KARANLIKTAN KORKMUYORUM

18. BÖLÜM

SELAM BEN GELDİM KUZULAR. :) VOTELER ÇOĞALMIŞ ÇOK MUTLU OLDUM. AMA SİZE ÜZÜCÜ BİR HABERİM VAR ÖNÜMÜZDEKİ BÖLÜM FİNAL.  :( BUNA ÇOK ÜZÜLÜYORUM . AMA SİZE EN BAŞINDA YAZDIĞIM GİBİ BU HİKAYEYİ BEN YAZMIYORUM. FİNAL BÖLÜMÜ PERŞEMBE GÜNÜ GELİR. AYYY YİNE ÇENEM AÇILDI ÖZÜR DİLERİM.. BEN SUSAYIMDA SİZİ ARTIK HİKAYEYLE BAŞ BAŞA BIRAKAYIM... 

İYİ OKUMALAR! :)

Kereme arkamı dönüp baktığımda saf saf gülümseyerek yanağını tutuyordu.Odama girip pijamalarımı dolaptan çıkarttım.Tam giyinecekken kapı çaldı Kerem kapıyı açmıştı herhalde.Merdivenlerden inerken kimmiş Kerem diye sordum.Ama Kerem cevap vermiyordu.Kapının yanına geldiğimde attığım çığlık yüzünden neredeyse camlar kırılacaktı...

17. BÖLÜM SONU

Serkanla Kerem kapının önünde birbirlerine yumruklar tekmeler geçiriyorlardı.Korkudan ellerim ayaklarım titremeye başlamıştı.Bağırmaya başladım.

Zeynep:Yapmayın lütfen Kerem lütfen yapmayın!!!

Kerem bir anlık vakit bulup cevap vermişti:

Kerem:Zeynep içeri gir!

Serkan bu boşluktan yararlanıp Keremin yüzüne sert bir yumruk geçirdiğinde Kerem afallamış yere düşmüştü.Ama yine de bir zorlukla ayağa kalkıp Serkana sert bir tekme geçirmişti.

Zeynep:Kerem Serkannn lütfen yapmayın .

Kafamı ellerimin arasına almış yere oturmuş hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.Ama beni aldıran kim?Keremle Serkan birbirlerine yumruklar geçirmeye devam ediyorlardı. Serkan daha fazla dayanamayacağını anladığında Kereme seninle sonra görüşeceğiz diyerek oradan ayrılmıştı. Keremin eli yüzü kan içinde kalmıştı.Yanıma geldiğinde ayağa kalkıp Kereme sarılmıştım.Korkum hala geçmediğinden olacak ki ellerimin titremesi devam ediyordu.

Kerem:Korkma.Ben buradayım.

Zeynep:Kerem siz neden kav-

Kerem:Bu soruyu birdaha sorma.

Zeynep:Ama neden?Kerem?

Kerem:Zeynep inan bilmek istemesin güzelim hadi içeriye girelim demişti Kerem kanayan dudağına elini götürerek.İçeriye girdiğimizde Keremin yanına oturarak yüzündeki yaralara bakmaya başlamıştım.

Zeynep:Kerem?

Kerem:Efendim?

Zeynep:Şey- Yü-yüzün çok kötü olmuş bir pansuman falan mı yapsak?

Kerem:Gerek yok.

Zeynep:Ama Kerem şu haline bak diyip Keremin yanağına elimi götürmüştüm.

Kerem:Çok mu korktun?

Kafamı evet anlamında sallamıştım.Kerem bana mahcup bi şekilde bakıp sımsıkı sarılmıştı.