KARANLIKTAN KORKMUYORUM

15. BÖLÜM

Bugün kampa gidiyorduk.Çok heyecanlanmıştım.Üzerimi giyinip Keremi beklemeye başladım dışarıdan korna sesleri gelince hemen aşağıya inip Keremin yanına gittim.Okula gelmiştik.Herkes halinden memnundu.Servislerle gideceğimiz için iki servis ayarlanmıştı.

Kerem ne kadar kendi arabasına binmekte ısrar etse de ben kabul etmedim ve servise bindik.

Yol boyunca dışarıyı seyretmiştim.Sanırım Kerem de dışarıyı seyrediyordu.Kafamı çevirdiğimde sinirden kafayı yemem an meselesi bile olabilirdi.

14. BÖLÜM SONU 

Zeynep:Kereeemmm!!!

Kerem sıçrayarak önüne döndü.

Kerem:Yandık.Yandıkkk.(iç ses)

Kerem:

Yan koltukta oturan kız mini şort giymişti.Bakmak istemesem bile gözüm kaymıştı.Daha bakalı 2 saniye olmuştu ki…

Zeynep:Bana bak Kerem seni gebertirim.Kalk ordan çabuk!Kalk yer değiştiriyoruz.

Ben cam kenarına geçince Zeynepte benim yerime oturup kıza tip tip bakmaya başladı.

Zeynep:Seninle görüşücez Kerem!

Kerem:Zeynep bak ben-

Zeynep:Sus!Dön önüne kafanı camdan dışarıya çevirme sakın!

Kerem:İyi ben de dışarıdaki kızlara bakarım o zaman.

Zeynepin beni kıskanması hoşuma gittiği için onu  gıcık etmeye çalıştığım için söylemiştim bunu.

Zeynep:Kerem senin o yeşil gözlerini tornavidayla söker, beynini matkapla delerim anladın mı!

Kerem:Tamam güzelim şaka yaptım şakaydı.

Zeynep:Sen görürsün ama Kerem GÖRÜRSÜN!

Kerem : Of aşkım ya.Gözüm kaydı.

Zeynep:Gözü kaymışmış hıııhh.

30 DK SONRA….

Kamp yapacağımız alana gelmiştik.Herkes çadırları kurmaya çalışıyordu.Çadırlar iki kişilikti ve istediğimiz kişilerle kalabilecektik.Yani bu da demek olur kiii….

Kerem:Gel hayatım çadırımızı kuralım. Dedim Zeynepe.

Zeynep:Oldu canım başka.Çadırı sen kuracaksın beni sinirlendirme.Hadi bakıyım çabuk ol.

Kerem:Zeynep var ya trip atman hiç çekilmiyor.

Zeynep:Dur daha bu hiç bişey.

Çadırı kurduktan sonra herkes farklı şeylerle ilgilenmeye başlamıştı.Zeynepse ortalıkta gözükmüyordu.Kalkıp onu aramaya başladım.Ama kamp alanında değildi.Biraz ormanın içlerine doğru ilerledim ama orda da yoktu nerdeydi bu kız?

Biraz daha ilerledim ve sesler duymaya başladım.

-Bırak beni bırak!!

+Hayır.Zaman geçtikçe sen de beni seveceksin!

-Bırakkkk!!

Bu Zeynepti!Hememn sesin geldiği tarafa doğru gitmeye başladım.Gördüklerim sonucu şok olmuştum.Serkan neredeyse Zeynepi öpecekti.Zeynepse onu itmeye çalışıyordu.

LAnnn Ben seni gebertirim! Koşarak yanlarına gittim ve Serkanı tek yumruğumla yere yıktım.O da kalkıp bana vurdu.(dövüş sahnesi yazmayı hiç beceremiyorum yani anlayın ki bunlar kaş göz kulak burun boğaz daldılar birbirlerine :D :D )

Zeynep orada yere çökmüş ağlıyordu.Hocalar bizim bağrışma sesleriizi duydukları için gelip bizi ayırmışlardı.Zeynepin yanına gidip onu yerden kaldırdım.

-Şşş ağlama güzelim.

Zeynep:KEremm.

Kerem:Şşştt .Tamam geçti.Gel hadi diiyp Zeynepi kucağıma aldım ve çadıra götürdüm.

Hala elleri ve bacakları korkudan titriyordu.

Zeynep:Kerem.Heryerin yara olmuş.

Kerem:Olsun.Ben senin için ölmeyi bile göze alırım.

----

Şimdi Ben anlatıyom iyi dinleyin :D :D

----

Zeynep hafif gülümseyip Keremin yaralarına pansuman yapmaya başlamıştı.

Kerem:Dokunmadı demi sana?

Zeynep:Hayır……Kerem..

Kerem Zeynepe bakar.

Zeynep:İyiki varsın.

Kerem:Seni çok seviyorum Zeynep. Diyip Zeynepin dudakalrına yaklaşmaya başlamıştı Kerem.Zeynepin kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.Biraz sonra dudakları buluştuğunda tüm heyecanını unutmuştu Zeynep.

İkisi de bu yorucu gün sonunda uyuyakalmışlardı.

Daha onları çok şey bekliyordu.

Beraber çok şey yaşayacaklar onlar..

Belki hiç ayrılmayız zannedersin amaa..

Kaderin oyunbozanlığına denk gelebilirsin.