözlerimi kapatım şu son 1 haftayı düşündüm .Hayatım zaten aksiyondu şimdi duble aksiyon oldu lan. Ben biraz daha düşündüm. Artık ne kadar bırazsa Şırnağa gelmışız lan !.
Neyse işte indim ve bir taksiye bindim . Askeriyeye geldiğimde hemen albayın odasına yöneldim . Bir an önce yeğenimi o orospu piçlerinden çekip almak istiyordum . Ama sabretmem ve doğru kararlar vermem gerekıyordu. Yoksa yeğenimi kurtarmak ısterken ölüm fermanını imzalamış olurum.
Kapıyı ıkı kez tıklattım. İçerden albayın " gel! " komutu gelince içeri girdim ve kendimi tanıttım
"Alev Bozkurt İstanbul! Emredin komutanım!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığıma doğan güneşim!
AksiyonAlev vatanına aşık bir kızdır. Küçük yaşta ailesı bildiği insanlardan eziyyet görür. Ve büyüyünce çok güclü ve iradelı bir asker olur. Evet! Evet yanlış okumadınız Alev bir asker olur. KADIN BIR ASKER. Kulağa çok garıp gelıyor . Evet çünki bız bu zı...
