-Το σπίτι σου είναι τόσο ωραίο,άκουσα την Μαρία να λέει για χιλιοστή φορά.
Πράγματι ήταν πολύ ωραία επιπλωμένο.Βαμμένο με φωτεινά χρώματα σε αποχρώσεις του ανοιχτού πράσινου,του κίτρινου και του μωβ.Η Λυδία μου έλεγε οτί αν οι άνθρωπο είχαν αύρα τότε η δικία μου θα είχε σίγουρα τέτοια χρώματα.
-Κάθισε,της είπα και σωριάστηκε στον καναπέ μου.
-Πως λές να είναι τα ζευγάρια?ρ'ωτησα ανοίγοντας το ψυγείο για της προσφέρω κάποιο αναψυκτικό
-Πως να είναι μωρέ?με ρώτησε,θα επισκεπτόμαστε τα σχολεία κάθε μέρα θα καταγράφουμε τις παρατηρήσεις και μετά θα παραδώσουμε τις εργασίες.Εμένα μου φένεται βαρετό,τουλάχιστον όταν έχουμε μάθημα μπορούμε να την κοπανάμε και πότε πότε.Ενώ τώρα?Ποίος ξέρει τι φυτά θα μας φορτώσουν.Καλύτερα να επιλέγαμε μόνες μας τα ζευγάρια μας.
Δεν πρόλαβε να συνεχίσει την γκρίνια γιατί την διέκοψα πετώντας της ένα μαξιλάρι.Και πράγματι σοκαρίστικε τόσο πολύ που σταμάτησε να μιλάει.Μέχρι που συνήλθε και με τσίμπησε δυνατά.
Πάντα τσακωνόμουν με την Μαρία.Ήταν η πρώτη φίλη που είχα κανει στην σχολή και καταβάθως αγαπίομασταν πολύ,οι άλλοι μας είχαν συνηθίσει και δεν μας έδιναν.Το πολύ πολύ αν τους ενοχλούσαμε να μας έβαζαν καμία φωνή.
-Βάλε την ταινία και ησύχασε,της είπα.
-Οι άλλες θα έρθουν?ρώτησε καθώς πατούσε το κουμπι.
-Δεν,ξέρω,μουρμουρισα την στιγμή που χτυπούσε το κινητό μου,θα μάθουμε τώρα.
-Έλα Άννα,είπα με χαρούμενη φωνή,θα έρθετε?
-Βγήκαν τα ονόματα των συνεργάτων μας στην ιστοσελίδα της σχολής,φώναξε ενθουσιασμένη η Άννα.
-Κλείσε σε πέρνω μετά,είπα και πέταξα το κινητό μου στον καναπέ,ενώ παράλληλα σηκωνόμουν όρθια.
-Τι έπαθες?με ρώτησε η Μαρία κοιτάζοντας με , με απορία.
-Βγήκαν τα ζευγάρια,,της είπα και άνοιξα τον υπολογιστή μου.
-Ενδιαφέρον,απάντησε χωρίς καν να σηκωθεί απο τον καναπέ.
-Δεν σε ενδιαφέρει?την ρώτησα με προσποιητό σοκαρισμένο ύφος.
-Ενδιαφέρεσε εσύ αρκετά,είπε και ως απάντηση έλαβε άλλο ένα μαξιλάρι.
-Έσυ θα μαζέψεις,είπε και γέλασα.
Άνοιξα τον υπολογιστή και μπήκα στην ιστοσελίδα ψάχνοντας το όνομα μου και το βρήκα.
Βιολέττα-Θεοδώρα Κεδίκογλου - Αγαμέμνωνας Αλεξανδρατος
-Όπως το είπα φυτό,άκουσα την φωνή της Μαρίας που είχε σκήψει πάνω απο τον ώμο μου.
-Τώρα σε ενδιαφέρει την ρώησα?
-Μπά απλά η ταινία είναι βαρετή,μοουρμούρισε και κατέβηκε ψάχνοντας το όνομα της.
Μαρία Αβιζατοπούλου-Στεφανία Κωσταντίνου.
κάτι μουρμούρισε και θυμήθηκα μια απορία που ήθελα να της κάνω
-Εσύ γιατί λες οτι ο συνεργάτης μου είναι φυτό?
-Γιατί τον λένε Αγαμέμνωνα,ποίος γονιος βγάζει το παιδί του έτσι?Θα είναι κανά φυτό προωμένο με τα αρχαία.
-Είσαι τόσο ανώριμη,της είπα αλλά γέλασα.
-Είπε η μικρή Βιολέττα,είπε με ειρωνική φωνή η Μαρία.
Ήμουν έτοιμη να της απαντήσω αλλά χτήπησε το κουδούνι και πήγα να ανοίξω.
-Βρήκατε τα ζευγάρια σας?ρώτησε η Ελένη μπαίνοντας μέσα.
-Ναι,απάντησε η Μαρία,και η Βιόλα είναι με έναν τύπο που τον λένε Αγαμέμνωνα,είπε και χαζογέλασε.
-Πάτησες στα στοιχεία επικοινωνίας?με ρώτησε η Ελένη
-Δεν το είχα δει,μουρμούρισα και κοίταξα.
email:Agamem_alexandratos@hotmail.com
άλλη σελίδα κοινωνικής δυκτίωσης:Δεν υπάρχει
Κινητό τηέφωνο:Δεν επιθυμεί να προσκομίσει
Μέρες διαθεσιμότητας:Κατόπιν συννενόσησης
-Μάλιστα,μουρμούρισε η Ελένη
Την κοίταξα περίεργα και η Μαρία γέλασε.
-Πάμε για κανά καφέ?ρώτησα,βαρέθηκα
Έστειλα ένα email για να κανονισουμε συνάντηση,ετοιμάστηκε και φύγαμε.
YOU ARE READING
Άρωμα υάκινθου
RomanceΗ Βιολέττα-Θεοδώρα μια τριτοετής φοιτήτρια στην παιδαγωγική σχολή Αθηνών στα πλαίσια ένος προγράμματος του πανεπιστημίου της αναγκάζεται να συνεργαστεί με τον Αγαμέμνωνα έναν ιδιόρρυθμο συμφοιτητή της.Κλειστός,λιγομιλητος και σκληρός,κάνει οτί περνά...