Take me down the road of Sacramento

Fifty eight

"Ano bang alam mo? Umalis ka rin naman katulad niya, hindi ba?" Hindi ko na napigilan ang bugso ng aking damdamin matapos niya pa kaming pagmukaing tanga para mag-file ng annul. Wow, nakakatangina talaga siya!

He slowly took a step closer and closer until we are like 5 feet away from each other. "Pinagtabuyan mo ako, Ace. Magkaiba 'yon." Napapikit ako sa walang kwentang rason niya.

"Pero umalis ka pa rin, hindi ba? Kesyo umalis ka o pinaalis kita, walang pinagkaiba 'yon!"

"I asked you if you wanted me to stay. I gave you a choice but you pushed me away!"

Ramdam ko ang unti-unting panginginig ng nakakuyom kong kamao. Huwag lang siya magkakamaling lumapit dahil baka masapak ko siya sa hukumang ito.

"If you want to stay, you would! Regardless whether I told you not to! Don't make dumb excuses!"

"Hold!" The judge calmly said; as we hear tree loud noises coming from her hammer-like stuff. "Exclude your personal feelings in this trial."

"Shut the fvck up!" Hindi ko sinasadyang isigaw iyon kay Aèm. Bigla akong nabalik sa huwisyo nang makita ang mga mapang-usisang tingin ng circle of judge sa akin, sa amin ng kaharap ko. Nakalimutan kong wala nga pala akong kaibigan sa loob ng hukumang ito. Aèm is a judge, far from my friend.

"Magbalikan na lang kaya kayo," nababagot na mungkahi niya. "Pinagugulo niyo lang ang lahat, eh."

"The first trial seems to be a bit messy. Let's see each other in the next one. Dismiss," sunud-sunod na sabi ni Aèm bago tuluyang tumayo at lumabas ng court room kasama ang P.A niya.

"Are you alright?" As soon as I got myself back to my spot, Mrs. Empress asked.

Inis akong napapikit at inayos ang mga gamit sa ibabaw ng mesa. "I'm sorry about today, Madam. I think, we messed it."

She unexpectedly held the top of my hand saying, "Personal feelings matter. I'm hoping that you could win my case, but do not exclude your true feelings for that guy. I hate how love turns into crucial hatred because of a fight."

Parang kinurot no'n ang puso ko. Hinawakan ko ang ibabaw ng palad niya saka siya nginitian. "Don't worry, Miss. It's not like what you think. We just have unfinished business, but we are getting through it." Isinilid ko ang hawak kong papel saka siya binalingan. "Let's go?"

"Good luck, Attorney Ace." Napawi agad ang ngiti ko nang marinig ang boses na iyon mula sa likuran ko. "I'm still hoping you could win."

Napapikit ako sa sobrang inis! Babalingan ko na sana siya ngunit nakalayo na ang loko.

Judge Ruscitti
Loko! Kinilig ako!

Ace
Tangina! Anong nakakakilig doon?