GEÇMİŞİM

KUTU

Dersten sonra direk yurda geldim. Odaya çıkıp önce telefonu şarja taktım sonra sıcak bir duş aldım. Eminim bir sürü çağrı vardı. ANGEL VE KAİ ye görünmeden okuldan çıkmıştım yani onlardan kaçmıştım. Duştan çıkınca telefonu açtım. Tahminim doğruydu. ANGEL VE KAİ defalarca aramış ve mesaj atmıştı. Farklı olarak annem de aramıştı. Kazadan sonra annem ne zaman arasa açmıyordum sonra meşgulüm dersteyim diye mesaj atıyordum. Artık aramalıydım yoksa bir tuhaflık olduğunu anlayabilirdi. Annemi aradım.

ANNE: Efendim ALA

ANGEL: Merhaba anne nasılsın?

ANNE: İyim sen nasılsın?

ALA: İyi. Anne babamla JASMİN nasıl? Uzun zamandır konuşamadık.

ANNE: JASMİN biraz durduktan sonra şey

ALA: Bişey mi oldu JASMİNE ?

ANNE: Endişelenme şuan gayet iyi.

ALA: Ne oldu ona?

ANNE: Ağır bir grip geçiriyor. Bu yüzden birkaç gün hastanede kaldık. Şuan evdeyiz ve durumu iyi.

ALA: Yanında mı versene telefonu konuşayım.

ANNE: Uyuyor şuan.

ALA: Tamam. Yarın geleyim ben o zaman.

ANNE: Gelmene gerek yok.

ALA: Okul açıldığından beri gelemedim. Sizi özledim hem JASMİN i de görmüş olurum.

ANNE: Tamam o zaman diyerek telefonu kapattı.

Annem kapattıktan sonra bilgisayarımı açıp belki hatırlamama yardımcı olur diye fotoğraflara bakmaya karar verdim. Biraz bakıp sıkıldıktan sonra film araştırdım. Filmin indirilmesini beklerken telefonum çaldı. Baktığımda bilmediğim bir numara arıyordu. Aslında numara çok tanıdık geliyordu fakat telefonumda kayıtlı değildi.

HİRO: Alo

ALA: Efendim. Kiminle görüşüyorum?

HİRO: ALA ben HİRO. Nasılsın?

ALA: İyi sen nasılsın?

HİRO benim çocukluk arkadaşımdı. Uzun zamandır yani ben üniversiteye başladığımdan beri konuşmamıştık.

HİRO: uzun zaman oldu konuş muyoruz? Okul değiştirdiğini duydum. Yeni okuluna alıştın mı? Bana uzak mı?

ALA: Evet değiştirdim. Bu sefer ki sana daha yakın bir yerde diyerek güldüm o da gülmüştü. Okula da alıştım sayılır.

HİRO: Bu güzel işte bundan sonra daha sık görüşelim olur mu?

ALA: Olur tabi neden olmasın diyerek telefonu kapadım. HİRO normal de pek konuşmayan biridir. Ben onu çocukluğundan beri tanıdığım için benimle konuşurdu. Aslında onu çok iyi tanıyor ve çok seviyordum. Hep gerçekçi düşünür peşinden koşan kızlara pek yüz vermezdi. Dışarıdan bakıldığında soğuk bir duruşu ve bakışı vardı aslında konuştuklarına sürekli gülümseyen sıcakkanlı biridir. Kızların ilgisini çekende buydu sanırım. Kızlarla ilgilenmeyince ona kızar artık birini bulması gerektiğini söylerdim. Vay be ne eğlenceli günlermiş ama asıl sorun telefonumdan numarasını niye sildim.

Ertesi gün öğlen saatlerinde otobüse binip eve gidecektim. Tabi bu durumdan ANGEL ve KAİ nin haberi yoktu. Otobüse bindim ve koltuğuma oturdum. Evdekilere kolumu nasıl açıklayacağımı düşünmeye başladım. Çünkü iyileşmesi düşündüğümden daha uzun sürüyor ve bu canımı yakıyordu. Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım. 3 veya 4 saat sonra kendi şehrimdeydim. Babam beni karşılamaya gelmişti.

-Babacım diyerek boynuna sarıldım.

- Tebessüm edip hoş geldin dedi. Koluma ne olduğunu sordu.

