KARANLIKTAN KORKMUYORUM

3. BÖLÜM

Kerem:Etmiyorum dedi artık o da gülüyordu.Nerdeyse yakalayacaktı beni.Birden ayaklarımız birbirine takıldı ve Kerem üstüme düştü.Dudaklarımız nerdeyse birbirine değecekti.Kalbim küt küt atmaya başlamıştı.Noluyordu bana.

Zeynep:Kalkıcak mısın üstümden.Ezildim burada yaa.dedim titreyen sesimle

Kerem:Haa şeyy tamam diyip üstümden kalktı.

Zeynep:Affettin mi?

Kerem:İyi tamam afettim.Ama birdaha önyargılı davranmazsan çok iyi olur.

Zeynep:Güzel.Hadi gidelim.diyip sahadan çıktım.

Kerem de arkamdan geliyordu.

Zeynep:Eee bana okulu gezdirmeyecek misin?

Kerem:Gezdiriyim mi?

Zeynep:Zahmet olacak ama.

Kerem:Tamam Zeynep dalga geçme.Hadi gel.dedi ve bana okulu gedirmeye başladı.

Heryeri gezdikten sonra kantine Melislerin yanına gidip oturduk.

Barış:Bakın ne diyorum.Bugün Cuma olduğuna göre pikniğe gidebiliriz.

Melis:Süper olur.

Kerem:Ben gelmem.

Seren:Ama abi neden yaa.

Kerem:Banane kızım piknikten siz gidin ya.

Melis:Zeynep sen gelicek misin?

Zeynep:oluuur

Kerem:Ya da şeyy yaa ben kararımı değiştirdim geliyorum.

Barış:Allah Allah neden acaba.dedi imalı imalı bir şekilde.

Kerem:Barış sen gerizekalı mısın?

Barış:Aman be bişey demedik.

Zilin çalmasıyla hepimiz sınıflarımıza gittik.Sınıfta bir tek Atakan adında bir çocuğun yanı boştu ben tam gidip oturacakken Kerem yanındaki çocuğu ittirip sıradan düşürdü.

Kerem:Zeynep gel bak burası boş buraya otur dedi.O çocukta gidip Atakanın yanına oturdu.Ben de zaten hiç istememiştim Atakanın yanına oturmayı.Bana dik dik bakmıştı.

Gidip Keremin yanına oturdum.

*

Piknik sepetlerini hazırlayıp evden çıkmıştık.Keremin arabasına binip piknik yapacağımız yere geldik.Bugün buradaki Keremin dağ evinde kalacaktık sabah olunca da dönecektik.

Piknik eşyalarını arabadan indirdik.Yere büyükçe bir sofra bezi serdik.Erkekler mangalı yaktılar ve etleri pişirmeye başladılar.Bizde hazırladığımız kurabiyeleri pastaları piknik sepetinden çıkartıyorduk.

Kerem:Zeynep tabak getir de şu etleri koyalım dedi.

Zeynep:Tamam getiriyorum. Dedim ve bir tabak alıp Keremle birlikte mangalın üstündeki etleri tabağa koymaya başladık.Tam son eti alacakken elim mangalın kızgın demirine değdi ve hızla elimi çekip Yandımmm diye bağırdım Kerem hemen elimden tutup bir bardağa su koydu ve elimi suyun içine soktu.

Kerem:Çok mu yandı dedi telaşlı bir sesle.

Zeynep:Biraz

Kerem:Ben senin böyle beceriksiz olduğunu bilseydim hiç yardım istemezdim.

Zeynep:Ben mi beceriksizmişim.

Kerem:Evet dedi dalga geçerek.

Melis:Kerem bence o kadar erken konuşma.

Kerem:Neden yoksa bu daha hiçbişey mi dedi tekrar alayla.

Elimin acısı geçmişti elimi bardaktan çıkarıp Melisin yanına gittim.Etler pişmişti herkes etinin yedikten sonra sırada benim yaptığım çilekli pasta vardı.

Herkese bir dilim koydum ve Meliste tabakları dağıttı.

Kerem:Çok güzel olmuş bu yaa kim yaptı bunu ? dedi merakla

Melisle ikimiz gülmeye başlamıştık.

Kerem:Noldu niye gülüyorsunuz.

Seren:Pastayı Zeynep yapmış abiciğim dedi alayla.

Kerem:Hee öle mi.

Zeynep:Evet canım ben beceriksiz olabilirim ama bazen böyle muhteşem şeyler yapabiliyorum.

Kerem utanmıştı.Ve çok bozulmuştu.Herkes yemeğini bitirince Melisle Seren ortalığı toparlamaya başlamışlardı.Ben de biraz yürümek isteyip ormanın içine doğru gitmeye başlamıştım.Temiz havayı içime çekiyordum.Burası çok güzeldi.

Kerem:

Hep beraber dağ evinin önündeki bahçede oturuyorduk daha havanın kararmasına çok vardı.Zeynep te yürümek istemişti ve gitmişti hala da dönmemişti.Tam o sırada ağaçların arasından Zeynepin çığlık sesleri gelmişti.

Zeynep: İmdattt ………………..

Zeynepe noldu neden çığlık atıyor acabaaa :D :D