Heart in Disguise (Heart Series #2)

T W E N T Y - N I N E

“Cecel, what’s my schedule for today?” I asked.

Cecel then looked at the folder in front of her saka agad na binasa ang schedule ko.

“May meeting po kayo mamayang 2 o’clock with the investors. Iyon lang naman po,” sagot niya.

I nodded. Buti naman because I really want to rest.

“Great. I badly need rest!” Bulalas ko.

“Tama po, Ma’am. Dahil buntis kayo kailangan niyo talaga ng pahinga. Baka ma-stress kayo masyado, eh. Maapektuhan pa ang baby,” aniya.

I nodded. “Yep. But for now, I have to go somewhere. Nag-ke-crave na naman ako.” Sabay haplos ko sa tiyan ko.

“Sige, samahan na kita,” aniya.

I shook my head. “No, huwag na. I can handle myself. I will go alone. Ikaw na muna ang bahala rito sa office ko.”

Tumango siya. “Sigurado ka na kaya mo na ikaw lang mag-isa? Hindi ko maiwasang mag-worry, eh. Ikaw lang mag-isa ang aalis, eh delikado dahil buntis ka.”

I smiled. Para makampante siya.

“Huwag kang mag-alala, I will be back. Babalik ako agad. I will text you rin kung nasaan na ako. Basta you stay here lang, ah?” ani ko.

She nodded. “Sige, Ma’am. Ingat ka, ah. Ingatan mo ang mga babies mo. Ang aking mga future inaanak.”

I smiled assuringly. “Yep. I will go na.”

Agad kong isinukbit sa balikat ko ang handbag ko. I wore my spectacles then I tried cleaning my messy bun. I look at the mirror and studied myself.

I am wearing a pink t-shaped deep squared-neckline dress. Tapos ay isang gray leather boots ang suot ko dahil hindi naman pwedeng high heeled shoes ang isuot ko. Baka matapilok pa ako.

Then as soon as I find myself comfortable, I immediately faced Cecel and smiled at her.

“How do I look?” I asked and put my hands on my waist saka umikot sa harap niya.

Ngumiti siya saka nag-thumbs-up. “Ayos na ayos, Ma’am. Bakit? Sino ba ang pinapagandahan mo?”

I blinked. Dahil lang nagpaganda ako may pinapagandahan na? Hindi ba pwedeng gusto ko lang na maganda ako tingnan?

“Why? Is it required ba?” I pursed my lips.

She laughed evilly. When I say evil, iyong parang evil Queen sa fairytales.

Then she stopped laughing. “Wala lang. Nakakapagtaka kasi na bigla-bigla kang nagtatanong sa akin kung ano ang pustora mo. Hindi ka naman ganyan dati. Parang conscious ka sa suot mo at itsura mo.”

I chuckled. I crossed my arms on my chest.

“Eh, kasi, baka may ma-meet ako na investors sa road, edi, mas okay na iyong maganda ako. Tsaka, malay mo, I will have a discount dahil maganda ako kapag bibili ako,” ani ko.

“Sabagay.” She nodded. “Galing, ah! Galing!”

I chuckled and laughed. “A'right! I’ll get going na! You take care here, ‘kay?”

Naglakad na ako patungo sa pintuan ng opisina ko. This one is another branch na pinatayo ko. Nasa proper na part ng Sagitarrion. Medyo may kalayuan sa bahay namin.

“Sige, sige. Ingat ka rin, Ma’am, ah. Ingatan mo ang mga inaanak ko!” Paalala niya.

I smiled inwardly. “Yes, Madam!”

I stepped out of the office and walked towards the elevator. While I am walking on the hallway, employees are giving me greetings. Nginitian ko lang sila pabalik.