GEÇMİŞİM

ŞOK

[ HİKAYEMİ OKUYAN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. MEDYADA KAİ- ALA VAR İYİ OKUMALAR...]

Sabah kalktığımda kahvaltı hazırdı.

-Günaydın hadi gel kahvaltı hazır.

-Günaydın. Ala baya ciddiydi. Masaya gidip oturdum. Yüzüme bakmıyor tabağındakilerle oynuyordu. Bir şey mi oldu?

-Tabaktan başını kaldırıp ciddi bir şekilde yarın geri dönüyorum dedi.

-Neden ne oldu da geri dönüyorsun?

-Sonsuza kadar burda seninle kalamam. Benimde bir hayatım ve düzenim var. Buraya seni ziyarete geldim ve her ziyaretin bir sonu olmalı.

-Kalbime bir şey olmuştu sanki biri bıçak saplıyordu. Bu sefer onu bırakmak istemiyordum. Birlikte dönsek olmaz mı? Hemen kabul etmeyeceğinden emindim. Çünkü hala çok inatçı biriydi. Yüzündeki ciddiyetin yerini şaşkınlık ve az birazda mutluluk almış gibiydi.

-Hayır hayır gelemezsin. Senin burda bir düzeni var. Okulun arkadaşların evin çevren burda...

-Çocukluk arkadaşım her zaman önce gelir. Seni yalnız bırakmak istemiyorum. Okul işini çoktan hallettim sizin üniversiteye geçiş yaptım. Zaten bunu uzun zamandır düşünüyordum. Ev işini babam halletti. Yani seninle geliyorum diyerek kocaman bir gülümsemeyle yüzüne baktım. Yarın mı gidiyoruz? Kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

-Hayır ben gidiyorum sen gelmiyor musun bay HİRO bu konuyu burada kapatalım diyerek masadan kalktı.

-Bunun için artık çok geç bayan ALA. Sadece sinirlendiğinde bay veye bayan diye hitap ederdi. Neden böyle davrandığını anlamamıştım. Bunda sinirlenecek ne vardıki sadece yanında olmak istediğimi söyledim. Masadan kalkıp odasının kapısına gittim.

-Konuşalım mı?

-Evet tabi konuşalım. Uzandığı yatakta oturdu. Bende yanına gidip oturdum.

-Ne oldu şimdi? Neden sinirlendin?

-geçmişim...

-Ne oldu geçmişine?

-Parça parçada olsa geçmişimi hatırlıyorum. Daha fazlasını hatırlamak için ne kadar daha kötüşeleceğimi bilmiyorum. Bu konuda senin de zarar görmeni istemiyorum. Kısaca yalnız gitmeliyim.

-Hatırlıyor musun? Bu çok iyi diyerek biraz daha yanaştım ona. Tek başına gidemezsin dedim gülümseyerek.

-Niyeymiş o?

-2 nedenim var. Birincisi o seni öldü biliyor, ikincisi seni koruyacağıma her zaman senin yanında olacağıma söz vermiştim hatırlasana.

-HİRO bak ilkokul yada lise öğrencisi değiliz. Durumu az çok biliyorsun anla tek gitmeliyim. Biraz durup sakinleşince... O beni öldü mü biliyor? Tuhaf bakışlar eşliğinde.

-Sadece yanlış anlaşılma. Uzun hikaye sonra anlatırım. Bu yüzde bende seninle geliyorum.

-Daha fazla dayanamayacak evet başarmıştım bezgin bir sesle yarın öğlen yola çıkacağız, hazırlıklı ol yoksa burda kalırsın diyerek dolaba yöneldi. Sevinç çığlıkları atamamın verdiği bir buruklukla odadan çıktım.

ALA

Artık geri dönüyorum. HİRO nun gelmesi beni her ne kadar tedirgin etsede yine de mutlu olmuştum. Ertesi gün yola çıktık. HİRO babasını arayıp evin adresini öğrendi. Önce evi bulup gezdik. Yine ferah ve geniş bir evdi. Yurda gidiyorum diyerek evden çıktım.

-Bekle seni ben bırakayım baya geç oldu.

-tamam yorgundum zaten itiraz edecek halimde yoktu. Yurda gelip sıcak bir duştan sonra yatağıma uzandım. Telefonu elime alıp uğraşmaya başladığımda HİRO mesaj attı: