KARANLIKTAN KORKMUYORUM

9. BÖLÜM

Zeynep:evet.Haa Melis ben sana şey dicem.Serkan buradaymış.Bana kan vermiş.

 Melis:Nee!!

8. BÖLÜM SONU

Zeynep:Ya bu manyak bana bişey yapmaz dimi?

Melis:Zeynep bak bence Kereme haber verelim.

Zeynep:Öylemi diyosun.

Melis:Seni korur en azından yani her zaman yanında bulunur.

Zeynep:Ya Melis durumları biliyosun biz Keremle küsüz.

Melis:Zeynep benim hartım için ne olur.

Zeynep:Olmaz Melis olmaz.

Melis:Zeynep!

Zeynep:Üff Melis üff.

Tam o sırada içeri Kerem ve Barış girmişti.

Barış:İyi misin Zeynep?

Zeynep:İyiyim. Demiştim Kereme bakmamaya özen göstererek.

Keremle Barış geçip koltuğa oturdular.Bu gün hastanede kalmak zorundaydım.Saat epeyce geç olmuştu.Barışla Melisin gitmeleri gerektiği için biz Keremle odada sadece ikimiz kalmıştık.Ben dalgın dalgın yere bakarken Keremin sesiyle irkilmiştim:

Kerem:Küs müyüz?

Zeynep:Bilmem sana sormalı istersen bir sevgiline soralım belki konuşmamıza izin vermez.

Kerem:Zeynep Azrayla ayrıldık.Yani o benden ayrıldı.

Zeynep:Ayrıldınız mı? Hem de Azra senden ayrıldı öylemi? Azra senin ağzına girecek elinden gelse hayatta inanmam onun senden ayrıldığına.

Kerem:Kıskanmışız bakıyorumda. Demişti alaylı sesiyle.

Zeynep:Kim ben mi kıskanmışım hııhh ben bir kere o kızın neyini kıskanıcam. Demiştim.

Kerem:Valla onu da sana somalı.Hem bak her şey Azranın oyunuydu.Affetsen mi beni acaba?

Zeynep:O artık imkansız gibi bir şey.

Ben bu sözü söyledikten sonra Kerem hiçbişey söylemeyip önüne dönmüştü.Yine kafamı diğer tarafa çevirmiş yerleri incelemeye başlamıştım.

Kerem

Zeynep uyuyakalmıştı.Ben de uyuyacaktım ama bu koltuk çok rahatsızdı.Gözüm Zeynepin yatağındaki boş yere takılmıştı.

--Sabah—

Zeynep:Gözlerimi açtığımda Kerem odada yoktu.Odanın içi hastane kokuyordu.Nefret ederdim bu kokudan.Ama bir dakika sadece hastane kokmuyordu bir de parfüm kokusu vardı hem de erkek parfümü kafamı sağ tarafıma çevirdiğimde yanımda yatan Keremi görmüştüm.