One with magic

Chapter 19

SNOW' S POV

Oha!! My very first POV. Hehe. Kaytagal ko ng pinangarap itey. Hihi. By the way, I am Snow Marille. Snow powers ko. Hehe. Isn't it obvious? （＾ｖ＾）

Chanessa and Monique are my newest friends. Hehe. Ansaya nila kasama lalo na si Monique. Don't get me wrong ha! I love the both of them. Si Monique kasi kikay at medyo may arte. Si Chanessa naman, on the go lagi. Pero love ko sila! They are also my roommates. I'm too happy na may karoommate na ako! Tagal ng wala eh. Tsaka meron isa, si Beatrix kaso after 2 days lumipat na ng ibang room kasi she doesn't want me with her. (T ^ T) ilang beses ng nangyari yan. I think 16x na! Kasi di ko pa kontrolado powers ko kaya minsan nag iisnow pag hating gabi at nagigising sila kaya they won't sleep with me anymore.

But the 2 girls came. Minsan nagkanightmare ako! May snow blizzard na sa room. I just cried when I woke up because of my foolishness kasi baka mawalan nanaman ako ng kaibigan but then both of them comforted me and cheered me up. That's why i love 'em!

Okay enough na yun! Hehe.

Papunta ako ngayon sa dorm kasi naiwan ako nila Jane at Monique. Huhu. Kaya dorm ang bagsak ko tsaka wala di naman akong plaaannss for today. Katamad! Hehe. Wag niyo aketch tularan ha? (o^^o)

Pagkabukas ko ng pinto, nakita ko si Chanessa na umiiyak. Napatakbo agad ako sa kanya. Nagulat pa nga ata eh. Hello?! Worried friend here!

"What happened? is there something wrong?" Niyakap ko siya. Nag-aalala ako.

"Hindi ko n-naman k-kasi sinasadya yung g-ginawa ko kay B-blake." She said between her sobs.

"Calm down. Okay? Maiintindihan naman niya yun siguro kung ano man yung nagawa mo. Just explain to him, okay?" nag calm down naman siya. Binigyan siya ng panyo ni goldeen. Si blue naman dinilaan yung luha ni Cha. Haha. How adorable.

"Thank you, Snow." Nakakataba ng heart! ≧﹏≦

"Welcome dearest friend. Hehe. What are friends for?" Nginitian niya naman ako. Hehe.

Nagpaalam ako na pupunta muna ako sa cafeteria. Bibili ng meryenda naming both.

Nasa hallway na ako ng may napansin ako. Walang tao? Why? Eh hindi pa naman gabi para mawalan ng tao at may klase pa kaya? Imposible namang wala ng pasok? Bahala na nga.

Bumaba ako ng stairs at dumaan sa corridor.

"Where are the students?" Tanung ko sa sarili ko. Walang bakas ng tao maging sa classrooms. Binilisan ko ang paglakad ko. Its getting creepy. Liko. Kanan. Liko. Kaliwa. Takte. Ang layo naman ata ng cafeteria?!

Sumilip ako sa field, wala ring tao. Binilisan ko ang paglakad. Actually takbo na nga. Takbo ako ng takbo ng may nakita akong tao sa gitna ng dadaanan ko which made me stop. He is 3 meters away from me.

"Sino ka?" Matapang na tanong ko. All I could see is his wild grin that gives me this shiver.

"If I were you, sisimulan ko ng hanapin ang mga kaibigan ko before they lose in my sight." Napaatras ako. What is he saying?!

"Mr. Whoever you are, stop this nonsense. And do we know each other?" I saw him grin pero this time sobrang lapad na.

"Di pa. Maybe soon."

Tumalikod na ako but to my surprise nasa harap ko na sya. This time 10 inches away from me.

"Go a-away."

"Find your friends before its too late." He said.

Chanessa and Monique.

Agad akong natakot. What the hell! Kinakabahan ako. Tumakbo ako pabalik sa dorm. Naiiyak ako. What the heck is he saying?!