One with magic

Chapter 5

CHANESSA's POV

"AHHHH!!!"

"MONIQUE!!!"

I screamed kasi nadulas si Monique! Now she's in front of all this wolves!

"C-cha.. N-natatakot na a-ako." she's crying bitterly.

"Grab my hand!" I said as I reach my right hand to her. Sh*t! Wag ka umiyak! Monique!

"C-cha... *sob*"

"Monique! Do it! Just do it!!"

She tried to reach my hand. Nangiginig sya. I know she's so scared pero kailangan niyang tapangan. Sa wakas naabot niya! Patuloy pa din sa pag growl ang mga lobo. Palapit sila ng palapit.

"Now, stand up! We'll gonna do this together, okay?" she nooded.

Tumayo siya at nagsimula ng umakyat. Patuloy kami sa pag akyat ng madulas ulit siya!

"Cha!!"

"Monique!!" naiiyak na ako. Sh*t all this crap! Nagsimula ng tumakbo ang mga wolves patunga kay Monique! No!! They can't hurt her!!
Tumalon ako sa puno. Kinuha ko yung isang tangkay at ginawang sword para sa mga lobo. Si Monique nama nagtago sa likod ko at umiiyak pa din. I'm scared. I really dont know kung may lusot pa kami dito. There are actually five of them. They are all fierce, ready to eat, ready to kill.

Tinutok ko yung tangkay sa kanila. Hindi ko maiwasan ang di mapaluha.

"Fight. Use your might to defeat the enemies.."

I heard the whisper of the wind. Napapikit ako at dinama ang hangin. I can do this. I know I can. I maybe weak but I have to be strong para mabuhay kami. I have to be brave. I heard them growling and I know they are heading towards us. I threw the stick that I'm holding.

I open my eyes. I'm ready to face them.

MONIQUE's POV

I'm so scared. We are here in the forest and wolves are attacking us. Namalipit ako sa sakit ng binti ko dahil sa pagkadulas ko. Ang tanga ko! Kung di ko pinairal ang kaduwagan ko eh di sana nakaakyat na kami ni Cha. I know she's acting strong. I know deep inside she's terrified. Napaiyak na lang ako dahil hindi ko na alam ang gagawin. Nasa bingit na kami ng kamatayan.

'Lord, please let us stay alive. Help us to get out of this wolves.'

I prayed. Napatingin ako sa mga lobo nasa harap namin. Napakabangis nila at ang tatalim ng ngipin nila. Humangin ng malakas. Naramdaman ko kumalma si Chanessa. Napapikit siya. I don't know if she's willing to face death. I was shocked when suddenly the wolves growled louder. They started running towards us. Tinapon lang ni Cha yung stick sa kamay niya at binuksan niya yung mata niya.

She screamed so loud towards the wolves. Napapikit ako kasi sobrang lakas. Its like pati hangin nakikisama. She screamed na parang may dalang hangin na force. Patuloy pa din ang pag tulo ng luha ko. I'm so frieking scared. I don't know if its our end.

"Monique!! Are you okay??" she hugged me. Nawala na yung mga wolves.

"Y-yeah I'm fine!" humiwalay ako sa yakap. Tinignan ko sya. She was so worried but...........tama ba ang nakikita ko?!

The color of her eyes changed from dark brown to ash blue?!

"May sugat ka." she said tapos chineck nya yung sugat ko.

I was so d*mn shocked. Hindi ako magalaw. Suddenly natumba sya sa lupa!!

"Cha!!"

CHANESSA's POV