Άρωμα υάκινθου

Αν ρωτήσει κανείς

Σχεδόν έτρεξα στο σπίτι μου και άνοιξα το λάπτοπ.Αφού συνδέθηκα στην σελίδα μου άνοιξα τις συνομιλίες και κούνησα το κεφάλι μου δύσπιστα.Δεν με είχε διαγράψει αλλά είχε πλέον αλλάξει το όνομα του,Από sun traveller το είχε κάνει Αγαμέμνωνας Αλεξανδράτος.Αναστέναξα προσπαθόντας να διώξω τον εκνευρισμό μου και μία παράλογη θλιψη.Το ξέρω οτί δεν μιλούσαμε αρκετό καιρό αλλά η εικόνα ενός άγνωστου ,πανέξυπνου ,μυστηριώδη ξένου είχε ,τραβήξει πολύ το ενδιαφέρον μου.

Γρήγορα πληκτρολόγησα ένα μήνυμα μην μπορόντας να συγκρατήσω οχι μόνο τον εκνευρισμό μου,αλλά και την περιέργεια μου.

-Θες να μου εξηγήσεις γιατί?

Οστώσο πέρασαν αρκετά λεπτά χωρίς να πάρω απάντηση οπότε έκλεισα το λάπτοπ και αποφάσισα να πάρω την αδερφή μου τηλέφωνο.

.........................................................................................................................

-Μπορείς να μου πείς τι συμβαίνει?ρώτησα για εικοστή φορά την Μαρία.Με είχε πάρει τηλέφωνο κλαίγοντας και με είχε παρακαλέσει να περάσει απο εμένα.

Ένας λυγμός της ξέφυγε και με μια κοφτή φωνή κάτι μουρμούροσε.

-Τσακωθήκαμε πάλι πάρα πολύ και δεν αντέχω πία

Την κοίταξα με απορία χωρίς να καταλαβαίνω σε ποίον αναφερεται.

-Μαρία..μουρμούρισα,για ποίον μιλάς?

-Για τον Τεό,απάντησε αφήνοντας με άφωνη.

Τώρα κοιτούσε το πάτωμα αλλά συνέχισε να μιλάει.

-Αυτός μου φέρεται απαίσια και εγώ...

Είχα αρχίσει να καταλαβαίνω τι θα έλεγε αλλά ήθελα εκείνη να το πεί

-Τον αγαπώ..είπε και ξέσπασε σε άκομα ποιό δυνατούς λυγμούς.

Δεν μπορούσα να πώ κάτι.Η Μαρία είχε πολύ οξύ χαρακτήρα και αρπαζόταν εύκολα.Ήταν όμως πολύ ευαίσθητη κοπέλα.

Την κοίταξα τόσο αδύναμη και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να την αγκαλίασω σφιχτά,πολύ σφιχτα.

...........................................................................................................

Η Μαρία είχε κοιμηθεί και ποτε πότε κάποια αναφιλιτά της έφευγαν στον ύπνο της.Έκατσα στο γραφείο μου και άνοιξα το λάπτοπ βλέποντας οτί έχω ένα νέο μήνυμα.

-Ήταν ο μόνος τρόπος...

-Ο μονός τρόπος για ποίο πράγμα? πληκτρολόγησα απορημένη

-Ο μόνος τρόπος να καταλάβω ποία πραγματικά είσαι..

-Ξέρεις γιαυτό ήταν προγραμματισμένες οι συναντήσεις..

-Κάνεις λάθος,εγώ ήθελα να ξέρω με τι άνθρωπο έχω να κάνω πιστεύεις οτί σε μία συνάντηση θα έβγαζες τον αληθινό σου εαυτό?Θα σου πώ εγω,όχι.Θα ερχόσουν,όπως άλλωστε έκανες,παρουσιάζοντας ένα ψεύτικο προφίλ μίας ευγενικής,ανεξάρτητης,συγκροτημένης και καθωσπρέπει κοπέλας.

-Και τι συμπέρασμα έβγαλες απο τις τρείς φορές που μιλήσαμε?πληκτρολόγησα εκπληκτικά απορημένη

-Το συμπέρασμα που είχα βγάλει και πριν σε γνωρίσω

-Το οποίο είναι?

-Έχω γνωρίσει ανθρωπους σαν και εσένα..

-Σώπα τόσο καλός είσαι στο να ψυχολογείς τον κόσμο?

-Είσαι απο μία ευκατάστατη οικογένεια,πιθανώς η πίο μικρή και η πίο κακομαθημένη,είσαι χαιδεμένη η μάλλον παραχαιδεμενη.Είσαι σίγουρη για τον ευατό σου και απολαμβάνεις να είσαι το κέντρο της προσοχής.

-Και όλα αυτά τα έβγαλες?ρώτησα

-Είσαι σχετικά ευδιάκριτη

-Άρα λές οτί είμαι και επιφανειακή?

-Μόνη σου το υπονοείς,ήρθε η απάντηση του.

Εκείνη την στιγμη η Μαρία άρχισε να ξυπνάει και σταμάτησα να πληκτρολογώ για να μην διακόψω τον ύπνο της.Πέρασαν τεσσέρα λεπτά και δεν είχα απαντήσει ακόμα.

-Να σου πώ τι σκέφτεσαι τώρα?Ήρθε αλλό ένα μήνυμα του,και στην συνέχεια αλλό ένα.Θές να αλλάξεις ομάδα?

Το δίαβασα χαμογελόντας έχοντας αποφασίσει απο την αρχή να παίξω το παιχνίδι του.

-Και να χάσω την ευκαιρία να σε ψυχολογίσω?πληκτρολογισα μελιστάλαχτα.Δεν νομίζω..τα λέμε στην επόμενη συνάντηση μας Αγαμέμνωνα.

Και κλείνοτας το λαπτοπ έπεσα για ύπνο.

..........................................................

Κορίτσια τι μου κάνετε?Πως σας φαίνετε αυτή η ιστορία?Οι πρωταγωνιστές μας?Σκεφτόμουν να βάλω και POV από αλλούς χαρακτήρες ωστέ να έχει περισσότερο ενδιαφέρον η ιστορία..Περιμένω την γνώμη σας..φιλάκια