Chapter 8 - cursed ice

5.9K 241 4
                                    

(Clayton’s and Monique’s POV)

CLAYTON’s POV

I’m Clayton Geoff from the Estalt City. Alam niyo naman siguro kung bakit kami andito. Its because of our duty. Psh. Dahil ilang araw na namin di nalolocate yung dalawang babae naisipan namin ni Blake bumalik and the thing is they’re here. Nagkainitan pa nga ung dalawa eh. -_-

Napansin kong hinila ni Blake yung isang babae. Sinabihan ko kasi aiya na be nice kahit konti kaya ayun. Bahala na siya sa diskarte niya. Like I care. -_-

Patuloy parin ako sa paglalakd ng...

“Hi!! I’m Monique! And you are?” tinignan ko lang siya. I don’t usually talk. One thing that describes me, suplado. Bat ko naan sila papansinin? Like I care diba? They would just hate me. I get used to it. Just be quiet and you’ll do good.

“Hoy Mr. I don’t know, I’m talking to you..” she said. She’s still smiling.

“Clayton.” tipid na sabi ko.

“Buti naman sumagot ka. I thought kasi magmumukha akong tanga right here. Haha!” ang arte naman niya magsalita. -_-

“Tss..”

“Ay, suplado.” she whispered na narinig ko naman.

“Anyways, Clayton. Can I be friends with you?”

“Pano ka makikipagfriend sakin if we still don’t know each other? I’m a stranger to you and so you are to me.”

“Hahaha! Eh di habang naglalakbay we will try to discover it! Eh 50+ kaya yang bukid na yan!!!” sabi niya.

“Whatever you say.”

“Ah... Bakit niyo nga pala kami sinusundan??” tanong niya. Napansin ko na wala na yung ngiti niya at seryoso na siya. What will I tell her? Hindi naman pwede na sabihin ko yung mission namin.

“Ah.. Nothing.. Its just that.. Ah..” sh*t! I can’t try to compose a sentence out of it! Tumungo ako. I just don’t know how to answer her question.

“Its okay as long na hindi niyo naman kami sasaktan. Right?” sabay tapik sa balikat ko. Napatingin ako sa kanya. She’s smiling. Bat puro ngiti tong babaeng to? Psh. But on second though, I like it. Hays! Ano ba naman to!

“Okay.” sabi ko. Eh wala na akong maisip eh.

“Alam mo, you are a man-of-few-words.” sabi niya.

“Is that a compliment or a joke?”

“No. Pansin ko lang. Haha. Kwento ka naman new friend!” nagyaya pa. Kabanas na!!

“Ano gusto mo? Ang lion at ang daga?” sarcastic na tanong ko.

“HAHAHAHA! You’re so funny! Hahahaha!” tawa siya ng tawa! Sarcastic na nga yun eh! Sarcastic! Tawanan pa? Pero I don’t know to my stupid self kasi nahahawa na ako sa kanya kaya napangiti narin ako.

Pansin ko na napatingin yung nasa unahan saamin. Nag smirk lang sakin si Blake. Yung isa naman takang-taka. What’s their problem?

Naglakad nalang kami hanggang sa nagpahinga kami sa isang puno. Sa kabilang puno kami ni Blake. Napansin kong pinipilit ni Monique yung pinsan niya na pumunta sa may puno. Sinilip ko yun at may mga prutas.

“Hmp! Bahala ka. Clayton!! Samahan mo naman ako dun! Please!! Pretty please!” sabi niya. Haha. She looks like a dog. Tumayo na ako at pumunta sa kanya.

“Alright.”

“Yehey!!! Salamat, friend!” eww. Parang bakla lang.

Naglalakad kami papunta sa puno nang biglang huminto siya sa isang puno. Napapikit siya. Hinaplos niya yung trunks nito. What’s her problem?

One with magicTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon