Never gonna be yours 💫

chapter 13💗

මට බෑ බං උබලා එක්ක.. හිනා යනවා.. හැබයි.. එක්කෙනක් ලගටම ඇවිල්ලා තිබ්බා අන්න එයාට නම් මොලේ තියෙනවා අනිත් උන්ට නෑ... බොහොම පොඩි දේවල් ඇති ඕක note වෙන්න..
--------------------------------------------------------

ජෙනරල් එහෙම්ම ඇවිත්.. එයාලගෙ පුතාගෙ ස්මාරකේ ලගට අවා.....

Sir .... mrs.park ඔයා එනකන් ඇතුලේ ඉන්නවා..

එතන කලු කෝට් එකක් ඇදගෙන හිටපු bodyguard කෙනෙක් ජෙනරල් ට ආචාර කරන ගමන් කිව්වා...

දිග හුස්මක් අරගෙන කනත්ත දිහේ ඇතුලට ගිය ජෙනරල් පොඩි ස්මාරකයක් ලග අඩ අඩ ඉන්න එයාගේ wife ව බදා ගත්තා...

අඩන්න එපා ජිසූ.... සේරම හරි යයි.. අපේ දුවයි පුතයි කොහෙ හිටියත් සතුටින් ඇති... ජෙනරල් එයාගෙ මූනේ ආපු කදුල හංගන්න උත්සහ කරන ගමන් .. ජිසූ ගෙ ඔලුව අත ගෑවා...

ඔයා මොකටද එක පාරට මෙහෙට ආවේ....

ජෙනරල් එයාගෙ පපුවට තුරුලු වෙලා අඩ අඩ ඉන්න එයාගේ wife ගෙන් ඇහුවා..

මට එයාලව මතක් උනා park.. දැන් හිටියා නම් එයාලා හුගක් ලස්සන ලමයි...

ඔයා අඩන්න එපා ඒ වගේම... ඔයා මොකටද එක පාරට මෙහෙට ආවේ...මෙහෙම සැරින් සැරේ මෙතනට ආවොත් ඔයාට එයාලව අමතක කරන්න් බැරි වෙයි....

Park... ඔයා මොනාද මේ කියවන්නේ.. එයාලව කොහොමද අපි අමතක කරන්නේ එයලා අපේ ලමයි park...

හරි.. මම මේක ඔයාහෙ හොදටයි කියන්නෙ.. අපි යමු.. දැන්...

Park.. ඔයා ඔයාගෙ රස්සාව නිසා අපේ ලමයිව අමතක කරා ඒ වගේම මාවත් අමතක කරයි වගේ....

ජෙනරල් එහෙම්ම මුකුත් නොකිය එතනින් නැගිටලා ජීසු ටත් නැගිටින්න උදව් කලා.. දෙන්නම ගිහින් වාහෙනේ වාඩි වෙලා ගෙදර යන්න පිටත් උනා...

After 3 days...

එදා වගේම අද වෙනක්නුත් කිසිම කෙනෙක්ට ටේමින් ගෙ මරනේ ගැන කිසිම සාක්ශියක් හොයා ගන්න බැරි උනා...

ජංකුක් වෙනදා වගේම කිසි කෙනෙක් එක්ක කතාවක් කලේ නෑ... ටේ යුන්ගි ඒ දෙන්නත් එහෙමයි...

මේ දවස ටිකට ටේ ට ජිමින් ව හැමතිස්සෙම වගේ මතක් උනා හැබැයි ඒ කිසිදෙයක් එයා වෙන කාටවත් පෙන්නුවේ නෑ හැම වැඩක්ම එයා හොදින් කලා...