Uyandım...Üniversiteye ilk kez gitmiyordum. İlk kez gibi düşünmek istemedim.Yeni bir okul ,yeni bir çevre,yeni bir sayfa diye kendimi kandırmaya çalıştım.mutlu değildim ve bu her halinden belliydi.Nasıl mutlu olabilirdim ki?Geçen sene olanlar iyice yıpratmıştı beni .Değil okula gitmek dışarıya adım atacak cesaretin kalmamıştı aslında.Dost canlısı biri de değilimdir.Yatakta ben bu düşüncelerle boğuşurken alarmım çaldı . Yataktan zorla kalkıp elimi yüzümü yıkadım.Başımı kaldırıp aynada kendime baktım. Yeni bir ortama hazır mıydım? Cevabını henüz bilmiyordum. Perdeyi çekip camı açtım. Hava çok sıcak ve güneşliydi. Dolabım yöneldim. Açık renkli dar bir kot ve gömlek çıkarttım. Spor giyinmeyi seviyorum. Üstümü giyinip saçımı yaptıktan sonra hafif bir makyajla daha iyi olmuştum. Çantamı alıp çıkacakken annem aradı.
- Efendim anne
-Uyandım mı kızım bugün ilk gün geç kalma.
-Uyandım anneciğim birazdan çıkacağım.
- Tamam canım başarılar.
-Teşekkürler.
Annemin sesi hem bira tedirgin hem de bira heyecanlıydı. O d gitmek istemediğimin farkındaydı. Kahvaltıya inip bir şeyler atıştırıp çıktım. İlkbkez gittiğim için servisle gitmeyi tercih ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞİM
RomanceAnılarımdan kurtulmaya çalışırken şimdi hatırlamak için neden bu kadar acı ....