One with magic

Chapter 4

SOMEONE' s POV

Kanina pa kami dito waiting for the two girls to go out. We are just doing our duty. I never thought they'll notice us.

"Pre, I think wala ng tao sa CR ng girls." sabi ng kasama ko.

Pumasok kami sa CR ng mga babae. Kung hindi lang dahil sa duty na to hinding hindi ko to papasukin. So damn! Pagkapasok namin walang tao. Pero how come they escaped kung kanina pa kami nagbabantay?

"Dude, let's go. Wala tayong mapapala dito." he said. Tumango lang ako at lumabas.

*ring*

"Hello, Sir." sagot ko. Boss namin from the otherworld.

[How's the two ladies?]

"They are fine. Wala namang kakaiba sa kanila, Sir."

[Ganun? Just track them, okay? We need them.]

"Yes, sir."

Namatay na yung tawag. Nakatingin lang sakin yung kasama ko like he is asking kung ano ba yung pinag usapan.

"He said we should never lose them. We should track them." I said emotionless. Stupid duty. I hate it. At sang lupalop naman namin yan hahanapin? Swerte nga lang namin kanina at nakita namin sila sa labas.ng mall.

"Tara na. We should look for them. Di pa siguro nakakalayo yun."

Then we start looking for them.

CHANESSA's POV

Buti nalang nawala na yung dalawa. Tumakbo agad kami ni Monique papunta sa kotse. We put all our things sa likod. She headed at the front seat ako naman sa driver's seat. Nagsimula na akong magdrive.

"Phew! That was a close call! Who are they?" Monique asked.

"I dunno. Basta yung isa yun yung kinukwento ko sayo!"

"Eh bat naman tayo sinusundan?"

"Hay Monique. Di ko alam! Parehas tayong nga nga ngayon."

Nagdrive na ako pauwi kaso traffic! Sobrang traffic. May naaksidenteng truck sa bandang unahan kaya di kami ni Monique makalusot.

"Monique, traffic."

"Ah! I know there is a shortcut! Dinaanan namin yun nung classmate natin nung gumawa kami ng report sa bahay niya." yes! Haha. Wala pa naman akong tyaga sa traffic na to.

"Could you lead the way?"

"Of course, my lady." natawa kaming dalawa. Hays. Kahit ganto kami ni Monique, mahal ko to. She is like a sister to me. Sister/bestfriend/cousin pa. San ka na? Its almost 1:00 pm na pala.

Tinuro ni Monique ang daan. Kaso nagugutom na ako. Hindi pa kami na nananghalian.

"Hanap tayo ng kainan. Gutom na ako." sabi ko sa kanya. Sya naman nakaheadset lang.

"Sure. May restaurant naman ata jan." she said. A couple of minutes past, tulog na tulog si Monique. Ako naman patuloy pa din sa pag drive. Its weird kasi mapuno na yung dinadaanan namin. Ang sabi naman niya is derederetso lang at pag may nakita na likuan, liko daw then ayun na daw. Eh kanina pa ako nagmamaneho wala pa din. Wala pa namang kainan. Haisst. Mamaya na nga tong gutom ko.

Argghh!!!! 1:45 na! Wala pa din! Parang eternity na tong daan na to. Di kaya nakulam kami? O kaya nililigaw ng maligno yung way namin? Ang sabi nila kailangan daw ibaliktad yung damit mo. Wait? Why am I believing on things such as those? Ugh!

Hininto ko muna ang sasakyan at ginising si Monique. Nagising din ang buntis.

"Where are we?" antok na tanong niya.