- Düştüm önemli değil hadi eve gidelim dedim. Hadi eve gidelim. Annemler beni bekliyordu. Beni görünce ilk sordukları koluma ne olduğuydu aynı cevabı onlara da verdim. Jasmin eve gelmiş ve odasında dinleniyordu. Yanına gidip dürttü fakat uyanmadı. Bende en sinir olduğu şeyi yaptım yani yanaklarını sıktım sonrada gıdıkladım.

Jasmin: yaaa bırak beni ALA. AHAAHHHH ALA bırak diyorum.

ALA: OYYYY beni küçük kardeşim hasta mı olmuş?

Jasmin: ALA bırak bırak diyerek yatakta dönmeye başlamıştı. O bundan nefret ederdi yani küçük dememden bahsediyorum. Yatakta doğrulup hoş geldin dedi sonrada sarıldı. Kaç gün kalacaksın diye ekledi?

2 gün kalacağım dedim. Akşam yemeğinde ailemi hafızamdan bahsetmeye karar verdim. Masaya oturunca nedense bu fikirden birden vazgeçtim. Jasminin hastalığı onları yeterince telaşlandırmıştı. birde bana olanları öğrenip daha da telaşlanmalarını istemedim. Çok yorgundum. Odama gidip yatağıma girdiğim gibi uyumuşum. Sabahları mutlu ve huzurlu uyanmayı özlemişim. Jasmin, helen  ve ben güzel bir kahvaltı yaptık. Anne ve babam çoktan evden çıkmışlardı. Bu arada HELEN kuzenim. Lise son öğrencisi, sarışın sevimli sevimli bir kız. benim için jasminden bir farkı yoktu. Sonra oturup birlikte film izledik. Bir ara jasmin:

-ALA o kutuyu ne yapayım?

-Hangi kutuyu JASMİN?

-En son gelişinde bana bıraktığın ve saklamamı istediğin kutuyu.

-En son geldiğimde ben sana kutu mu verdim?

-Evet. Hatırlamıyor musun? Bekle de kutuyu getireyim.

-Tamam. Ben daha demin sesli i düşündüm. Ahhhhh boş anıma denk geldi gene. Biraz sonra JASMİN elinde bir kutuyla salona geldi.

-Akşam bakıp sana söylerim.

-tamam.

Akşam kutuyu açacakken telefon çaldı. Arayan ANGEL idi açmadım. Ardından KAİ aradım onada cevap vermedim. Ya baktınız açmıyorum niye ısrarla arayıp mesaj atıyonuz ki. sonra annem içerden seslendi:

-ALA JASMİN uyudu mu diye bakar mısın?

- Tamam. Kalkıp jasminin odasına gittim. JASMİN çoktan uyumuştu. Sessizce odadan çıkıp annemin yanına gidip çoktan uyumuş dedim. Saat geç olmuştu ve yorgunluktan önümü dahi göremiyordum. Odama gidip yatağıma uzandım kutuya yarın bakarım diyerek uyudum. Sabah uyandığımda HELEN ve JASMİN birşeyler konuşup gülüyorlardı. Neşeleri yerindeydi. Uyandığı mı belli etmeden kutuyu açıp içine baktım. İçinde KAİ VE benim bir sürü fotoğrafım vardı. Kutuyu yanımda götürmeye karar verdim. Öğleden sonra yurda geldiğimde elimdeki poşetleri bir kenara atıp kutuyu açtım. Tam olarak inceleyememiştim. Fotoğrafları elime aldı bazıları geçen bilgisayarda baktığım fotoğraflardı. Yanılma payım var mı diye bilgisayarımı açtım. Tahminim doğruydu fotoğraflar aynıydı. Fotoğrafların altında bir not vardı:

SEN:ÇILDIRMIŞ ŞAİRLERİN TİTREYEN MISRALARINDA Kİ O PERİSİN

         İYİ Kİ BU DÜNYAYA GELMİŞSİN

         HAYATIMA HOŞ GELDİN  PERİ

Bunlarda ne demek oluyordu. KAİ nin benden sakladığı şey neydi. Bu fotoğraflar hangi sinir harbiyle yırtılmış ve hangi pişmanlıklarla yapıştırılmıştı? “HAYATIMA HOŞGELDİNDE” ne demekti. Aklım iyice karışmıştı. Bu kutudan kimseye bahsetmemeye karar verdim.