Kabanata 1

61 22 19
                                    


Finally Home

“Ladies and gentlemen, welcome to NAIA Airport. Local time is 2:30 P.M and the temperature is 28°C. Thank you for flying with…"

Hindi ko na napansin ang mga sumunod na sinabi ng captain. Nagmadali akong tumayo but then I always tried to compose my self.

"I miss my home" the first thing that comes out in my mouth nang tuluyan nang nakalabas sa eroplano. Nilibot ko ang mata ko sa mga tanawin, well dahil nasa Maynila ito ay puro buildings lang ang nakikita ko. I can't wait to be in my hometown.

I can't help but to smile. 

I wear my aviators at pagkatapos ay pinasadahan ng tingin ang lahat ng mga taong naghihintay sa labas ng airport. And there I saw him.

I waved my hand at ng namataan niya ako ay lumiwanag ang mukha niya at lumapit sa kinaroroonan ko. 

"How's the flight baby?" mapanuya niyang tanong. I can't help but to laugh.

"Asshole!" pabiro kong sinabi.

"Aw! My lil' sis just got home and that's the first thing I heared from her." nakahawak pa siya sa kaniyang dibdib na tila ba nasasaktan. Sira talaga kahit kailan! " Don't you miss your brother?"Steve pouted like crazy! 

My laughter burst into the place. "Ofcourse I miss you!" I hugged him really tight and he hug me tighter too. Ng nakawala ay tinignan ko rin kung sinong mga kasama niya. " Wheres Papa?" 

"In the mansion. Waiting for his princess to come home." 

" Mas lalo ko tuloy siyang na miss." I pouted.

"Kaya nga, let's go!" aniya sabay akbay sa akin. The bodyguard who's with him earlier ay kinuha na ang mga bagahe ko.

Pumasok kami sa isang itim na van. Maybe we will use the chopper para mas madali. Medyu mahaba-haba pa ang magiging byahe namin kaya ginawa kong komportable ang sarili sa posisyon para kahit anong oras ay pwede akong matulog.

Katabi ko sa upuan si Steve na patuloy parin sa pangungulit sa akin tungkol sa buhay ko sa Spain. Wala naman akong masyadong maikwento sa kaniya kundi ang condo-to-school ko na buhay. Sa apat na taon ko doon ay wala naman akong masyadong pinagkakaabalahan kundi pag-aaral. Although I grew up in City, I was never a party-girl. Well, sometimes if it's friends birthday or any occassion, but honestly, I never like parties. 

Minsan nga mga kaibigan ko na lang bumibisita sa condo. Kung walang ginagawa ay nag-sho-shopping. Sa ganoon lang umiikot ang buhay ko doon.

It was my Father's will na mag-aral ako ng secondary sa Spain. So ngayong nagtapos na ako ng highschool doon ay nagpasya akong umuwi ngayong summer. Hindi rin ako nakakauwi dito noon every summer, kasi sila na mismo ni Kuya ang bumibisita doon. 

Naramdaman kong huminto ang sasakyan kaya pinasadahan ko ng tingin ang labas ng SUV. There I saw our chopper. 

Inalalayan ako ni Steve pababa ng sasakyan at sabay naming tinungo ang chopper. 

"Feeling excited?" sigaw niya sa akin ng papalapit na sa chopper. I juat giggled and smiled. Natawa naman siya.

Masyadong malakas ang hangin kaya sinakop ko ng aking buhok. Inalalayan niya rin ako pasakay ng chopper at pumwesto na. 

I wonder what my hometown looks like now? Siguro ibang-iba na. It was almost 4 years since I was here. 

Papalubog na ang araw ng natanaw ko na ang buong tanawin ng Palawan na napapalibutan ng karagatan. Ng papalapit na kami ay natanaw ko na rin ang kabuoan ng Puerto Princesa. My home town! 

Back to DecemberTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon